Nintendo po prawie czterech dekadach bierze Legenda Zeldy gdzieś nowe. Z Echa Mądrościfirma zajmująca się grami wideo, nie tylko opiera się na eksperymentach swojej ostatniej wersji na Switcha, Łzy Królestwa— robi także coś, czego nie zrobił wcześniej żaden inny tytuł Zelda: daje księżniczce moc, która wcześniej była dostępna tylko dla Linka.
Refrenem było „Dali Zeldie miecz”. Echa Mądrości odkąd ogłoszono to w czerwcu. Ale to nie wszystko, co czyni tę grę wyjątkową. Jest to raczej część odgórnej serii 2D dla tej serii, o innym wyglądzie i sposobie działania niż Łzy Królestwa która nadal wykorzystuje swobodę, jaką gracze zyskali w poprzednich grach – na przykład możliwość tworzenia wszystkiego, od więzień Korok po gigantyczne mechy.
W Echaoznacza to możliwość wykorzystania różnych fragmentów świata w celu ich odtworzenia i ponownego wykorzystania. Dla producenta serialu Eiji Aonumy oznacza to również, że gracze nie będą się nudzić Zeldą (grami). „Zaczęliśmy czuć” – Aonuma powiedział niedawno, „że fani nie mogą kontynuować gry w tę serię, jeśli nie potrafią samodzielnie myśleć i swobodnie próbować różnych rzeczy, zamiast podążać wyznaczoną ścieżką”.
Być może nie jest to zamierzone, ale ta zmiana oznacza również, że gracze nie będą się nudzić Zeldą (postacią). Tutaj bohaterka o tej samej nazwie może dokonać rzeczy i wydostać się z lochów w sposób, w jaki Link nigdy nie był w stanie tego zrobić.
Gra rozpoczyna się jak najwięcej Legenda Zeldy gry tak: Zelda została schwytana, a Link jest w drodze, aby ją uratować. Tym razem jednak, po walce ze swoim porywaczem, Link zostaje wciągnięty w głęboką, fioletową szczelinę, a Zelda musi się uwolnić. Robi to, ale jej szczęśliwe spotkanie w domu zostaje przerwane, gdy Zelda zostaje obwiniona za rozłamy pojawiające się w całym Hyrule. Teraz będąc zbiegiem, musi dowiedzieć się, jak zamknąć szczeliny i ocalić Linka, korzystając z pomocy nowego, magicznego przyjaciela, Tri, który zapewnia jej zdolność tworzenia kopii – „echa” – przedmiotów i wrogów.
Zelda nie jest płodną wojowniczką, więc echa stają się jej główną bronią, jej najważniejszym wszystkim. Łóżka tworzą świetne drabiny, jeśli są ułożone w stosy; latające kafelki mogą strzelać Zeldą przez duże szczeliny; garnki rzucone w przeciwnym kierunku powodują odwrócenie uwagi. Radość Echa Mądrości zastanawia się, jak wykorzystać wszystko, co znajdziesz na swoją korzyść. Na przykład w jednej łamigłówce widziałem elementy, których gra oczekiwała ode mnie: dwie wyraźnie ułożone skały, idealnie dopasowane, aby odciąć parę z dwóch otworów wentylacyjnych, która uniemożliwiałaby mi poruszanie się do przodu. Całość pominęłam kilkoma starannie ułożonymi kostkami z wody. Popłynąłem ku wolności i ruszyłem dalej, czując się jak geniusz.
Pomysłowość leży u podstaw Echa Mądrości. Ponieważ istnieje wiele sposobów rozwiązania wielu tajemnic gry, przechodzenie przez nie czasami daje graczom poczucie, że prześliznęli się przez sekcję pod nosem twórców. Dzięki kilku sprytnie rozmieszczonym łóżkom, trampolinie i dziecięcej wytrwałości stały się dostępne obszary, w których nie miałem żadnego interesu. Przywoływałem armie nietoperzy Keese, aby toczyły za mnie bitwy, podczas gdy Zelda drzemała w pobliżu. Czy tak właśnie miałem grać? Prawdopodobnie, ale mimo wszystko wydawało się to złośliwe.
Echa gry są tak skuteczne, że prawie nie korzystałem ze zdolności Zeldy podobnych do Linku, poza sytuacjami, w których wymagała tego gra. Księżniczka może przemienić się w niebieską, dzierżącą miecz i strzelającą strzałami miotacz bomb, ale czas spędzony w tej formie spala energię, którą należy celowo uzupełniać. Ma być używany oszczędnie.
