Eksperci ostrzegają, że nocne marki są bardziej narażone na rozwój cukrzycy typu 2, ponieważ ich zegar biologiczny nie jest zsynchronizowany ze społeczeństwem.
Wiadomo już, że osoby, które nie kładą się spać do późna i są bardziej aktywne w nocy, częściej palą, jedzą niezdrową żywność i mają wyższy wskaźnik masy ciała, co jest powiązane z tą chorobą.
Naukowcy twierdzą jednak, że zwiększone ryzyko cukrzycy może nie wynikać wyłącznie ze stylu życia.
Zamiast tego sugerują, że powiązanie może wynikać również z tego, że zegar biologiczny nocnej marki może nie być zsynchronizowany z resztą społeczeństwa.
Zespół z Centrum Medycznego Uniwersytetu w Leiden w Holandii przeanalizował czas snu, obwód talii i BMI u ponad 5000 osób.
Eksperci ostrzegają, że nocne marki są bardziej narażone na rozwój cukrzycy typu 2, ponieważ ich zegar biologiczny nie jest zsynchronizowany ze społeczeństwem. Na zdjęciu: Podstawowy obraz ochroniarza
Naukowcy sugerują, że powiązanie może wynikać również z braku synchronizacji zegara biologicznego sowy z resztą społeczeństwa (zdjęcie stockowe)
U 1576 osób z tej grupy wykonano skany MRI w celu pomiaru tkanki tłuszczowej trzewnej i wątrobowej, a do sprawdzenia, ile osób choruje na cukrzycę typu 2, wykorzystano elektroniczną dokumentację medyczną.
Pacjentów podzielono na trzy grupy, zwane „chronotypami”, na podstawie pory snu – późny, wczesny i pośredni.
Dr Jeroen van der Velde, główny badacz, powiedział: „Wcześniejsze badania wykazały, że późny chronotyp – wolący późno kłaść się spać i później się budzić – jest powiązany z niezdrowym stylem życia.
„U osób z późnym chronotypem częściej pali się na przykład papierosy lub stosuje niezdrową dietę i sugeruje się, że z tego powodu są one bardziej narażone na otyłość i zaburzenia metaboliczne, w tym cukrzycę typu 2”.
Grupę obserwowano średnio przez 6,6 roku, podczas którego u 225 pacjentów zdiagnozowano cukrzycę typu 2.
Biorąc pod uwagę wiek, płeć, całkowitą zawartość tkanki tłuszczowej i czynniki związane ze stylem życia, takie jak aktywność fizyczna, dieta i palenie, badanie wykazało, że u osób, które wolą spać do późna, ryzyko zachorowania na cukrzycę typu 2 jest nadal o 46% wyższe w porównaniu z osobami z grupy pośredniej. .
Dr van der Velde zasugerował, że poza stylem życia mogą działać także „inne mechanizmy”.
Naukowcy odkryli również, że nocne sowy mają zazwyczaj wyższe BMI, większy obwód talii, więcej tłuszczu trzewnego i wyższą zawartość tłuszczu w wątrobie (zdjęcie stockowe)
„Prawdopodobnym wyjaśnieniem jest to, że rytm dobowy, czyli zegar biologiczny u późnych chronotypów, nie jest zsynchronizowany z harmonogramem pracy i obowiązkami społecznymi obowiązującymi w społeczeństwie” – stwierdził.
„Może to prowadzić do zaburzeń rytmu dobowego, co, jak wiemy, może prowadzić do zaburzeń metabolicznych, a ostatecznie do cukrzycy typu 2”.
Naukowcy odkryli również, że nocne sowy miały zazwyczaj wyższe BMI, większy obwód talii, więcej tłuszczu trzewnego i wyższą zawartość tłuszczu w wątrobie.
Dr van der Velde dodał: „Osoby z późnym chronotypem prawdopodobnie częściej jedzą do późnego wieczora.
„Chociaż nie mierzyliśmy tego w naszym badaniu, istnieje coraz więcej dowodów na to, że jedzenie ograniczone w czasie i niejedzenie czegokolwiek po określonej godzinie, np. o 18:00, może prowadzić do korzyści metabolicznych.
„Nocne marki, które obawiają się zwiększonego ryzyka cukrzycy typu 2, mogą chcieć tego spróbować lub przynajmniej spróbować powstrzymać się od jedzenia późnym wieczorem.
„Nie ma jeszcze dowodów, ale z czasem zamierzamy udzielić konkretnych porad dotyczących momentu podjęcia zachowań związanych ze stylem życia”.
Wyniki badania zostaną zaprezentowane na dorocznym spotkaniu Europejskiego Stowarzyszenia Badań nad Cukrzycą w Madrycie.
