Badania ujawniają, jak przeciwciała wpływają na receptory mózgowe u pacjentów z zapaleniem mózgu anty-NMDAR, schorzeniem często błędnie diagnozowanym jako schizofrenia.
Choroba, obrazowo opisana we wspomnieniach Susannah Cahalan „Brain on Fire”, może prowadzić do poważnych objawów neurologicznych podobnych do zaburzeń zdrowia psychicznego. Badanie podkreśla znaczenie medycyny spersonalizowanej i ulepszonej diagnostyki w celu dokładnego leczenia i diagnozowania tej rzadkiej choroby.
Zaskakująca diagnoza Susannah Cahalan
Wyobraź sobie, że budzisz się w szpitalu i nie pamiętasz minionego miesiąca. Lekarze informują Cię, że doświadczyłeś serii gwałtownych wybuchów i urojeń paranoidalnych. Doszedłeś nawet do wniosku, że cierpisz na chorobę afektywną dwubiegunową. Następnie, po konkretnym badaniu, neurolog stawia zaskakującą diagnozę: rzadką chorobę autoimmunologiczną zwaną zapaleniem mózgu anty-NMDAR. Taka była rzeczywistość Susannah Cahalan, reporterki New York Post, która później napisała bestsellerowe wspomnienia Mózg w ogniu: mój miesiąc szaleństwa o jej doświadczeniu.
Według profesora laboratorium Cold Spring Harbor, Hiro Furukawy, zapalenie mózgu wywołane anty-NMDAR może powodować halucynacje, utratę pamięci i psychozę. Dotyka głównie kobiety w wieku od 25 do 35 lat – w tym samym przedziale wiekowym, w którym często pojawia się schizofrenia. Jednakże zapalenie mózgu anty-NMDAR ma inny mechanizm.
Kluczowe spostrzeżenia na temat zapalenia mózgu anty-NMDAR
Furukawa, ekspert ds NMDARwyjaśnia, że te receptory mózgowe są kluczowe dla funkcji poznawczych i pamięci. W przypadku zapalenia mózgu anty-NMDAR przeciwciała atakują te receptory, uniemożliwiając ich prawidłowe funkcjonowanie. Wywołuje to reakcję autoimmunologiczną, powodując zapalenie mózgu – stąd określenie „Mózg w ogniu”.
Chociaż dostępne są niektóre metody leczenia, ich skuteczność różni się w zależności od nasilenia objawów. Nowe badania przeprowadzone w laboratorium Furukawy mogą wyjaśnić dlaczego. W niedawnym badaniu Furukawa i współpracownicy mapują sposób, w jaki przeciwciała od trzech pacjentów wiążą się z NMDAR. Odkryli, że sposób, w jaki każde z trzech przeciwciał wiąże się z NMDAR, jest inny. Odkrycie stanowi ważny krok w pełniejszym zrozumieniu zapalenia mózgu anty-NMDAR – choroby zdiagnozowanej po raz pierwszy w 2008 roku. Ponadto sugeruje, że medycyna spersonalizowana może mieć kluczowe znaczenie w leczeniu tej choroby.
Implikacje dla innowacji w diagnostyce i leczeniu
„Odrębne wzorce wiązania przejawiają się w różnych poziomach regulacji funkcjonalnej w NMDAR” – wyjaśnia Furukawa. „To wpływa na aktywność neuronów. Zatem różne miejsca wiązania mogą odpowiadać zmianom w objawach pacjentów.” Odkrycie tych korelacji może prowadzić do bardziej precyzyjnych strategii terapeutycznych. Wyobraźmy sobie na przykład, że naukowcy identyfikują kilka miejsc wiązania powszechnych wśród pacjentów z zapaleniem mózgu. Farmakolodzy mogliby następnie zaprojektować nowe leki ukierunkowane na te miejsca. Ale to nie wszystko. Medycyna spersonalizowana może również oznaczać dokładniejsze diagnozy, mówi Furukawa.
„To wciąż rzadka choroba, ale może zostać błędnie lub niedodiagnozowana. Dlatego musimy szerzyć świadomość. Czy na przykład niektórzy pacjenci ze schizofrenią mogą cierpieć na tę chorobę? Czy może to być spowodowane przeciwciałami?”
Szersze implikacje dla medycyny psychiatrycznej
Obecnie mówi się, że zapalenie mózgu wywołane anty-NMDAR dotyka jedną na 1,5 miliona osób. Jednak z czasem może się okazać, że jest to zjawisko częstsze, niż wcześniej zakładano. To przerażająca myśl. Może to jednak wyjaśniać, dlaczego istniejąca medycyna psychiatryczna nie działa w przypadku niektórych osób, u których zdiagnozowano chorobę afektywną dwubiegunową i inne schorzenia psychiczne – co jest ogromną rewelacją dla pacjentów, a także ich rodzin i opiekujących się nimi terapeutów.
Referencje:
„Strukturalne i funkcjonalne mechanizmy autoimmunologicznego zapalenia mózgu anty-NMDAR” autorstwa Kevina Michalskiego, Taha Abdulla, Sama Kleemana, Larsa Schmidla, Ricardo Gómeza, Noriko Simorowskiego, Franceski Vallese, Haralda Prüssa, Manfreda Heckmanna, Christiana Geisa i Hiro Furukawy, 3 września 2024 r., Przyroda Biologia strukturalna i molekularna.
DOI: 10.1038/s41594-024-01386-4
„Dendrytyczna, opóźniona, stochastyczna aktywacja CaMKII w plastyczności behawioralnej skali czasu” Anant Jain, Yoshihisa Nakahata, Tristano Pancani, Tetsuya Watabe, Polina Rusina, Kelly South, Kengo Adachi, Long Yan, Noriko Simorowski, Hiro Furukawa i Ryohei Yasuda, 9 października 2024, Natura.
DOI: 10.1038/s41586-024-08021-8
Finansowanie: Narodowe Instytuty ZdrowiaCel Austina, Fundusz Badawczy Robertsona, Doug Fox Alzheimera Fundusz, Fundacja Heartfelt Wings, Fundusz Rodzinny Gertrudy i Louisa Feilów, Niemiecka Fundacja Badawcza, Niemieckie Federalne Ministerstwo Edukacji i Badań Naukowych, Fundacja Schillinga
