Badania nad sikorami górskimi pokazują, że lepsze umiejętności poznawcze prowadzą do dłuższej długości życia i zwiększonej reprodukcji dzięki lepszym możliwościom przechowywania i wyszukiwania żywności.
Chociaż w królestwie zwierząt nadal dominuje zasada „przetrwanie najsilniejszych”, nowe badania sugerują, że umiejętności poznawcze są również ważne dla doboru naturalnego i wskaźników przeżycia.
Trwające dziesięć lat badanie przeprowadzone przez Carrie Branch, badaczkę zachowania i poznania zwierząt z Western University oraz jej współpracowników z Uniwersytetu Nevady w Reno i Uniwersytetu Oklahomy, śledziło poznanie przestrzenne i długość życia 227 sikorek górskich. Odkryli, że ptaki posiadające lepsze zdolności uczenia się przestrzennego i pamięci (jeśli chodzi o zrozumienie otoczenia oraz strategie przechowywania lub buforowania żywności) żyły dłużej.
Badanie, opublikowane niedawno w Naukapotwierdza, że zwiększone zdolności poznawcze mogą być powiązane z dłuższą żywotnością dzikich sikorek.
„Zwierzęta mają dwa zainteresowania. Chcą przetrwać i chcą się rozmnażać, więc najmądrzejszą rzeczą, jaką zrobią, będzie zrobienie czegoś, co pozwoli na zaistnienie tych dwóch rzeczy. Odkryliśmy, że dla sikorek górskich oznacza to wiedzę, gdzie zebrać żywność, skutecznie ją przechowywać i zapamiętywać, gdzie ją przechowywano, aby móc ją później odzyskać” – powiedział Branch, profesor psychologii i główny badacz w Western’s Advanced Facility for Avian Research, światowym -zakład dydaktyczny do interdyscyplinarnych badań biologii ptaków.
Wyniki badań dotyczących poznania przestrzennego i przetrwania
Zdolności poznawcze od dawna uznawano za kluczowy wskaźnik przeżycia i długości życia zwierząt, jednak eksperymenty i testy terenowe często opierają się na pośrednich miarach zdolności umysłowych, takich jak wielkość mózgu. Sikorki są stosunkowo małymi ptakami i dlatego mają małe mózgi. Pomimo tych pozornie fizycznych ograniczeń sikorki górskie wypadły wyjątkowo dobrze w serii eksperymentów zaprojektowanych dla nich przez Branch i jej współpracowników na odległym terenie w górach Sierra Nevada.
„Myślę, że wyspecjalizowane zdolności poznawcze sikorek wynikają ze struktury ich dominacji społecznej, ale wciąż testujemy tę teorię. Na razie możemy potwierdzić, że sikorki wymyśliły, jak przechowywać i odzyskiwać żywność za pomocą poznania przestrzennego, a te, które robią to lepiej, żyją dłużej” – powiedział Branch.
Sikorki pochodzą z Ameryki Północnej, gdzie są bardzo powszechne. Sikora może ukryć aż 80 000 pojedynczych nasion, które odzyskuje zimą.
Wpływ zdolności poznawczych na reprodukcję
Branch i jej współpracownicy testowali zdolności poznawcze sikorek górskich za pomocą karmników wykorzystujących częstotliwość radiową, zorganizowanych przestrzennie w grupach po osiem osób i wyposażonych w zmotoryzowane drzwi, które otwierają się automatycznie dla oznakowanych elektronicznie ptaków, zapewniając nagrodę w postaci pożywienia, gdy wylądują na żerdzie.
Nowe badanie pokazuje, że po ponad dziesięciu latach gromadzenia danych i sikorek górskich z najlepszymi zdolnościami poznawczymi przestrzennymi żyje się średnio o dwa lata dłużej niż te z najgorszym zdolnościami poznawczymi przestrzennymi. Sikorki górskie rozmnażają się raz w roku, a ich średnia wielkość lęgów wynosi siedem jaj, a osobniki o najlepszych zdolnościach przestrzennych mogą wydać na świat ponad dwukrotnie więcej potomstwa (tj. o 14 potomstwa więcej) niż te o słabszej zdolności poznawczej. W poprzednich badaniach Branch i jej współpracownicy stwierdzili, że samice wydają na świat więcej potomstwa w połączeniu z „mądrzejszymi” samcami.
„To badanie pokazuje, że sikorki górskie o lepszych zdolnościach poznawczych przestrzennych mają większe szanse na dłuższe życie, ponieważ zdolności te pozwalają im skutecznie odzyskiwać żywność przechowywaną w skrytkach, radząc sobie jednocześnie z trudnym i nieprzewidywalnym środowiskiem, w tym ekstremalnymi zjawiskami pogodowymi spowodowanymi zmianami klimatycznymi” – stwierdził Branch.
Odniesienie: „Przestrzenne zdolności poznawcze są powiązane z długowiecznością sikorek gromadzących żywność” Joseph F. Welklin, Benjamin R. Sonnenberg, Carrie L. Branch, Virginia K. Heinen, Angela M. Pitera, Lauren M. Benedict, Lauren E. Whitenack, Eli S. Bridge i Władimir V. Pravosudov, 5 września 2024 r., Nauka.
DOI: 10.1126/science.adn5633
