Zdjęcie udostępnione przez Muzeum Narodowe w Pradze przedstawia czaszkę starożytnego człowieka zwanego Zlatý kůň, pierwotnie odkrytą w jaskiniach Koněprusy w Republice Czeskiej. Źródło: Marek Jantač/Muzeum Narodowe, Praga za pośrednictwem AP
Naukowcy podali w czwartek, że neandertalczycy i ludzie prawdopodobnie wymieszali się i zmieszali w wąskich ramach czasowych 45 000 lat temu.
Naukowcy przeanalizowali starożytne geny, aby określić okres, który jest nieco późniejszy niż poprzednie szacunki dotyczące krycia.
Współcześni ludzie pojawili się w Afryce setki tysięcy lat temu i ostatecznie rozprzestrzenili się na Europę, Azję i dalej. Gdzieś po drodze spotkali i połączyli się z neandertalczykami, pozostawiając trwały ślad w naszym kodzie genetycznym.
Naukowcy nie wiedzą dokładnie, kiedy i jak te dwie grupy się splątały. Jednak starożytne fragmenty kości i geny pomagają naukowcom to ustalić.
„Dane genetyczne z tych próbek naprawdę pomagają nam w tworzeniu coraz bardziej szczegółowego obrazu” – stwierdziła współautorka badania Priya Moorjani z Uniwersytetu Kalifornijskiego w Berkeley.
Wyniki badania opublikowano w czwartek w czasopismach Nauka I Natura.
Aby ustalić harmonogram, badacze przyjrzeli się niektórym z najstarszych ludzkich genów z czaszki kobiety, zwanej Zlatý kůň, czyli złotym koniem oznaczającym wzgórze w Czechach, gdzie je znaleziono. Zbadali także fragmenty kości pochodzące z wczesnej populacji ludzkiej w Ranis w Niemczech, oddalonego o około 230 kilometrów. Znaleźli fragmenty DNA neandertalczyka, które ustaliły, że krycie nastąpiło około 45 000 lat temu.
-
To zdjęcie dostarczone przez Instytut Antropologii Ewolucyjnej im. Maxa Plancka przedstawia wykonaną przez artystę ilustrację starożytnego człowieka, którego naukowcy nazywają Zlatý kůň, którego czaszkę odnaleziono w Czechach. Źródło: Tom Björklund/Instytut Antropologii Ewolucyjnej Maxa Plancka za pośrednictwem AP
-
Zdjęcie udostępnione przez Muzeum Narodowe w Pradze przedstawia czaszkę starożytnego człowieka zwanego Zlatý kůň, pierwotnie odkrytą w jaskiniach Koněprusy w Republice Czeskiej. Źródło: Marek Jantač/Muzeum Narodowe, Praga za pośrednictwem AP
-
To zdjęcie dostarczone przez Instytut Antropologii Ewolucyjnej im. Maxa Plancka przedstawia artystyczną ilustrację przedstawiającą starożytnych ludzi z Ranis w Niemczech i Czechach podróżujących razem 45 000 lat temu. Źródło: Tom Björklund/Instytut Antropologii Ewolucyjnej Maxa Plancka za pośrednictwem AP
W oddzielnym badaniu naukowcy śledzili oznaki neandertalczyka w naszym kodzie genetycznym przez ponad 50 000 lat. Odkryli geny neandertalczyka związane z odpornością i metabolizmem, które mogły pomóc wczesnym ludziom przetrwać i prosperować poza Afryką.
Nadal nosimy dziedzictwo neandertalczyków w naszym DNA. Współczesne dziwactwa genetyczne związane z kolorem skóry, kolorem włosów, a nawet kształtem nosa można prześledzić wstecz do naszych wymarłych dawnych sąsiadów. Nasz kod genetyczny zawiera także echa innej grupy wymarłych kuzynów ludzi, zwanych Denisovanami.
Przyszłe badania genetyczne mogą pomóc naukowcom ustalić, z czego dokładnie – i z kogo – jesteśmy zbudowani, powiedział Rick Potts, dyrektor programu Human Origins w Smithsonian, który nie był zaangażowany w nowe badania.
„Spośród wielu naprawdę fascynujących obszarów badań naukowych, jeden z nich brzmi: kim jesteśmy?” – powiedziała Potts.
Więcej informacji:
Leonardo NM Iasi i in., Pochodzenie neandertalczyka na przestrzeni czasu: wnioski z genomów ludzi starożytnych i współczesnych, Nauka (2024). DOI: 10.1126/science.adq3010
Arev P. Sümer i wsp., Najwcześniejsze współczesne genomy ludzkie ograniczają czas domieszki neandertalczyka, Natura (2024). DOI: 10.1038/s41586-024-08420-x
© 2024 Associated Press. Wszelkie prawa zastrzeżone. Materiał ten nie może być publikowany, rozpowszechniany, przepisywany ani rozpowszechniany bez pozwolenia.
Cytat: Starożytne geny wskazują, kiedy ludzie i neandertalczycy zmieszali się i zmieszali (2024, 15 grudnia), pobrano 15 grudnia 2024 z https://phys.org/news/2024-12-ancient-genes-humans-neanderthals-mingled.html
Niniejszy dokument podlega prawom autorskim. Z wyjątkiem uczciwego obrotu w celach prywatnych studiów lub badań, żadna część nie może być powielana bez pisemnej zgody. Treść jest udostępniana wyłącznie w celach informacyjnych.
