Strona główna nauka/tech Zapierające dech w piersiach zjawisko pierścienia Einsteina

Zapierające dech w piersiach zjawisko pierścienia Einsteina

29
0


SDSS J020941.27+001558.4

Powyższe zdjęcie z Kosmicznego Teleskopu Hubble’a ukazuje niezwykłe ustawienie trzech galaktyk w różnych odległościach od Ziemi, przy czym najdalsza znajduje się 19,5 miliarda lat świetlnych stąd. To ustawienie skutkuje fascynującym zjawiskiem wizualnym, w którym światło tych galaktyk tworzy charakterystyczne kształty. Centralna jasna kropka reprezentuje bliższą galaktykę, podczas gdy inna pobliska galaktyka przecina się z zakrzywionym półksiężycem światła, tworząc tak zwany pierścień Einsteina. Źródło: ESA/Hubble i NASA, H. Nayyeri, L. Marchetti, J. Lowenthal

Badanie tajemniczego obrazu: mnóstwo galaktyk

Na co zwracamy uwagę, studiując to Kosmiczny Teleskop Hubble’a obraz? Bardzo odległa galaktyka położona 19,5 miliarda lat świetlnych od Ziemi? A może znacznie bliższa, świecąca czerwona galaktyka, oddalona (stosunkowo) o 2,7 miliarda lat świetlnych? A może trzecia galaktyka, która wydaje się być dość blisko drugiej?

Odpowiedź, być może myląca, jest taka, że ​​patrzymy na wszystkie trzy. Mówiąc dokładniej, patrzymy na światło emitowane przez wszystkie te galaktyki, mimo że najbardziej odległa galaktyka leży bezpośrednio za pierwszą, patrząc z Ziemi. W rzeczywistości to właśnie to wyrównanie umożliwia uzyskanie konkretnych efektów wizualnych na tym obrazie.

Identyfikacja galaktyk: SDSS i HerS

Centralna jasna kropka na tym zdjęciu to jedna z bliższych galaktyk, znana pod długą – ale pouczającą – nazwą SDSS J020941.27+001558.4 (nazwy galaktyk w tym formacie dostarczają dokładnych informacji o ich położeniu na niebie). Druga jasna kropka nad nią – która wydaje się przecinać zakrzywiony półksiężyc światła – to SDSS J020941.23+001600.7, druga bliższa galaktyka. I wreszcie ten zakrzywiony półksiężyc światła sam w sobie jest „soczewkowanym” światłem z bardzo odległej galaktyki. Jest to znane jako HerS J020941.1+001557 i jest także interesującym przykładem zjawiska znanego jako pierścień Einsteina.

Pierścienie Einsteina: nauka kryjąca się za zakrzywionym światłem

Pierścienie Einsteina powstają, gdy światło z bardzo odległego obiektu jest załamywane (lub „soczewkowane”) wokół masywnego obiektu pośredniego (lub „soczewkującego”). Jest to możliwe, ponieważ czasoprzestrzeń, struktura samego Wszechświata, jest zakrzywiona przez masę, podobnie jak światło podróżujące w czasoprzestrzeni. Jest to zbyt subtelne, aby można je było zaobserwować na poziomie lokalnym, ale czasami staje się wyraźnie widoczne, gdy mamy do czynienia z krzywiznami światła w ogromnych skalach astronomicznych, na przykład gdy światło emitowane z galaktyki załamuje się wokół innej galaktyki lub gromady galaktyk.

Kiedy soczewkowany obiekt i obiekt soczewkujący pokrywają się dokładnie, efektem jest charakterystyczny kształt pierścienia Einsteina, który pojawia się jako pełny lub częściowy okrąg światła wokół obiektu soczewkującego, w zależności od precyzji ustawienia. Ten częściowy pierścień Einsteina jest szczególnie interesujący, ponieważ został zidentyfikowany dzięki obywatelskiemu projektowi naukowemu — SPACE WARPS — co oznacza, że ​​społeczeństwo umożliwiło odkrycie tego obiektu!





Link źródłowy