Był okres, kiedy dzień meczowy Gatlanda można było niemal nazwać 23. Te dni już minęły.
Musiał zmagać się ze stratą wielu zawodników ze złotego pokolenia Walii i wieloma głośnymi kontuzjami w trakcie kampanii.
Alun Wyn Jones, Justin Tipuric i obecnie zakazany Rhys Webb wycofał się z międzynarodowego rugby przed mistrzostwami świata, a George North, Dan Biggar i Leigh Halfpenny dołączyli do nich po turnieju.
W kadrze Sześciu Narodów nieobecni byli Taulupe Faletau, Jac Morgan, Dewi Lake, Tomos Francis, Liam Williams i Gareth Anscombe.
Faletau, Morgan, Anscombe i Adam Beard również byli nieobecni podczas letniej trasy koncertowej z powodu kontuzji, podczas gdy Ryan Elias, Josh Adams i Will Rowlands byli wypoczęci, a Francis nadal był nieobecny po przeprowadzce do klubowego rugby we Francji.
Zatem Gatland przez długi czas grał bez kilku swoich najlepszych zawodników i w tym sezonie w 16 meczach międzynarodowych korzystał z 64 zawodników.
Główny trener Walii w ostatnim meczu z Australią wystąpił w początkowej grupie napastników składającej się z zaledwie 112 występów, o 23 mniej niż kapitan Wallabies James Slipper.
Gatland zaskoczył niektórych swoimi selekcjami, w tym ciągłym pomijaniem Morgana Morrisa i Nicky’ego Smitha oraz decyzjami, takimi jak wystawienie Masona Grady’ego bez pozycji na środku środka.
Jest zdeterminowany trzymać się swojej polityki polegającej na dozowaniu krwi młodym zawodnikom, którzy mają niewielkie doświadczenie w testowym rugby lub wygrywaniu na tym poziomie.
Rekwizyt kąpielowy Archie Griffin w niezwykły sposób zaliczył swój pierwszy profesjonalny start podczas pierwszej porażki Walii z Wallabies w Sydney w pierwszym teście.
Gatland poprosił walijską publiczność o cierpliwość i utrzymuje, że Walia rozwinie się w bardzo dobrą drużynę, a w Australii pojawiły się pewne zachęcające sygnały.
Twierdzi, że inne kraje nie chciałyby stawić im czoła na Mistrzostwach Świata 2027, powołując się na grupę napastników, w skład której wchodzą tacy jak Griffin, Lake, Morgan, Aaron Wainwright, Dafydd Jenkins i Christ Tshiunza w szczytowej formie.
Powtarzającym się przesłaniem jest krótkotrwały ból w zamian za długoterminowe korzyści.
