Wyniki dużego badania sugerują, że przyjmowanie leków odchudzających, takich jak Ozempic, wraz z lekami przeciwdepresyjnymi może zwiększać ryzyko samobójstwa.
Naukowcy z Nowego Jorku, Szwajcarii i Włoch przeczesali bazę danych Światowej Organizacji Zdrowia w poszukiwaniu doniesień o myślach samobójczych wśród osób zażywających narkotyki w ponad 140 krajach.
Następnie zespół zawęził swoje poszukiwania do raportów o myślach lub próbach samobójczych u pacjentów przyjmujących zarówno lek przeciwdepresyjny, jak i semaglutyd lub liraglutyd – aktywne składniki odpowiednio leków Ozempic i Victoza.
Odkryli 107 przypadków myśli lub działań samobójczych lub samookaleczenia wśród osób przyjmujących semaglutyd i 162 u osób przyjmujących liraglutyd, co sugeruje szkodliwą interakcję między lekami odchudzającymi a lekami przeciwdepresyjnymi.
Badacze z trzech krajów zasugerowali, że przyjmowanie leków przeciwdepresyjnych i leków takich jak Ozempic może prowadzić do myśli lub działań samobójczych w oparciu o interakcje lekowe
Sharon Osbourne podzieliła się tym, że stosując Ozempic schudła tak bardzo, że nie mogła już sobie na to pozwolić. Zszokowała także fanów swoim wychudzonym wyglądem na koncercie Taylor Swift w tym tygodniu
Jednakże eksperci ostro skrytykowali badanie ze względu na „słabe dowody” i „poważne ograniczenia” oparte na „spontanicznych raportach” na temat interakcji pomiędzy lekami GLP-1, takimi jak Ozempic, a lekami przeciwdepresyjnymi.
Przestrzegli również, że odsetek raportów powiązanych z obydwoma narkotykami jest zbyt mały, aby określić związek.
Ustalenia te następują po tym, jak Sharon Osbourne zaniepokoiła fanów w tym tygodniu swoim wychudzonym występem na występie Taylor Swift Eras Tour w Londynie.
Osbourne przyznała również, że dzięki Ozempic „za bardzo schudła”.
Naukowcy przeprowadzili badanie, korzystając z VigiBase – bazy danych zawierającej raporty dotyczące niepożądanych leków i szczepionek z Programu Międzynarodowego Monitorowania Leków WHO. Obejmuje to 36 milionów raportów z ponad 140 krajów.
Zespół zebrał zgłoszenia dotyczące samobójstw i samookaleczeń u osób przyjmujących również semaglutyd lub liraglutyd w okresie od listopada 2000 r. do sierpnia 2023 r. Wszyscy pacjenci składający zgłoszenia przyjmowali także leki przeciwdepresyjne.
Badanie opublikowane w czasopiśmie Sieć JAMA otwartaw badaniu znaleziono 107 zgłoszeń od pacjentów przyjmujących semaglutyd w latach 2011–2023 oraz 162 zgłoszenia od pacjentów przyjmujących liraglutyd w latach 2000–2023.
Około jedna trzecia pacjentów stosujących oba leki stosowała je poza wskazaniami rejestracyjnymi, co oznacza, że nie mieli recepty.
Ponadto co czwarty przyjmował je w celu kontroli masy ciała, a co czwarty w celu leczenia cukrzycy.
Spośród osób zgłaszających skutki samobójcze semaglutydu 88 procent miało myśli samobójcze, 6,5 procent próbowało przedawkować, a 6,5 procent próbowało popełnić samobójstwo.
W grupie liraglutydu 72 procent myślało o samobójstwie, 12 procent popełniło samobójstwo, a 10 procent próbowało popełnić samobójstwo.
Zarówno w grupie otrzymującej semaglutyd, jak i liraglutyd, myśli samobójcze ustępowały po odstawieniu leku w 62% przypadków.
„Biorąc pod uwagę ryzyko myśli samobójczych u osób przyjmujących semaglutyd poza wskazaniami rejestracyjnymi, władze powinny rozważyć wydanie ostrzeżenia informującego o tym ryzyku” – napisał zespół.
Zauważyli jednak, że „wyniki tego badania należy interpretować w świetle kilku ograniczeń”.
Obejmowały one niewielką liczbę pacjentów zgłaszających takie skutki podczas przyjmowania leków przeciwdepresyjnych i leków GLP-1, a także nieuwzględnienie innych czynników prowadzących do myśli samobójczych, takich jak warunki życia oraz używanie alkoholu lub narkotyków.
Doktor Stephen Evans, emerytowany profesor farmakoepidemiologii w London School of Hygiene & Tropical Medicine, przestrzegł, że dane opierają się na raportach przesyłanych wyłącznie od lekarzy do agencji zdrowia i są stronnicze.
„Moim zdaniem nie jest to dokument znaczący ani godny uwagi i ma poważne ograniczenia” – stwierdził.
Według doniesień Scott zaczął stosować lek Ozempic po tym, jak przybrał na wadze i teraz ma nadzieję, że uda mu się to opanować (na zdjęciu z sierpnia 2022 r.). Kilka tygodni później, na początku marca, 40-letni ojciec trójki dzieci wzbudził obawy o swoje zdrowie, gdy sfotografowano go wychudzonego, gdy opuszczał Catch Steak w Los Angeles (na zdjęciu)
„Dowody są wyjątkowo słabe, aby w tym przypadku zapewnić rzeczywisty efekt. Z badania nie możemy wyciągnąć wniosku, że sam semaglutyd jest odpowiedzialny za samobójstwo”.
Dr Kevin McConway, emerytowany profesor statystyki stosowanej na The Open University w Anglii, dodał: [The authors] podkreślają, że na podstawie wykorzystanych danych nie można stwierdzić, że ten nieproporcjonalnie wysoki odsetek myśli samobójczych w związku ze stosowaniem semaglutydu jest w rzeczywistości spowodowany przyjmowaniem semaglutydu przez pacjentów.
„Dzieje się tak z wielu powodów – częściowo dlatego, że będzie wiele różnic między pacjentami, którzy przyjmowali semaglutyd, a pacjentami, którzy przyjmowali inne leki.
„Być może nie wszystkie z tych pozostałych powodów znajdują się w bazie danych – nie ma też informacji o osobach, u których nie odnotowano żadnego zgłoszonego działania niepożądanego”.
Tymczasem dr Stephen Burgess, ekspert w dziedzinie epidemiologii genetycznej na Uniwersytecie w Cambridge, powiedział: „Obawiam się, że analizy te łączą w sobie docelowe działanie agonistów GLP-1R z szerszymi konsekwencjami utraty wagi”.
Dodał: „To interwencja zmieniająca życie, która dla wielu osób będzie miała w dużej mierze pozytywne konsekwencje.
„Ale dla innych utrata dużej wagi może mieć negatywne konsekwencje emocjonalne.
„Jeśli ktoś myśli, że utrata wagi jest kluczem do szczęścia, ale utrata wagi nie przynosi szczęścia, czy może to prowadzić do depresji i myśli samobójczych?
„Musimy zrozumieć, czy wyniki te reprezentują konkretny efekt uboczny tych leków, czy też rzadką, ale tragiczną konsekwencję procesu odchudzania niektórych osób”.
Leki odchudzające, takie jak Ozempic i Wegovy, naśladują produkcję hormonu GLP-1, który pomaga utrzymać organizm w pełni
Rzecznik firmy Novo Nordisk, producenta leków Wegovy i Ozempic, powiedział: „Niezależne badania, wstępne ustalenia amerykańskiej Agencji ds. Żywności i Leków oraz wnioski z analizy Europejskiej Agencji Leków nie wykazały związku pomiędzy stosowaniem leków GLP-1RA a występowaniem wystąpienie zwiększonego ryzyka myśli lub działań samobójczych.”
Dodali: „Stawiamy na bezpieczeństwo i skuteczność wszystkich naszych leków GLP-1RA, gdy są stosowane zgodnie ze wskazaniami i pod opieką licencjonowanego pracownika służby zdrowia”.
Niedawna ankieta Instytutu Gallupa wykazała, że jeden na 15 dorosłych Amerykanów – czyli sześć procent – stosował leki przeciwcukrzycowe w postaci zastrzyków, takie jak Ozempic.
Semaglutyd jest dostępny w ramach NHS w Wielkiej Brytanii od 2019 r., a w USA od 2017 r. dla chorych na cukrzycę typu 2. kontrolować poziom cukru we krwi.
Kolejny lek semaglutydowy został również zatwierdzony w Wielkiej Brytanii na odchudzanie w 2022 r., a w USA w 2021 r. pod marką Wegovy.
Jak każdy lek, semaglutyd może powodować działania niepożądane o różnej częstotliwości i nasileniu. Zgłaszane problemy obejmują nudności, zaparcia, biegunkę, zmęczenie, ból brzucha, bóle i zawroty głowy.
U niektórych pacjentów zgłaszano także dziwne objawy, takie jak wypadanie włosów.
Najnowsze dane NHS pokazują, że 26 procent dorosłych w Anglii jest otyłych, a kolejne 38 procent ma nadwagę, ale nie jest otyłe. Szacuje się, że w USA 41,9 procent dorosłej populacji jest otyłych.
Pomimo tego, że zastrzyki naśladujące hormony mają pomóc pacjentom z nadwagą stać się zdrowszymi, rosną również obawy dotyczące liczby pacjentów z prawidłową masą ciała i pacjentów z niedowagą, którzy przyjmują je ze względów kosmetycznych.
Niektórzy potrzebowali nawet opieki na izbie przyjęć po przyjęciu ukłuć, aby stać się „gotowymi na plażę”.
