W niedzielę (15 grudnia) Wielka Brytania jako pierwszy kraj europejski dołączyła do dużego bloku handlowego Indo-Pacyfiku, co zostało okrzyknięte największą umową handlową kraju od czasu Brexitu.
Wielka Brytania jest obecnie oficjalnie 12. członkiem Kompleksowej i postępowej umowy o partnerstwie transpacyficznym (CPTPP).
Wielka Brytania formalnie podpisała traktat akcesyjny w zeszłym roku.
Urzędnicy mają nadzieję, że członkostwo wzmocni słabnącą gospodarkę Wielkiej Brytanii aż o 2,0 miliardy funtów (2,5 miliarda dolarów) rocznie.
Według danych rządowych wartość całkowitego handlu Wielkiej Brytanii w ciągu 12 miesięcy do końca września wyniosła 1,7 biliona funtów.
Sojusz obejmuje innych członków G7, Kanadę i Japonię, a także wieloletnich sojuszników: Australię i Nową Zelandię, a także Brunei, Chile, Malezję, Meksyk, Peru, Singapur i Wietnam.
Utworzona w 2018 r., jest postrzegana jako bastion przeciw chińskiej dominacji w regionie, choć Pekin ubiega się o przyłączenie.
Blok, który wytwarza około 15% światowego produktu krajowego brutto (PKB), zapewni brytyjskim przedsiębiorstwom dostęp handlowy do rynku liczącego ponad 500 milionów ludzi.
Poprzedni rząd konserwatystów podpisał umowę z Wielką Brytanią w lipcu 2023 r., a ówczesna sekretarz ds. biznesu i handlu Kemi Badenoch nazwała ją „największą umową handlową” od czasu opuszczenia przez Wielką Brytanię Unii Europejskiej.
Wielka Brytania zabezpieczyła szereg umów handlowych po brexicie, w tym z Australią, Nową Zelandią i Singapurem, odkąd opuściła jednolity rynek UE na początku 2021 r.
Prowadzi także negocjacje z krajami Zatoki Perskiej, a w zeszłym miesiącu premier Partii Pracy Keir Starmer ogłosił, że Wielka Brytania i Indie mają wznowić rozmowy, które utknęły w martwym punkcie, w celu uzgodnienia umowy o wolnym handlu.
Bardzo poszukiwana umowa handlowa ze Stanami Zjednoczonymi pozostaje nieuchwytna, a prawdopodobna może stać się jeszcze mniej prawdopodobna, gdy Donald Trump wejdzie do Białego Domu w styczniu.
Do porozumienia z Kanadą również nie doszło.
