Zanieczyszczenie ropą na Morzu Północnym jest „rażąco niedoszacowane” – sugeruje nowy raport

Dorastanie w Aberdeen w Szkocji, w cieniu Katastrofa Piper Alpha górował nad naszą społecznością. W 1988 r. w tragicznej eksplozji platformy wiertniczej zginęło 167 osób. Byłem wtedy w błogiej nieświadomości ekologicznych konsekwencji tej katastrofy. Ale wyciek 670 ton oleju spustoszenie w życiu morskim i wywarł trwały wpływ na środowisko morskie, które uwielbiam odkrywać.

W ostatnich dziesięcioleciach obserwuje się stopniowy spadek liczby wycieków ropy i ilości ropy zrzucanej ze zbiornikowców, platform wiertniczych, studni i platform wiertniczych. Chwila incydenty trwają do wystąpienia na całym świecie – często w mniej zbadanych regionach niż Morze Północne – Wielka Brytania na szczęście od tamtej pory nie doświadczyła kolejnej katastrofy na skalę Piper Alpha.

Czy to oznacza, że ​​brytyjski sektor naftowo-gazowy uporządkował swoje postępowanie? Z pewnością chcieliby, żebyś tak myślał. Ale zanieczyszczenie oceanów to nie tylko duże plamy ropy rozprzestrzeniające się po powierzchni wody.

Jak nowy raportSea Slick z organizacji charytatywnej Oceana zajmującej się ochroną mórz, wyjaśnia, że ​​zakres częstych wycieków na małą skalę jest nadal rażąco niedoszacowany, mimo że duże wycieki ropy zdarzają się rzadziej.

Raport ujawnia, jak twierdzi, prawdziwą skalę i wpływ chronicznego zanieczyszczenia ropą naftową w Wielkiej Brytanii, pokazując, że przez wiele lat Morze Północne było narażone na setki niewyjaśnionych „zdarzeń chronicznych złóż ropy naftowej”. Są to miejsca, w których ropa jest często uwalniana w mniejszych ilościach niż w przypadku dużych wycieków. Problem ten wynika ze słabo uregulowanego sektora ropy i gazu oraz braku przejrzystości w sprawozdawczości, co pozwala przedsiębiorstwom naftowym i gazowym na samodzielne ocenianie.

Obecnie pewna ilość dozwolone jest zanieczyszczenie olejem w ramach rutynowych operacji związanych z wydobyciem ropy i gazu. Firmy mogą ubiegać się o pozwolenia na zrzut ropy naftowej, które umożliwiają im wypuszczenie określonej ilości lub stężenia ropy lub chemikaliów do oceanu. Te odpady nazywane są „wodą produkowaną”. Wytworzona woda jest produktem ubocznym sektora naftowo-gazowego i powraca na powierzchnię oceanu jako ścieki podczas wydobycia ropy i gazu. Wytworzona woda może zostać uzdatniona przed uwolnieniem, ale nadal zawiera drobno zdyspergowany olej i toksyczne metale ciężkie, takie jak rtęć i arsen.

Z raportu Oceany wynika, że ​​przedsiębiorstwa naftowe i gazowe regularnie naruszają swoje legalne pozwolenia na produkcję wody. Jednak zgodnie z oficjalnymi wymogami rządowymi w zakresie sprawozdawczości naruszenia te nie są rejestrowane jako przypadkowe wycieki ropy. Rzeczywiście, Sea Slick odnotowuje łącznie 723 przypadki naruszenia pozwoleń w ciągu ostatnich trzech i pół roku, co odpowiada 17 wyciekom ropy lub substancji chemicznych każdego miesiąca.

Obecnie naruszenia tych pozwoleń nie są liczone jako wypadki. Tak naprawdę nie są one liczone jako cokolwiek innego niż naruszenie pozwoleń. Jeśli te niewyjaśnione naruszenia pozwoleń zostaną uwzględnione w oficjalnych danych rządowych dotyczących przypadkowych wycieków ropy, Oceana szacuje, że ilość wycieków ropy do mórz Wielkiej Brytanii wzrośnie o co najmniej 43%.

Sektorowi naftowo-gazowemu zależy na zapewnieniu społeczeństwa, że ​​chroniczne zanieczyszczenie ropą może zostać szybko rozproszone i stanowi niskie ryzyko dla życia morskiego i zdrowia ludzkiego. Z pewnością, gdyby incydenty zdarzały się rzadko, mógłby to być bardziej przekonujący argument. Ale tak nie jest. Z biegiem czasu stopniowe uwalnianie toksycznych substancji chemicznych ma negatywny wpływ na środowisko. Szacuje się, że w okresie od stycznia 2021 r. do maja 2024 r. w brytyjskiej sieci morskich obszarów chronionych doszło do 248 wycieków w wyniku naruszeń pozwoleń.

Dlaczego to ma znaczenie? Morskie obszary chronione to regiony oceanu, którym nadano specjalne oznaczenia w celu ochrony życia morskiego i siedlisk. Zostały stworzone, aby chronić rzadkie, zagrożone i ważne siedliska lub gatunki.

Uwalnianie wytworzonej wody na obszary, które zostały wyróżnione jako szczególnie ważne dla ochrony, jest szokujące. Wykazano, że zanieczyszczenia związane z chronicznym natłuszczaniem mają działanie: zakres efektów na życie morskie. Lista jest długa: uszkodzenie komórek i błon komórkowych, uszkodzenie DNA (częsta przyczyna raka), zmiana ekspresji genów i zaburzenie funkcji rozrodczych. Stałe wypłukiwanie toksycznego oleju i chemicznych produktów ubocznych stwarza ryzyko również dla zdrowia ludzkiego, ponieważ toksyczne chemikalia przedostają się do łańcucha pokarmowego poprzez ryby hodowlane i ryby dziko żyjące.

Poważne podejście do sankcji

Badania Oceany podkreślają, że firmy naftowe i gazowe tak mają został jedynie ukarany grzywną dwukrotnie w ciągu ostatnich pięciu lat. Jeden był za jedyne 7000 funtów.

Nowy rząd rachunek za wodę (środki specjalne). zmusi przedsiębiorstwa wodociągowe do oczyszczenia rzek i oceanów w Wielkiej Brytanii. Brak współpracy lub jakiekolwiek próby zatajenia danych na temat wycieków ścieków mogą spotkać szefów skazany na karę do dwóch lat więzienia. Szefowie przedsiębiorstw wodociągowych wreszcie zostali pociągnięci do odpowiedzialności. Czy rząd Wielkiej Brytanii zastosuje te same zasady wobec szefów firm naftowych i gazowych, którzy również zanieczyszczają nasze morza?

Jak zauważono w raporcie Sea Slick, istnieje przytłaczające poparcie społeczne dla pociągnięcia sprawców zanieczyszczeń do odpowiedzialności. Właściwie regulując i nakładając kary na spółki naftowe za chroniczne zanieczyszczanie mórz Wielkiej Brytanii, rząd mógłby uchwalić i utrwalić swoje zobowiązanie do zniesienia nowych koncesji na ropę i gaz. Czas podjąć działania.

Ten artykuł został ponownie opublikowany z Rozmowa na licencji Creative Commons. Przeczytaj oryginalny artykuł.