Istnieje znaczna różnica zdań co do tego, czy utworzyć specjalny fundusz na rzecz tworzyw sztucznych, wpłacany przez rozwinięte kraje-darczyńców, czy też wykorzystać istniejące mechanizmy, takie jak Globalny Instrument ds. Środowiska.
Projekt tekstu traktatu wspomina o opłatach lub podatkach od produkcji tworzyw sztucznych, które zdaniem wielu delegatów były niezbędne do zebrania wystarczającej ilości pieniędzy na wdrożenie globalnego traktatu. Jest to czerwona linia dla wielu krajów będących producentami tworzyw sztucznych, które postrzegają każdy taki środek jako karny i nakładający nieuzasadnione koszty na handel.
2. Produkcja tworzyw sztucznych
The koalicja o wysokich ambicjach której współprzewodniczą Rwanda i Norwegia, uważa, że środki mające na celu ograniczenie produkcji tworzyw sztucznych są niezbędne, co jest poparte licznymi dowodami.
Panama złożyła ambitna propozycja wymaganie od krajów przyjęcia globalnego celu polegającego na ograniczeniu produkcji pierwotnych polimerów z tworzyw sztucznych do zrównoważonego poziomu po uzgodnieniu traktatu.
Jednak cele w zakresie ograniczenia produkcji tworzyw sztucznych to kolejna czerwona linia dla krajów bogatych w ropę naftową. Na zamykającej sesji plenarnej oświadczenia wydane w imieniu grupy o podobnych poglądach, grupy arabskiej i innych osób jasno dały do zrozumienia, że nie zaakceptują żadnych takich środków.
3. Bezpieczeństwo
Badania pokazują że w tworzywach sztucznych stosuje się lub występuje ponad 16 000 substancji chemicznych i chociaż w przypadku ponad 10 000 z nich brakuje informacji na temat bezpieczeństwa, wiadomo, że 4200 budzi obawy.
Skuteczna regulacja stosowania chemikaliów w tworzywach sztucznych musi stanowić kamień węgielny każdego traktatu w sprawie tworzyw sztucznych. Jednakże pomimo propozycji i wsparcia ponad 100 krajów członkowskich na rzecz globalnego wycofywania szkodliwych chemikaliów, projekt tekstu traktatu zawiera jedynie przelotne odniesienia do chemikaliów.
