Badanie wykazało, że w żywności sprzedawanej w USA szeroko rozpowszechniona jest substancja chemiczna zaburzająca hormony, wykorzystywana do produkcji paliwa rakietowego.
Raporty konsumenckie organizacji stróżującej znaleziony nadchloran znajdował się w dziesiątkach świeżych owoców, fast foodach, w tym burgerach i frytkach, oraz jedzeniu dla dzieci, takim jak makaron z serem.
Nadchloran jest stosowany w paliwie rakietowym, rakietach, materiałach wybuchowych, poduszkach powietrznych i niektórych rodzajach tworzyw sztucznych. Substancja przedostaje się do żywności i wody w przypadku przypadkowego uwolnienia lub niewłaściwej utylizacji w zakładach przemysłowych, w których wytwarzane są te produkty.
Kiedy uprawy są nawadniane zanieczyszczoną wodą, produkty zostają nią skażone.
Żywność dla niemowląt i dzieci, fast food oraz świeże owoce i warzywa zawierały najwyższy poziom nadchloranu złożonego
Żaden z produktów spożywczych nie zawierał nadchloranu w pojedynczej porcji w takim stężeniu, które byłoby problematyczne.
Jednak większość Amerykanów je więcej niż sugerowana porcja, narażając się na ryzyko zwiększonego narażenia na zanieczyszczenia.
Szczególnie wysokie ryzyko może dotyczyć dzieci ze względu na niższą masę ciała.
Wiadomo, że nadchloran wpływa na poziom hormonów u ludzi i sieje spustoszenie w tarczycy.
Wykazano, że zakłóca zdolność organizmu do wchłaniania jodu, który jest niezbędny do produkcji hormonów. Może to prowadzić do przewlekłych zaburzeń metabolicznych, takich jak cukrzyca.
Natomiast u kobiet w ciąży narażenie na nadchloran może przyczyniać się do schorzeń neurologicznych u ich dzieci.
Ponieważ środowisko jest zwykle zbyt chłodne, aby wywołać jego zdolność do rozkładu, jony nadchloranu mogą pozostać niezmienione w powietrzu, glebie i wodzie przez wiele dziesięcioleci.
Naukowcy przyjrzeli się 196 próbkom 63 produktów z supermarketów i 10 produktów typu fast food, które wybrano, ponieważ wcześniejsze badania naukowe sugerowały, że żywność ta może zawierać nadchloran.
Żywność dla niemowląt i dzieci, taka jak makaron z serem, płatki zbożowe dla niemowląt i jogurt, wszystkie wykazały obecność nadchloranu
Jedzenie dla dzieci miało najwyższe stężenie nadchloranu, a żywność zawiera średnio 19,4 części na miliard.
Naukowcy z Consumer Reports stwierdzili, że ilość nadchloranu w jednej porcji pudełkowanego makaronu z serem – klasycznej żywności dla dzieci – osiągnie prawie 50 procent maksymalnego limitu bezpieczeństwa Europejskiego Urzędu ds. Bezpieczeństwa Żywności wynoszącego 0,3 mikrograma na kilogram masy ciała.
Porcje płatków ryżowych dla dzieci, płatków wieloziarnistych dla dzieci i jogurtu organicznego osiągnęłyby około jedną czwartą tego limitu.
„Oznacza to, że przy jednej porcji każdego z powyższych produktów – co jest bardzo prawdopodobne w ciągu jednego dnia – dziecko przekroczyłoby bezpieczny dzienny limit EFSA”.
Dodali, że ilość nadchloranu w pojedynczej porcji niektórych owoców lub warzyw, takich jak ogórki i młoda marchewka, będzie stanowić 50 procent europejskiego maksymalnego limitu bezpieczeństwa.
Owoce i warzywa miały stężenie nadchloranu 9,3 ppb, podczas gdy fast foody miały stężenie 7,7 ppb.
Autorzy napisali, że nawet zdrowa żywność nie jest zabezpieczona przed skażeniem.
Testując żywność i opakowania, naukowcy zmierzyli ilości w częściach na miliard (PPB).
Najwyższy poziom nadchloranów, 54 ppb, miała żywność w plastikowych pojemnikach, a następnie żywność w opakowaniach plastikowych i tekturze.
Podczas gdy maksymalny zalecany dzienny limit EFSA wynosi 0,3 mikrograma na kilogram masy ciała dziennie, EPA ma znacznie wyższy próg wynoszący 0,7 mikrograma na kilogram masy ciała.
Amerykańska Agencja Ochrony Środowiska ma maksymalny próg bezpieczeństwa, który jest wyższy niż ten w Europie.
Tunde Akinleye, chemik z CR, który nadzorował badania nadchloranów, twierdzi, że wielu ekspertów ds. bezpieczeństwa żywności uważa, że ten poziom nie zapewnia odpowiedniej ochrony i powinien być znacznie niższy.
Porcja żywności dla dzieci, takiej jak makaron w pudełku i ser, osiągnęłaby prawie 50 procent europejskiego limitu regulacyjnego
Nadchloran jest obecnie jedną z tysięcy substancji chemicznych dozwolonych w żywności na półkach sklepów spożywczych.
Kiedy zakłady produkcyjne produkujące rakiety i rakiety wykorzystują nadchloran do napędzania swoich wynalazków, pozostałości tego paliwa przedostają się do wód gruntowych, co może zanieczyścić wodę, którą pijemy, oraz wodę wykorzystywaną przez rolników do upraw.
W 2003 r. Grupa Robocza ds. Środowiska zbadała sałatę pod kątem nadchloranów, aby ocenić stopień zanieczyszczenia. Gospodarstwo, z którego pochodziła sałata, znajdowało się w dole rzeki od jeziora Mead, gdzie do lat 90. XX wieku działały dwa zakłady produkujące nadchloran.
Znaleźli nadchloran w 20 procentach próbek sałaty ze sklepów spożywczych.
Związek ten jest również stosowany w rozwoju tworzyw sztucznych w celu zmniejszenia ładunków statycznych. Na przykład pojemniki na żywność dla niemowląt często zawierają nadchloran, który następnie zanieczyszcza żywność, którą zawierają.
Może również przedostać się do żywności mającej kontakt z wybielaczem, który jest stosowany jako środek dezynfekujący w przetwórstwie żywności oraz do obierania i mycia produktów.
Prawdopodobieństwo, że nadchloran zaszkodzi tarczycy, zależy od wyjściowego poziomu jodu. Jod jest minerałem niezbędnym do wytwarzania hormonów, głównego zadania tarczycy.
Jednak zdecydowanie zbyt mało kobiet w ciąży ma go dość, co naraża je na większe ryzyko negatywnych skutków narażenia na nadchloran, które obejmują nieprawidłowy rozwój mózgu płodu, niższe IQ i zły stan zdrowia matki, taki jak przyrost masy ciała, zmęczenie i depresja.
Obecnie więcej osób ma niedobór jodu niż pół wieku temu. Prawie 25 procent kobiet w ciąży w USA nie spożywa go w wystarczającej ilości.
EPA od lat zobowiązała się do zmiany maksymalnych bezpiecznych limitów nadchloranu, ale jeszcze nie zrealizowała tego zobowiązania, które Kalifornia (6 ppb) i Massachusetts (2 ppb) już wypełniły.
Badacze z CR doszli do wniosku: „Kiedy EPA zaproponuje limity, co jak zapewnia agencja, zrobi do 2025 r., ustalenie takich rygorystycznych limitów mogłoby pobudzić działania porządkowe na skażonych obszarach”.
