W wieku 117 lat zmarła hiszpańska emerytka Maria Branyas Morera, najstarsza zweryfikowana żyjąca osoba na świecie.
Według rodziny Branyas, która przeżyła dwie pandemie, hiszpankę i Covid w 1918 r., a także dwie wojny światowe, zmarła spokojnie we śnie.
Wcześniej przypisała swoją długowieczność „porządkowi, spokojowi” i „trzymaniu się z dala od toksycznych ludzi”.
Jej imponująca długość życia 117 znacznie przekracza nawet najwyższą przewidywaną w Wielkiej Brytanii.
Tutaj MailOnline pokazuje porównanie średniej długości życia w Twojej okolicy – w niektórych regionach dramatyczny spadek średniej długości przeżycia.
Oznacza to, że dzieci urodzone obecnie w niektórych częściach Wielkiej Brytanii mogą umrzeć dziesięć lat wcześniej niż młodzi mieszkańcy innych regionów.
Maria Branyas Morera, najstarsza osoba na świecie, w marcu obchodziła swoje 117. urodziny
Dane Urzędu Statystyk Narodowych (ONS) pokazują, że kobiety w zamożnych dzielnicach Kensington i Chelsea w Londynie cieszą się w Anglii najwyższą średnią długością życia w wieku 65 lat, wynoszącą 88,3 lat.
Na kolejnym miejscu uplasowały się osoby z dystryktu South Hams w Devon (88,2 lat) i Winchester w Hampshire (88 lat).
Najdłuższą średnią długość życia żyli mężczyźni w Hart w Hampshire – 86,2 lat, a na drugim miejscu byli mężczyźni w południowym Cambridgeshire (85,51).
East Devon i Winchester zajęły wspólnie trzecie miejsce ze średnią długością życia wynoszącą 85,46 lat.
Z kolei mężczyźni w Manchesterze mieli najniższą średnią długość życia wynoszącą zaledwie 80,8 lat, o około sześć lat krócej niż w Hart.
Na kolejnym miejscu uplasowały się osoby z Barking i Dagenham we wschodnim Londynie, w wieku 81 lat, a Liverpool i Blackpool zajęły łącznie trzecie najniższe miejsce z zaledwie ułamkiem większym wynikiem (81,04 lat).
Kobiety w Blaenau Gwent w południowo-wschodniej Walii miały najniższą średnią długość życia wśród osób w wieku 65 lat, wynoszącą 82,8, czyli ponownie o około sześć lat krócej niż kobiety w obszarach o najwyższych wynikach.
Na kolejnych miejscach znalazły się kobiety w Manchesterze (83,2 lat) i kobiety w Knowsley w Merseyside (83,3 lat).
Powyższe dane dotyczą jednak dorosłych obecnie po 60. roku życia, a w przypadku dzieci urodzonych dzisiaj obraz jest bardziej ponury.
Chłopiec urodzony w Hart w latach 2020–2022 może spodziewać się, że dożyje 83. urodzin (83,7) i chociaż jest to najwyższy odnotowany wynik, jest o trzy lata gorszy od tego, co ma przeżyć mężczyzna, który w tym samym czasie ma 65 lat na tym obszarze.
Tymczasem chłopiec urodzony w Blackpool prawdopodobnie dożyje tylko 73 lat (73,41), co stanowi różnicę ponad dziesięciu lat w porównaniu z Hartem.
Branyas urodziła się w San Francisco w 1907 r. Na zdjęciu: Branyas w 1925 r., mając zaledwie 18 lat
Branyas stał się najstarszą osobą na świecie po śmierci francuskiej zakonnicy Lucile Randon w styczniu 2023 r.
Dysproporcje występują także w przypadku dziewcząt: jedna urodzona w Kensington i Chelsea w latach 2020–2022 powinna osiągnąć 86 lat (86,34), o dwa lata mniej niż kobieta w tym samym czasie mająca 65 lat na tym obszarze.
Tymczasem dziewczęta urodzone w Blaenau Gwent w tym samym okresie prawdopodobnie dożyją tylko do 78. roku życia, czyli o 7,5 roku różnicy w porównaniu z ich rówieśniczkami w Londynie.
Utrzymują się wyraźne podziały między północą a południem, przy czym dziewięć z dziesięciu władz lokalnych o najwyższej średniej długości życia mężczyzn przypada na południe Anglii. Wszystkie dziesięć kobiet znajdowało się na południu.
Szacunki ONS opierają się na liczbie zwanej oczekiwaną długością życia.
Jest to hipotetyczna miara, która zakłada, że współczynniki umieralności odnotowane na danym obszarze w latach 2020–2022 obowiązują przez całe życie człowieka.
Aby uzyskać tę liczbę, wykorzystuje rejestracje zgonów w latach 2020–2022 dla każdej grupy wiekowej, prawdopodobieństwo śmierci i liczbę osób, które przeżyły w każdej grupie.
Utrzymują się wyraźne podziały między północą a południem, przy czym dziewięć z dziesięciu władz lokalnych o najwyższej średniej długości życia mężczyzn przypada na południe Anglii. Wszystkie dziesięć kobiet znajdowało się na południu. Dziewczynka urodzona w Kensington i Chelsea (na zdjęciu), która zajęła pierwsze miejsce wśród dziewcząt, powinna osiągnąć 86 lat (86,34)
Jednak ich rówieśnicy z Blaenau Gwent (na zdjęciu) prawdopodobnie dożyją tylko do 78. roku życia, co stanowi różnicę 7,5 roku. W południowo-zachodniej i południowo-wschodniej Anglii odnotowano najwyższą średnią długość życia zarówno wśród mężczyzn (80 i 80,1 lat), jak i kobiet (83,9 i 83,8 lat).
ONS pragnie podkreślić, że zakłada, że obecne tendencje będą kontynuowane i jeśli stan zdrowia narodu ulegnie poprawie, dzieci urodzone w latach 2020 i 2022 niekoniecznie będą żyły krócej niż te, które urodziły się wcześniej.
Oczekiwana długość życia w trzech krajach Wielkiej Brytanii uwzględnionych w najnowszej analizie spadła do najniższego poziomu od ponad dekady.
Według najnowszych statystyk chłopcy i dziewczęta urodzeni w Anglii osiągnęli wiek 78,9 lat w przypadku mężczyzn i 82,8 lat w przypadku kobiet, w porównaniu z 79,1 w przypadku mężczyzn i 82,9 w przypadku kobiet w 2012 r.
Walia zajęła niższe miejsce z 77,9 lat dla mężczyzn i 81,8 lat dla kobiet, w porównaniu z 78,1 lat dla mężczyzn. 82,1 dla kobiet odnotowane dziesięć lat wcześniej.
Tymczasem w Irlandii Północnej liczby te wyniosły odpowiednio 78,4 i 82,3 dla kobiet i mężczyzn, co stanowi kolejny spadek w porównaniu z 77,7 i 82,1 w 2021 r.
Statystycy sugerują, że przyczyną tej tendencji może być pandemia Covida, zarówno pod względem samego wirusa, jak i zakłóceń, jakie pandemia spowodowała w badaniach zdrowia serca i raka.
The dane obejmują także okres, w którym Wielka Brytania pogrążyła się w kryzysie koszty życia kryzys, który, jak ostrzegali eksperci, zwiększa ryzyko niedożywienia ze względu na wysokie ceny żywności i energii.
Te najnowsze dostępne dane ONS obejmują średnią długość życia, co oznacza, że niektórzy ludzie będą żyć krócej, a inni znacznie dłużej.
Według analityków najdłużej będą żyć chłopcy i dziewczęta urodzeni w Anglii – 78,9 lat dla mężczyzn i 82,8 lat dla kobiet. Według władz lokalnych chłopiec urodzony w Hart może spodziewać się, że dożyje 83. urodzin (83,74), co stanowi najdłuższą odnotowaną średnią długość życia. Na zdjęciu Hartley w Hart
Tymczasem osoba urodzona w Blackpool (na zdjęciu) prawdopodobnie dożyje tylko 73 lat (73,41), co stanowi różnicę ponad dziesięciu lat. Drugie miejsce zajęło Uttlesford w Essex z wynikiem 82,69, a trzecie South Cambridgeshire z wynikiem 82,65.
Obiecujące jest to, że według najnowszych danych w 2022 r. w Anglii i Walii żyło około 15 000 stulatków (tych, którzy dożyli ponad 100 lat) i było to najwięcej w historii.
Zdecydowana większość brytyjskich stulatków, około czterech na pięciu, to kobiety.
Stulatkowie nadal stanowią jednak ułamek całej populacji, stanowiąc jedynie 0,03%.
Jeśli chodzi o panią Branyas, eksperci byli zdumieni jej ogólnym zdrowiem psychicznym i fizycznym jak na jej wiek, ale we wtorek w rozdzierającym serce komunikacie końcowym skierowanym do obserwujących w mediach społecznościowych ostrzegła, że czuje się „słaba”.
’Czas jest bliski. Nie płacz, nie lubię łez. A przede wszystkim nie cierp za mnie” – napisała na koncie prowadzonym przez jej rodzinę. „Gdziekolwiek pójdę, będę szczęśliwy”.
Księga Rekordów Guinnessa oficjalnie uznała Branyasa za najstarszą osobę na świecie w styczniu 2023 r., po śmierci francuskiej zakonnicy Lucile Randon w wieku 118 lat.
Według najnowszych danych w 2022 r. w Anglii i Walii żyło około 15 000 stulatków, najwięcej w historii i wzrost o 3,7% w porównaniu z rokiem poprzednim
Jeanne Calment – posiadaczka Księgi Rekordów Guinnessa jako najstarsza osoba w historii – osiągnęła 122 lata. Na zdjęciu pani Calment codziennie delektuje się papierosem i kieliszkiem czerwonego wina z okazji swoich 117. urodzin
Po śmierci Branyasa najstarszą żyjącą osobą na świecie jest obecnie Japonka Tomiko Itooka, która urodziła się 23 maja 1908 roku i ma 116 lat.
Tytuł najstarszej osoby, jaka kiedykolwiek żyła, należy do Francuzki Jeanne Louise Calment, której życie trwało 122 lata i 164 dni.
Branyas urodził się w San Francisco w 1907 roku, kiedy miasto cierpiało z powodu drugiej fali dżumy.
Jej rodzina podjęła decyzję o powrocie do Hiszpanii w 1915 roku, podczas I wojny światowej, po chorobie ojca.
Skończyło się na tym, że umarł na gruźlicę na statku, którym przepływali Atlantyk, a jego stuletnia córka doznała kontuzji podczas upadku podczas tego samego rejsu, a później odkryła, że straciła słuch na jedno ucho.
Przeżyła dwie wojny światowe, pandemię hiszpańskiej grypy, hiszpańską wojnę domową, a ostatnio Covid.
W 1931 roku w wieku 23 lat poślubiła katalońską lekarkę Joan Moret. Jej mąż zmarł ponad 46 lat temu, mając 71 lat.
