Naukowcy odkryli znaczącą migrację kaszalotów z dala od Zatoki Kalifornijskiej, co koreluje z zanikiem ich głównego źródła pożywienia, kałamarnicy jumbo.
Zmianę tę przypisuje się drastycznym zmianom w środowisku morskim, w tym cieplejszym wodom i częstszym zjawiskom El Niño, które mają wpływ na cały ekosystem i sygnalizują krytyczne zmiany ekologiczne.
Wskaźniki migracji i ekosystemów kaszalotów
A Życie i środowisko PeerJ badanie ujawniło znaczące odejście kaszalotów (Physeter makrocefalus) ze środkowej części Zatoki Kalifornijskiej, co ma związek z zapadnięciem się kałamarnicy olbrzymiej (Dosidicus gigas) populacja, ich główne źródło pożywienia. Kierowane przez badaczy mgr. Héctora Pérez-Puiga i dr Alejandro Ariasa Del Razo badanie rzuca światło na zawiłe powiązania między szczytowymi drapieżnikami morskimi a ich siedliskami, ukazując kaszaloty jako istotne wskaźniki stanu oceanów.
Wyniki badania i metodologia
W badaniach prowadzonych przez dziewięć lat we wschodnim regionie Wysp Midriff w Zatoce Kalifornijskiej wykorzystano obszerne dane ankietowe i techniki fotoidentyfikacji w celu monitorowania populacji kaszalotów. Odkrycia ujawniają wyraźną korelację między spadkiem populacji kałamarnic jumbo a znikaniem kaszalotów na tym obszarze, przy czym w latach 2016–2018 nie zgłoszono żadnych obserwacji.
Kluczowe ustalenia
- Spadek populacji: W latach 2009–2015 populacja kaszalotów w środkowej części Zatoki Kalifornijskiej liczyła od 20 do 167 osobników, a łączna „superpopulacja” liczyła 354 wieloryby. Jednak w latach 2016–2018 obserwacje kaszalotów całkowicie ustały.
- Wpływ upadku Jumbo Squid: Ogólne modele addytywne wykazują dodatni związek (R² = 0,644) między obserwacjami kaszalotów a wyładunkami kałamarnic jumbo, wskazując, że wraz ze spadkiem populacji kałamarnic kaszaloty opuściły region.
- Czynniki środowiskowe: Upadek obu gatunek przypisuje się zmianom środowiskowym, w tym utrzymującemu się ociepleniu oceanów i nasilonym zjawiskom El Niño, które zmieniły dynamikę ekosystemu w Zatoce Kalifornijskiej. Szczególnie dotknięta została populacja kałamarnic jumbo, wykazując przejście w kierunku mniejszych fenotypów, które mogą nie być już siedliskiem większych drapieżników, takich jak kaszaloty.
Implikacje dla ekosystemu
Kaszaloty, jako drapieżniki wierzchołkowe, odgrywają kluczową rolę w kontrolowaniu przepływu energii w ekosystemach morskich. Ich odejście z Zatoki Kalifornijskiej sugeruje szersze zmiany w ekosystemie i budzi obawy o długoterminową kondycję regionu. Badanie podkreśla znaczenie długoterminowego gromadzenia danych dla zrozumienia trendów populacyjnych i wpływu zmian klimatycznych na gatunki morskie.
Główny autor, Héctor Pérez-Puig, podkreślił szersze implikacje ekologiczne odkryć: „Wypłynięcie kaszalotów z Zatoki Kalifornijskiej służy jako sygnał wartowniczy, odzwierciedlający znaczące zmiany w ekosystemach morskich. Wraz ze zmianą środowiska zmienia się także delikatna równowaga między drapieżnikami i ofiarami.
Wniosek: Przyszłe kierunki badań morskich
Badanie wymaga bardziej szczegółowej analizy, aby w pełni zrozumieć ruchy kaszalotów i ich ofiar, szczególnie w świetle postępującej „tropikalizacji” Zatoki Kalifornijskiej. Naukowcy zalecają ciągłe monitorowanie w celu oceny wpływu zmian środowiskowych na gatunki morskie i ogólny stan ekosystemu.
Badania te wnoszą istotny wkład w dziedzinę biologii i ekologii morza, mając wpływ na ochronę zarówno kaszalotów, jak i szerszego środowiska morskiego w Zatoce Kalifornijskiej.
Odniesienie: „Odejście kaszalotów (Physeter makrocephalus) w odpowiedzi na spadającą populację kałamarnicy jumbo (Dosidicus gigas) w centralnej części Zatoki Kalifornijskiej” 8 października 2024 r., PeerJ.
DOI: 10.7717/peerj.18117
