Zmiana klimatu może zabić miliony ludzi, a światowi przywódcy muszą pracować nad ograniczeniem ofiar śmiertelnych

The Konferencja klimatyczna COP29 dobiegła końca— jak zwykle wygląda na to, że niewiele zostanie zrobione.

Najbardziej pilną rzeczą, na jaką może się zdobyć Organizacja Narodów Zjednoczonych, jest wskazanie, że „ekstremalne zjawiska pogodowe [are] dotykający ludzi na całym świecieJest mało prawdopodobne, aby po COP29 nastąpił gwałtowny wzrost działań w ramach polityki krajowej. Osiągnięcia tej konferencji, choć nieistotne, prawdopodobnie nie poruszą igły w żaden znaczący sposób.

Niektórym może się wydawać, że wzrost temperatury o 2 stopnie Celsjusza nie brzmi tak źle – że nieco cieplejszy świat może być ładny lub że zmiany klimatyczne dotkną tylko innych. Jest to głęboko błędne przekonanie, które rażąco nie docenia ery globalnej śmierci i ludzkiej nędzy, którą zmiany klimatyczne w dużej mierze zapoczątkowują.

Przy jedynie letnich wezwaniach do zmian jest mało prawdopodobne, że znajdziemy sposób na zainwestowanie „biliony dolarów potrzebne krajom na radykalne ograniczenie emisji gazów cieplarnianych.”

Tradycyjny dyskurs klimatyczny zakończył się niepowodzeniem. Zrozumienie rzeczywistych zgonów ludzi spowodowanych emisją gazów cieplarnianych może pomóc w stymulowaniu zmian w polityce klimatycznej.

Kontekstualizacja zgonów klimatycznych

w ostatnie badania przeglądając ponad 180 recenzowanych artykułów – które przeprowadziłem wraz z innym badaczem Richardem Parncuttem – odkryliśmy, że zmiany klimatyczne mogą spowodować do końca stulecia około miliarda przedwczesnych zgonów, jeśli nie zostaną podjęte poważne działania w celu ograniczenia emisji.

Podstawę tego oszacowania nazywamy regułą 1000 ton.

The Reguła 1000 ton stwierdza, że ​​za każdym razem, gdy ludzkość spala 1000 ton węgla kopalnego, ginie człowiek. Wzrost temperatury o 2 stopnie oznacza, że ​​w ciągu następnego stulecia około miliarda ludzi przedwcześnie umrze. Ci ludzie zostaną zabici w wyniku szerokiego zakresu załamań klimatycznych związanych z globalnym ociepleniem. Budżet emisji dwutlenku węgla odpowiadający ociepleniu spowodowanemu przez człowieka o 2 C wynosi około jednego biliona ton.

Ustalenia te uzyskano z przeglądu literatury klimatycznej, w ramach której próbowano określić ilościowo przyszłą śmierć ludzi na podstawie długiej listy mechanizmów. Jest to zdumiewająca prognoza ludzkiego cierpienia, choć może być niewygodna, jest zgodna z różnorodnymi dowodami i argumentami z wielu dyscyplin.

Stare naukowe sposoby komunikowania na temat zmian klimatycznych po prostu nie działają.

Decydenci i naukowcy mieli problemy z wyjaśnieniem nawet stosunkowo podstawowych pojęć, takich jak wymuszanie klimatyczne, wielkość terawatalub po prostu czym dokładnie jest tona dwutlenku węgla.

Niekoniecznie oznacza to, że większość ludzi jest ignorantem, po prostu te idee są często zbyt abstrakcyjne, aby dla większości miały jakiekolwiek prawdziwe znaczenie.

Martwe ciała jednak rozumiemy. Reguła 1000 ton mogłaby służyć jako proste, sugestywne i łatwe do prześledzenia ramy umożliwiające zrozumienie wpływu globalnych emisji gazów cieplarnianych w kategoriach ludzkich.

Innymi słowy, koncentrując się na liczbie osób, które umrą, a nie tylko na ilości wyemitowanego dwutlenku węgla, być może będziemy w stanie skuteczniej pobudzić wysiłki na rzecz redukcji emisji.

Ofiary śmiertelne zmian klimatycznych

Wywołane przez człowieka zmiany klimatyczne już zaczęły zabijać (zarówno bezpośrednio, jak i pośrednio) zarówno ludzi, jak i istoty niebędące ludźmi.

Fale upałów spowodowały już tysiące śmierć ludzi wskutek połączenia ciepła i wilgoci a nawet zagrażają zdrowiu nienarodzone dzieci.

Tymczasem, nieurodzaje, susze, powódź, ekstremalna pogoda, pożary I wznoszące się morza spowodowane rosnącą temperaturą są również wysoce śmiertelne dla populacji ludzkiej. W szczególności mogą wystąpić nieurodzaje globalny głód i głód gorsze i zabijają duże rzesze ludzi.

Częstsze i poważniejsze susze może prowadzić do więcej pożarów. Pożary są niezwykle niebezpieczne zarówno dla życia, jak i mienia, jak ostatnio widzieliśmy na Hawajach.

Susze mogą również prowadzić do skażenia wody, częstszych chorób i zgonów z powodu odwodnienia. Z drugiej strony zmiany klimatyczne mogą również powodować powodzie (i straty w plonach), co również powoduje głód i choroby.

Poziom morza podnosi się w wyniku zmiany klimatu (i wynikającego z tego zanurzenia nisko położonych obszarów przybrzeżnych) zagrażają życiu miliardów ludzi. Zmiany klimatyczne zwiększają także liczbę ekstremalnych zjawisk pogodowychktóre zabijają i powodują znaczne szkody w podstawowych usługach, takich jak sieć elektryczna i placówki medyczne.

Oprócz tego wszystkiego istnieją dowody, które to sugerują zmiany klimatyczne również pośrednio zwiększają prawdopodobieństwo konfliktów i wojen. Chociaż konsensus akademicki w sprawie wojny wywołanej zmianami klimatycznymi jest daleki od rozstrzygnięcia, nie ma wątpliwości, że zmiany klimatyczne wzmacniają stres i mogą powodować bardziej lokalne konflikty.

Zapobieganie przyszłym zgonom

Jeżeli nie zmienimy kursu, oczekuje się, że zmiany klimatyczne będą powodować śmierć jednej osoby mniej więcej co trzy lub cztery sekundy, a do końca tego stulecia przedwcześnie umrze potencjalnie aż miliard ludzi. Zgony, które – trzeba powtórzyć – nie będą rozłożone równomiernie na całym świecie.

Istotne jest, aby decydenci zaczęli rozważać liczbę przedwczesnych zgonów spodziewanych w wyniku wszelkich emisji, które mogą wynikać z ich decyzji.

Znajomość liczby osób, które zginą w wyniku decyzji o otwarciu nowej elektrowni węglowej lub gazowej, będzie mocnym impulsem w kierunku bardziej ekologicznych rozwiązań. Z drugiej strony świadomość, że decyzja o inwestycji w rozwiązania zeroemisyjne uratuje potencjalnie tysiące istnień ludzkich, będzie stanowić dodatkową zachętę do podejmowania decyzji przyjaznych pod względem emisji dwutlenku węgla.

Gdy światowi przywódcy podejmują decyzję o dalszych działaniach po COP29, dobrze byłoby, gdyby pamiętali, że ich decyzje są bezpośrednio odpowiedzialne za zabijanie prawdziwych ludzi. Być może liczby są na tyle zdumiewające, że decydenci będą musieli interweniować.

Ten artykuł został ponownie opublikowany z Rozmowa na licencji Creative Commons. Przeczytaj oryginalny artykuł.