Strona główna nauka/tech Skamieniałości jurajskie odkrywają niespodziankę w postaci gwiazdy morskiej, zmieniając ewolucyjne linie czasu

Skamieniałości jurajskie odkrywają niespodziankę w postaci gwiazdy morskiej, zmieniając ewolucyjne linie czasu

15
0


Germanasterias amplipapularia
Sztuczny odlew Germanasterias amplipapularia, holotyp Nr. 18869a – b w widoku abaktynalnym (A) i aktinalnym (B). (C) Szczegóły krążka i ramienia w widoku odbytniczym. (D) Szczegóły ramion i jamy ustnej w widoku aktinalnym. Źródło: DOI: 10.7717/peerj.18169/fig-7

Niedawne badania wywróciły do ​​góry nogami wcześniejsze założenia dotyczące ewolucji gwiazd morskich, sugerując, że rodzina Asteriidae powstała znacznie później, niż wcześniej sądzono.

Wykorzystując obszerną analizę filogenetyczną, zarówno kopalną, jak i współczesną gatunekto badanie wprowadza nowe jurajski rodzaje i sugeruje bardziej złożoną wczesną różnorodność, niż kiedyś sądzono.

Przekształcanie ewolucyjnego zrozumienia w biologii morza

Badanie opublikowane dzisiaj (31 października) w Życie i środowisko PeerJ zmieniło nasze rozumienie ewolucji gwiazd morskich, szczególnie w obrębie rodziny Asteriidae. Badanie zatytułowane „Filogenetyczne i taksonomiczne rewizje jurajskich gwiazd morskich potwierdzają opóźnione ewolucyjne pochodzenie Asteriidae” przedstawia ustalenia, które podważają ugruntowane poglądy na temat osi czasu tych morskich gwiazd. bezkręgowce.

Gwiazdy morskie z nadrzędu Forcipulatacea, który obejmuje około 400 gatunków, odgrywają istotną rolę w ekosystemach morskich. Przez ponad sto lat naukowcy debatowali nad klasyfikacją w ramach tej grupy, w wyniku czego powstały różne perspektywy taksonomiczne. W nowym badaniu ponownie przeanalizowano sześć dobrze zachowanych skamieniałości jurajskich gwiazd morskich i stwierdzono, że żadna z nich nie należy do współczesnych rodzin takich jak Asteriidae. Zamiast tego reprezentują forcipulatidy łodygowe, co sugeruje, że Asteriidae prawdopodobnie pojawiły się później, w późnym okresie Kredaa nie w okresie jurajskim, jak wcześniej sądzono.

Kluczowe wnioski:

  • Kompleksowa ponowna ocena filogenetyczna: w badaniu wykorzystano najnowocześniejsze metody filogenetyczne do analizy 42 skamieniałych i istniejących gatunków rozgwiazd, tworząc największy jak dotąd zbiór danych filogenetycznych dotyczących Forcipulatacea. Ta wszechstronna matryca 120 cech morfologicznych zapewniła świeże spojrzenie na ewolucję tej grupy.
  • Odkrycie nowych rodzajów: Naukowcy opisali dwa nowe rodzaje jurajskich gwiazd morskich, Forbesasterias i Marbleaster, które przyczyniają się do zrozumienia różnorodności i morfologii wczesnych gwiazd morskich.
  • Opóźnione pochodzenie Asteriidae: Z badania wynika, że ​​Asteriidae, największa rodzina w obrębie Forcipulatacea i trzecia co do wielkości rodzina gwiazd morskich, prawdopodobnie wyewoluowała w późnej kredzie, do 100 milionów lat po gatunkach jurajskich analizowanych w tym badaniu. Jest to sprzeczne z wcześniejszymi założeniami, które umieszczały pochodzenie Asteriidae w Trias lub wczesna jura.
  • Wczesna różnorodność Forcipulatacea: Odkrycia sugerują również, że Forcipulatacea była bardziej zróżnicowana na wczesnych etapach ewolucji, niż wcześniej sądzono, co dostarczyło nowych informacji na temat promieniowania adaptacyjnego tych gatunków.

Zaawansowane metodologie w badaniach ewolucyjnych

W badaniu wykorzystano analizę datowania metodą Bayesa, obejmującą skamieniały proces narodzin i śmierci, aby oszacować powiązania ewolucyjne i ramy czasowe. Metoda ta umożliwiła kalibrację czasową drzewa filogenetycznego, co pozwoliło uzyskać dokładniejsze odwzorowanie historii ewolucji grupy.

Główna autorka, dr Marine Fau, zauważyła: „Nasze badanie zmienia sposób, w jaki myślimy o trajektorii ewolucyjnej jednego z najważniejszych kladów gwiazd morskich. Opóźnione pochodzenie Asteriidae ma poważne implikacje dla zrozumienia zróżnicowania gatunków morskich w Mezozoik era.”

Implikacje dla współczesnych badań morskich

Wyniki tych badań mają szerokie implikacje dla biologii morskiej, zwłaszcza dla paleontologów i biologów ewolucyjnych. Identyfikując te jurajskie gwiazdy morskie jako forcipulatydy, badanie przesuwa harmonogram ewolucji współczesnych rodzin gwiazd morskich i otwiera nowe możliwości przyszłych badań nad tym, jak te starożytne gatunki przystosowały się do swojego środowiska.

Odniesienie: „Filogenetyczne i taksonomiczne rewizje jurajskich gwiazd morskich potwierdzają opóźnione ewolucyjne pochodzenie Asteriidae” 31 października 2024 r., PeerJ.
DOI: 10.7717/peerj.18169



Link źródłowy