Instytucje finansowe muszą być świadome potencjału inwestycyjnego w europejskim sektorze surowców krytycznych, jeśli UE ma odnieść sukces w realizacji własnych celów na mocy niedawno zatwierdzonego prawodawstwa.
Takie było przesłanie jednego z wyższych urzędników bankowych, który przemawiał podczas okrągłego stołu Euractiv na temat przyszłości europejskiego przemysłu surowcowego.
„W instytucjach finansowych zajmujących się tym sektorem jest bardzo niewiele osób” – ostrzegła Nicoletta Zappatini, dyrektor zarządzająca Olea Capital. „Nawet jeśli pieniędzy jest mnóstwo, kiedy porozmawiasz ze swoim bankierem lub zarządzającym portfelem, może on mieć ograniczoną wiedzę na temat tego, co się tutaj dzieje”.
Unijna ustawa o surowcach krytycznych (CRMA) weszła w życie 23 maja 2024 r. po jej przyjęciu przez Radę UE i Parlament Europejski.
Określa listę 34 materiałów uznawanych za krytyczne, z czego 17 to materiały strategiczne, jak miedź, aluminium i grafit naturalny.
Na liście znajdują się materiały wykorzystywane do produkcji paneli słonecznych, pojazdów elektrycznych i innych produktów uznawanych za kluczowe dla unijnych planów transformacji ekologicznej.
Kluczowe cele CRMA
Kluczowe cele wyznaczone przez CRMA to: aby do roku 2030 co najmniej 10% rocznego zużycia wymienionych materiałów w bloku pochodziło z lokalnego wydobycia, 40% surowców przetworzonych w UE, nawet jeśli zakupiono je z zewnątrz, oraz co najmniej 25% będzie pochodzić z materiałów pochodzących z recyklingu.
Komisja Europejska twierdzi, że rozumie ograniczenia geologiczne, przed którymi stoi Europa w związku z brakiem dostępu do zasobów naturalnych na miejscu, ale chce mieć pewność, że UE zajmie strategiczne miejsce.
„Nigdy nie będziemy samowystarczalni, ale ponieważ będziemy polegać na imporcie, musimy nawiązać współpracę i dywersyfikować nasze dostawy” – powiedział Léon Delvaux, pełniący obowiązki dyrektora DG ds. Handlu Komisji Europejskiej.
Wzajemne ustawodawstwo
Komisja Europejska wie, że wzajemnie powiązane przepisy dotyczące celów UE w zakresie transformacji ekologicznej i cyfrowej oznaczają, że ma w tym zakresie siłę nabywczą.
„Mamy 51% udziału handlu w PKB w Unii Europejskiej, co jest zasadniczo najwyższym wynikiem ze wszystkich podmiotów na świecie” – powiedział Léon Delvaux. „Kluczowe będzie zatem handel z krajami trzecimi, inwestycje w nich i szerzej partnerstwo z nimi”.
Próbując zmniejszyć zależność UE od indywidualnych źródeł materiałów krytycznych spoza bloku, CRMA zastrzegła, że nie więcej niż 65% rocznego zużycia jednego materiału w UE może pochodzić z jednego kraju trzeciego.
Jest to poważny problem podmiotów działających w branży, szczególnie w odniesieniu do Chin, co zostało podkreślone podczas dyskusji w ramach Euractiv.
„Sześć lat temu ze względów środowiskowych oni [China] wstrzymał produkcję niektórych nowych urządzeń do zielonych elektrod. Dlatego naszym klientom w Europie kończyły się elektrody i przychodzili do nas z propozycją „wydawajcie pieniądze za elektrody, jak chcecie”, bo w Chinach czy w inny sposób stracą pełną produkcję” – powiedział Juan Antonio Aranzabal , dyrektor generalny Graftech Iberica, który zajmuje się produkcją zielonych elektrod grafitowych.
„Nagle Chiny wróciły do produkcji, zapomniały o wszystkim i jak zwykle kupują od najtańszego dostawcy” – powiedział Aranzabal. „Oni są [China] nie subsydiuje się tylko produktu końcowego, ale całego łańcucha krytycznego”,
Cele wyjściowe wydobycia
Jednym z najważniejszych pytań stojących przed Europą w CRMA jest to, jak osiągnąć magiczną liczbę 10% w przypadku własnego wydobycia UE, które obecnie zapewnia 3% zużycia.
Francja, Włochy i Niemcy ogłosiły na początku tego roku, że planują zebrać 2,5 miliarda euro w ramach początkowego finansowania na wsparcie projektów z zakresu zasobów prywatnych, ale finansiści twierdzą, że konieczna jest także fundamentalna zmiana myślenia.
Powołano unijną radę, która ma nadzorować wdrażanie ustawy o surowcach krytycznych i zaczyna rozważać finansowanie projektów, w tym dotyczących nowego wydobycia w Europie.
„Otrzymaliśmy pierwszą falę wniosków. Obecnie wybieramy projekty” – mówi Hildegard Bentele, niemiecka posłanka do Parlamentu Europejskiego i członkini komisji ITRE Parlamentu Europejskiego, która odegrała kluczową rolę w negocjacjach w sprawie CRMA, a obecnie zasiada w zarządzie CRMA. „Zrobiliśmy formalności, ustaliliśmy ramy, stworzyliśmy ustawodawstwo, a teraz chodzi o wdrożenie”.
Zarząd pracuje nad skróceniem procedur wydawania pozwoleń na nowe projekty wydobywcze, koordynacją w całej UE w celu dzielenia się know-how i zasobami oraz sposobami zapewnienia lepszego dostępu do finansowania.
Początkowe oczekiwania były takie, że wniosków o dofinansowanie projektu będzie złożonych 40–50, ale według eurodeputowanej Hildegardy Benetele było ich 170.
„Faza składania wniosków była szybka i została właśnie przedłużona o około miesiąc ze względu na ogromną liczbę wniosków” – powiedziała w Brukseli. „Gospodarka opiera się na psychologii i musimy teraz wykazać się większą asertywnością i optymizmem, aby tego dokonać”.
Ograniczenie biurokracji
Wraz z rozpoczęciem wdrażania CRMA głównym żądaniem branży pozostaje zmniejszenie obciążeń biurokratycznych.
„Jesteśmy przytłoczeni tymi wszystkimi rzeczami, które musimy zrobić w bardzo krótkim czasie” – ostrzegł Juan Antonio Aranzabal, przemawiając jako prezes Europejskiego Stowarzyszenia Węgla i Grafitu (ECGA). „To zjawisko rośnie, dlatego nie ma obecnie uczciwej konkurencji między przemysłem europejskim a resztą świata”.
Wyzwaniem dla Europy jest wspieranie i budowanie przemysłu w obliczu dużej globalnej konkurencji.
Artykuł ten stanowi kontynuację debaty politycznej „Przyszłość europejskiego przemysłu surowcowego – Jak Europa może zachować konkurencyjność na arenie światowej?„ wspierane przez ECGA.
[Edited By Brian Maguire | Euractiv’s Advocacy Lab ]
