Wejście do jaskini Baishiya Kras. Źródło: grupa Dongju Zhanga (Uniwersytet w Lanzhou)
Badania pokazują, że Denisovanie to starożytny człowiek gatunek, zamieszkiwały jaskinię krasową Baishiya w Tybecie przez ponad 160 000 lat, dostosowując się do surowego klimatu i wykorzystując różnorodne zasoby zwierzęce. Nowo odkryte skamieliny i innowacyjna analiza fragmentów kości podkreślają ich strategie przetrwania podczas epok lodowcowych i okresów międzylodowcowych.
Według nowego badania opublikowanego w czasopiśmie Nature szczątki kości odkryte w tybetańskiej jaskini na wysokości 3280 metrów sugerują, że przez wiele tysiącleci żyła tam starożytna grupa ludzi.
Denisowianie to wymarły gatunek starożytnego człowieka, który żył w tym samym czasie i w tych samych miejscach co neandertalczycy i Homo sapiens. Archeolodzy odkryli dotychczas jedynie kilka pozostałości Denisovana. Niewiele wiadomo o tej grupie, w tym o jej wymarciu, ale istnieją dowody sugerujące, że krzyżowała się ona zarówno z neandertalczykami, jak i Homo sapiens.
Zespół badawczy kierowany przez Uniwersytet w Lanzhou w Chinach, Uniwersytet w Kopenhadze w Danii, Instytut Badań Płaskowyżu Tybetańskiego w CAS w Chinach i obejmujący Uniwersytet w Reading zbadał ponad 2500 kości z jaskini Baishiya Kras na wysokogórskim Tybetańskim Plateau, jedno z niewielu miejsc, w których mieszkali Denisowianie.
Fragment żebra Denisovana. Źródło: grupa Dongju Zhanga (Uniwersytet w Lanzhou)
Ich nowa analiza, opublikowana w Naturazidentyfikował nową skamieniałość denisovana i rzucił światło na zdolność gatunku do przetrwania w zmiennych warunkach klimatycznych – w tym w epoce lodowcowej – na płaskowyżu tybetańskim od około 200 000 do 40 000 lat temu.
Współautorem badania jest dr Geoff Smith, zooarcheolog z Uniwersytetu w Reading. Powiedział: „Udało nam się ustalić, że Denisowianie polowali, zabijali i zjadali wiele gatunków zwierząt. Nasze badanie ujawnia nowe informacje na temat zachowania i adaptacji denisowian zarówno do warunków panujących na dużych wysokościach, jak i do zmieniającego się klimatu. Dopiero zaczynamy rozumieć zachowanie tego niezwykłego gatunku ludzkiego”.
Różnorodność diety
Szczątki kości z jaskini Baishya Kras zostały rozbite na liczne fragmenty uniemożliwiające identyfikację. Zespół zastosował nowatorską metodę naukową, która wykorzystuje różnice w kolagenie kostnym pomiędzy zwierzętami, aby określić, z jakiego gatunku pochodzą szczątki kości.
Dr Huan Xia z Uniwersytetu w Lanzhou powiedziała: „Zooarcheologia metodą spektrometrii mas (ZooMS) pozwala nam wydobywać cenne informacje z często pomijanych fragmentów kości, zapewniając głębszy wgląd w działalność człowieka”.
Zespół badawczy ustalił, że większość kości pochodziła od owiec błękitnych, znanych jako bharal, a także od dzikich jaków, koniowatych, wymarłego nosorożca włochatego i hieny cętkowanej. Naukowcy zidentyfikowali także fragmenty kości małych ssaków, takich jak świstaki, i ptaki.
Doktor Jian Wang z Uniwersytetu w Lanzhou powiedział: „Obecne dowody sugerują, że to Denisowianie, a nie jakakolwiek inna grupa ludzka, okupowali jaskinię i efektywnie wykorzystywali wszystkie dostępne im zasoby zwierzęce przez cały okres swojej okupacji”.
Szczegółowa analiza pofragmentowanych powierzchni kości pokazuje, że Denisovanie usunęli z kości mięso i szpik kostny, ale wskazują również, że ludzie używali ich jako surowca do produkcji narzędzi.
Nowa skamielina Denisovana
Naukowcy zidentyfikowali także jedno żebro jako należące do nowego osobnika denisowiańskiego. Warstwa, w której znaleziono żebro, datowana jest na okres od 48 000 do 32 000 lat temu, co sugeruje, że ten denisowiański osobnik żył w czasach, gdy współcześni ludzie rozprzestrzeniali się po kontynencie euroazjatyckim. Wyniki wskazują, że Denisowianie przeżyli dwa zimne okresy, ale także cieplejszy okres międzylodowcowy pomiędzy epoką środkowego i późnego plejstocenu.
Dr Frido Welker z Uniwersytetu w Kopenhadze powiedział: „W sumie dowody kopalne i molekularne wskazują, że basen Ganjia, w którym znajduje się jaskinia krasowa Baishiya, zapewniał Denisovanom stosunkowo stabilne środowisko pomimo dużej wysokości.
„Pojawia się teraz pytanie, kiedy i dlaczego wyginęli denisowianie na Płaskowyżu Tybetańskim”.
Odniesienie: „Życie denisowianu w środkowym i późnym plejstocenie w jaskini Baishiya Kras” autorstwa Huan Xia, Dongju Zhang, Jian Wang, Zandra Fagernäs, Ting Li, Yuanxin Li, Juanting Yao, Dongpeng Lin, Gaudry Troché, Geoff M. Smith, Xiaoshan Chen, Ting Cheng, Xuke Shen, Yuanyuan Han, Jesper V. Olsen, Zhongwei Shen, Zhiqi Pei, Jean-Jacques Hublin, Fahu Chen i Frido Welker, 3 lipca 2024 r., Natura.
DOI: 10.1038/s41586-024-07612-9
