Strona główna zdrowie Zapomnij o nadrabianiu zaległości w weekend! Badania sugerują, że skutki złego snu...

Zapomnij o nadrabianiu zaległości w weekend! Badania sugerują, że skutki złego snu w nocy mogą utrzymywać się do DWÓCH TYGODNI

9
0


Badania wykazały, że zły nastrój lub słaba jakość snu mogą wpływać na mózg nawet przez dwa tygodnie.

Naukowcy odkryli, że nasze mózgi nie reagują na codzienne życie natychmiastowymi, izolowanymi wybuchami, lecz ewoluują w odpowiedzi na nasz styl życia w miarę upływu czasu.

Sugeruje to, że trening lub niespokojny sen z zeszłego tygodnia mogą nadal wpływać na twoją uwagę, funkcje poznawcze i pamięć aż do następnego tygodnia – stwierdzili.

W ramach niezwykłego, długoterminowego badania naukowcy śledzili mózg i zachowanie jednej osoby przez pięć miesięcy, korzystając ze skanów i danych z urządzeń do noszenia i smartfonów.

Odkryli, że problemy takie jak koncentracja miały wpływ na przykład zły sen, ale trwało to krócej niż tydzień.

Naukowcy odkryli, że nasze mózgi nie reagują na codzienne życie natychmiastowymi, izolowanymi wybuchami, lecz ewoluują w odpowiedzi na nasz styl życia w miarę upływu czasu

Naukowcy odkryli, że nasze mózgi nie reagują na codzienne życie natychmiastowymi, izolowanymi wybuchami, lecz ewoluują w odpowiedzi na nasz styl życia w miarę upływu czasu

Brak snu może prowadzić do otyłości, utraty pamięci, cukrzycy, chorób serca, wzmożonych i niestabilnych emocji, upośledzonej zdolności uczenia się i zmniejszonej odpowiedzi immunologicznej, przez co jesteś podatny na choroby

Brak snu może prowadzić do otyłości, utraty pamięci, cukrzycy, chorób serca, wzmożonych i niestabilnych emocji, upośledzonej zdolności uczenia się i zmniejszonej odpowiedzi immunologicznej, przez co jesteś podatny na choroby

Jednakże przeszłe zachowania mogą wpływać na obszary związane z uwagą i pamięcią przez okres do 15 dni.

Analiza wykazała, że ​​ćwiczenia wywierają trwały, pozytywny wpływ na interakcję obszarów mózgu, co oznacza, że ​​mogą pobudzić pamięć i funkcje poznawcze nawet na dwa tygodnie.

Zespół stwierdził, że nawet bardzo subtelne zmiany nastroju i tętna pozostawiają trwałe ślady aż do 15 dni.

Badanie, opublikowane w czasopiśmie Plos Biology, przeprowadzili naukowcy z uniwersytetów Aalto i Uniwersytetu w Oulu w Finlandii.

„Każdego dnia budzimy się jako nieco inna osoba, ponieważ na nasz stan psychiczny wpływa wiele czynników zewnętrznych” – napisali.

„Jakość snu, poziom aktywności fizycznej i charakter naszych interakcji społecznych wpływają na stan naszych mózgów w różnych skalach czasowych.

„Te skale czasowe wahają się od milisekund do sekund, minut i dni.

„Nasze odkrycia sugerują, że czynniki behawioralne, fizjologiczne i styl życia korelują z łącznością mózgową w różnych skalach czasowych, zarówno w krótkim okresie – krócej niż siedem dni – jak i w dłuższym okresie, do dwóch tygodni.

„Nasze wyniki pokazują, że nie powinniśmy badać połączeń mózgowych w izolacji, ale raczej uznać ich współzależność z dynamiką środowiska, zmianami w stylu życia i krótkotrwałymi wahaniami, takimi jak przejściowe choroby lub niespokojny sen.

„Wyniki te odzwierciedlają długotrwały i trwały związek między czynnikami zewnętrznymi a procesami neuronowymi”.

Zespół stwierdził, że ich badania są niezwykłe, ponieważ niewiele badań mózgu wymaga szczegółowego monitorowania przez dni i tygodnie.

Przewodnicząca badaczki Ana Triana, która również była przedmiotem badania, powiedziała: „Chcieliśmy wyjść poza pojedyncze zdarzenia.

„Nasze zachowanie i stany psychiczne są stale kształtowane przez środowisko i doświadczenia. Jednak niewiele wiemy o reakcji połączeń funkcjonalnych mózgu na zmiany środowiskowe, fizjologiczne i behawioralne w różnych skalach czasowych, od dni do miesięcy.

„Musimy przenieść dane z życia codziennego do laboratorium, aby zobaczyć pełny obraz tego, jak nasze nawyki kształtują mózg.

„Połączenie aktywności mózgu z danymi fizjologicznymi i środowiskowymi może zrewolucjonizować spersonalizowaną opiekę zdrowotną, otwierając drzwi do wcześniejszych interwencji i lepszych wyników”.



Link źródłowy