Strona główna nauka/tech Stwierdzono, że dieta bogata w błonnik zatrzymuje postęp nieuleczalnego raka krwi

Stwierdzono, że dieta bogata w błonnik zatrzymuje postęp nieuleczalnego raka krwi

7
0


Ilustracja raka krwi
W badaniu Memorial Sloan Kettering wykazano, że dieta bogata w błonnik roślinna może opóźniać progresję do szpiczaka mnogiego i u żadnego uczestnika nie wystąpił nowotwór po roku. Odkrycia podkreślają rolę diety w poprawie zdrowia układu odpornościowego i zmniejszeniu ryzyka raka.

Badanie przeprowadzone przez MSK wykazało, że dieta bogata w błonnik roślinna może opóźniać rozwój szpiczaka mnogiego u osób z grupy ryzyka.

Naukowcy z Memorial Sloan Kettering Cancer Center (MSK) ogłosili wyniki pierwszego badania klinicznego, które wykazało, że dieta bogata w błonnik, oparta na roślinach, może opóźnić rozwój szpiczaka mnogiego – rzadkiego i obecnie nieuleczalnego nowotworu krwi atakującego kości szpik kostny.

W badaniu wzięło udział 20 osób, u których zdiagnozowano przedrakowe schorzenie krwi i podwyższony wskaźnik masy ciała (BMI).BMI), co zwiększa ryzyko rozwoju szpiczaka mnogiego. Przez 12 tygodni uczestnicy stosowali plan posiłków bogaty w błonnik roślinny i przeszli dodatkowe 24 tygodnie coachingu dietetycznego. Warto zauważyć, że dwóch uczestników, u których przed badaniem wykazano zaawansowanie choroby, doświadczyło znacznej poprawy trajektorii postępu choroby.

Ponadto rok po włączeniu do badania u żadnego z uczestników nie stwierdzono progresji do szpiczaka mnogiego. Specjalista MSK ds. szpiczaka i kierownik badania NUTRIVENTION, lekarz medycyny Urvi Shah, przedstawił te ustalenia podczas dorocznego spotkania Amerykańskiego Towarzystwa Hematologicznego (ASH) w 2024 r. w San Diego w Kalifornii.

Odżywianie i siła układu odpornościowego

„To badanie pokazuje siłę odżywiania – szczególnie diety roślinnej bogatej w błonnik – i pozwala lepiej zrozumieć, w jaki sposób może to prowadzić do poprawy mikrobiomu i metabolizmu, co prowadzi do budowy silniejszego układu odpornościowego” – stwierdziła dr Shah. „Odkrycia te dodatkowo potwierdzają, że my, lekarze, możemy zapewnić pacjentom, zwłaszcza tym ze stanami przednowotworowymi, wiedzę na temat zmniejszania ryzyka raka poprzez zmiany diety”.

Szpiczak mnogi jest drugim pod względem częstości występowania nowotworem krwi i zwykle powstaje w wyniku stanów prekursorowych zwanych gammopatią monoklonalną o nieokreślonym znaczeniu (MGUS) i szpiczaka tlącego się (bezobjawowego). Ostatnie badania wykazały zwiększone ryzyko szpiczaka mnogiego u osób stosujących dietę o złej jakości i zmniejszonym spożyciu pokarmów roślinnych. Ponadto osoby z tymi schorzeniami i podwyższonym wskaźnikiem masy ciała (BMI) są dwa razy bardziej prawdopodobne progresji do szpiczaka mnogiego u osób z tymi schorzeniami i prawidłowym BMI. Dzięki tym informacjom badacze szukali sposobów interwencji, zanim choroby te przekształcą się w raka.

Podczas badania uczestnicy byli zachęcani do jedzenia tyle, ile chcieli, jeśli była to cała żywność pochodzenia roślinnego, taka jak owoce, warzywa, orzechy, nasiona, produkty pełnoziarniste i rośliny strączkowe. Dzięki tym zmianom w diecie nastąpiła znacząca poprawa jakości życia, insulina odporność, zdrowie mikrobiomu jelitowego i stany zapalne. Średnio uczestnicy stracili osiem procent masy ciała po 12 tygodniach. W związku z tymi pozytywnymi wynikami dr Shah zapisuje się obecnie do większego, wieloośrodkowego badania z udziałem 150 uczestników, zwanego ŻYWIENIE-3.

Odkrycia te potwierdzono w modelu myszy z tlącym się szpiczakiem, gdzie u 44% myszy karmionych dietą bogatą w błonnik nie doszło do rozwoju szpiczaka w porównaniu ze standardową dietą, w przypadku której u wszystkich myszy doszło do progresji szpiczaka.

Spotkanie: 66. doroczne spotkanie i wystawa Amerykańskiego Towarzystwa Hematologicznego (ASH).

Fundusze na to badanie zapewniły Amerykańskie Towarzystwo Hematologiczne, Narodowy Instytut Raka, Allen Foundation Inc, Fundacja Pauli i Rodgera Rineyów, Solomon Fund, Włoskie Stowarzyszenie Badań nad Rakiem oraz Towarzystwo Białaczki i Chłoniaka.



Link źródłowy