Niedawne badania identyfikują receptor latrofiliny 1 jako potencjalny regulator zachowań żywieniowych, co sugeruje nowe podejście do leczenia otyłości poprzez działanie na ten receptor.
Odkryto nowe potencjalne podejście do leczenia otyłości.
Rosnąca częstość występowania nadwagi i otyłości stanowi istotne globalne wyzwanie medyczne. Oprócz zmian w stylu życia, czynniki genetyczne odgrywają kluczową rolę w rozwoju otyłości. Naukowcy z Uniwersytetu w Lipsku i Uniwersytetu Heinricha Heinego w Düsseldorfie zidentyfikowali nowy regulator zachowań żywieniowych. Wyniki opublikowano w cieszącym się międzynarodową renomą czasopiśmie Nature Przekazywanie sygnału i terapia celowana.
„Nasze badania podkreślają nasze niepełne zrozumienie czynników wpływających na spożycie żywności. Ujawnia również potencjalne zaangażowanie wcześniej pomijanych receptorów” – mówi dr Doreen Thor, główna autorka badania i naukowiec na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu w Lipsku. Nowo zidentyfikowany receptor, latrofilina 1, badano przede wszystkim pod kątem jego funkcji w mózgu, takich jak synapsa powstawania i rozwoju, ale nie ze względu na jego rolę w kontrolowaniu przyjmowania pokarmu. Jest to receptor sprzężony z białkiem G i został tak nazwany ze względu na jego zdolność do wiązania się z latrotoksyną neurotoksyny. Toksyna ta jest wytwarzana przez niektóre pająki, w tym czarną wdowę śródziemnomorską, i ma receptor latrofiliny 1 jako kluczową strukturę docelową neuronów.
Widok mikroskopowy części mózgu podwzgórza. Widoczna jest trzecia komora (czarna). Czerwone kropki pokazują receptor. Jądra są niebieskie. Źródło: Uniwersytet w Lipsku (Albert Ricken)
Wpływ na zachowania żywieniowe i aktywność fizyczną
W swoich badaniach zespoły badawcze kierowane przez dr Thora z Uniwersytetu w Lipsku i profesor Simone Prömel z Uniwersytetu Heinricha Heinego w Düsseldorfie wykazały, że receptor latrofiliny 1 występuje w obszarach mózgu kontrolujących zachowania żywieniowe, a także w tkance tłuszczowej. W badaniu myszy pozbawione receptora wykazywały zwiększone spożycie pokarmu i zmniejszoną aktywność fizyczną. Choć początkowo nieletni mieli normalną wagę, w ciągu kolejnych czterech miesięcy u nich wystąpiła znaczna nadwaga. To z kolei prowadzi do dobrze znanych chorób współistniejących z otyłością, takich jak stłuszczenie wątroby i cukrzyca.
Ponadto badacze zidentyfikowali wariant receptora latrofiliny 1 w danych sekwencjonowania z kohorty otyłości w Lipsku, który wystąpił u jednego pacjenta z nadwagą. Badania na hodowlach komórkowych wykazały upośledzoną funkcjonalność tego wariantu, co sugeruje, że receptor może odgrywać rolę w rozwoju otyłości nie tylko w modelach zwierzęcych, ale także u ludzi.
„Wyniki zapewniają nowe podejście do zrozumienia regulacji przyjmowania pokarmu i rozwoju otyłości” – mówi profesor Simone Prömel, kolejna autorka artykułu korespondencyjna. Przyszłe badania w uczestniczących grupach badawczych na uniwersytetach w Lipsku i Düsseldorfie wyjaśnią teraz, czy receptor może służyć jako potencjalny cel farmakologiczny w regulacji przyjmowania pokarmu w otyłości.
Odniesienie: „Dysfunkcja adhezyjnego receptora latrofiliny 1 sprzężonego z białkiem G (ADGRL1/LPHN1) zwiększa ryzyko otyłości” André Nguyen Dietzsch, Hadi Al-Hasani, Joachim Altschmied, Katharina Bottermann, Jana Brendler, Judith Haendeler, Susanne Horn, Isabell Kaczmarek, Antje Körner, Kerstin Krause, Kathrin Landgraf, Diana Le Duc, Laura Lehmann, Stefan Lehr, Stephanie Pick, Albert Ricken, Rene Schnorr, Angela Schulz, Martina Strnadová, Akhil Velluva, Heba Zabri, Torsten Schöneberg, Doreen Thor i Simone Prömel, 26 kwietnia 2024 r., Przekazywanie sygnału i terapia celowana.
DOI: 10.1038/s41392-024-01810-7
