Strona główna nauka/tech Sekrety elektronów w sercu przełomu w czystej energii

Sekrety elektronów w sercu przełomu w czystej energii

19
0


Fotogenerowane elektrony przyczyniają się do fotokatalitycznej reakcji ewolucji H2 na tlenkach obciążonych metalami
Schematyczna ilustracja wpływu fotogenerowanych elektronów na fotokatalityczną reakcję wydzielania H2 na tlenkach obciążonych metalami. Nie wolne elektrony w kokatalizatorach metalicznych, ale elektrony uwięzione na obrzeżach kokatalizatorów bezpośrednio przyczyniają się do fotokatalizy. Odkrycia tego dokonano poprzez synchronizację okresowych wzbudzeń fotokatalizatorów z interferometrem Michelsona na operandowej spektroskopii FT – IR. Źródło: Shinichiro Kinoshita

Naukowcy dokonali znaczącego przełomu w fotokatalizie, stwierdzając, że kluczową rolę w ewolucji wodoru mają elektrony uwięzione w pobliżu kokatalizatorów metalicznych, a nie wolne elektrony.

Odkrycie to, dokonane dzięki zastosowaniu interferometru Michelsona w operandowej spektroskopii FT-IR, obala wcześniejsze przekonania i otwiera nowe możliwości projektowania zaawansowanych katalizatorów, które mogłyby ulepszyć praktyki w zakresie zrównoważonej energii.

Historia i wyzwania w fotokatalizie

Od czasu odkrycia fotoelektrochemicznej ewolucji wodoru przez Hondę i Fujishimę w 1972 roku, fotokataliza heterogeniczna jest intensywnie badana i nadal stanowi gorący temat w nauce i technologii. W szczególności zrozumienie elektronu reaktywnego gatunek i aktywne miejsca reakcji reakcji redukcji fotokatalitycznej są niezbędne do projektowania i produkcji innowacyjnych katalizatorów o ulepszonej aktywności ewolucyjnej wodoru jako zrównoważonego nośnika energii.

Jednakże, pomimo swojego fundamentalnego znaczenia, mikroskopowe zrozumienie fotokatalizy pozostaje dużym wyzwaniem ze względu na nieodłączne trudności w eksperymentalnej obserwacji i ekstrakcji słabych sygnałów spektroskopowych pochodzących od fotowzbudzonych reaktywnych form elektronów. Jest to głównie spowodowane nieuniknionym wzrostem temperatury próbek katalizatora w rzeczywistych warunkach reakcji fotokatalitycznej w trybie ciągłym foton naświetlanie. W tym przypadku słabe sygnały pochodzące od reaktywnych fotowzbudzonych form elektronów są łatwo przytłaczane przez intensywne sygnały tła pochodzące od termicznie wzbudzonych niereaktywnych elektronów.

Efekt siekania cząstek fotokatalizatora
Typowe profile czasowe temperatury netto cząstek fotokatalizatora Pt/Ga2O3 poddanych (linia czerwona) ciągłemu naświetlaniu UV (∼90 mW cm–2) i (linia niebieska) okresowemu naświetlaniu UV z modulacją ~5 Hz przy ciśnieniu cząstkowym metanu gazu (PCH4) o ciśnieniu 30 kPa i ciśnieniu cząstkowym pary wodnej (PH2O) o wartości 2 kPa. Wstawka: Schemat ciągłego i okresowego naświetlania UV. Podczas okresowego naświetlania promieniowaniem UV, napromienianie światłem wzbudzającym (ON) i brak napromieniania (OFF) są okresowo powtarzane przez przerywacz optyczny; hamuje to znacząco wzrost chwilowej temperatury próbki. Źródło: Hiromasa Sato, Toshiki Sugimoto

Postępy w identyfikacji elektronów reaktywnych

Naukowcom (dr Hiromasa Sato i prof. Toshiki Sugimoto) z Instytutu Nauk Molekularnych / Uniwersytetu Studiów Zaawansowanych w SOKENDAI udało się znacznie stłumić sygnały pochodzące od elektronów wzbudzonych termicznie i obserwować reaktywne fotogenerowane elektrony przyczyniające się do fotokatalitycznej ewolucji wodoru.

Innowację taką osiągnięto dzięki nowej metodzie polegającej na synchronizacji milisekundowych okresowych wzbudzeń fotokatalizatorów z interferometrem Michelsona stosowanym w spektroskopii FT–IR. Tę demonstrację uzyskano dla fotokatalizatorów tlenkowych obciążonych metalem w warunkach parowego reformingu metanu i rozszczepiania wody.

Cząstki fotokatalizatora działają w widmie IR
Widma Operando IR gatunków elektronów i korelacje pomiędzy intensywnością pasma a szybkością tworzenia się produktów gazowych. (a) Widma zmiany absorbancji Operando IR próbek Pt/Ga2O3 zmierzone podczas parowego reformingu metanu przy PH2O = 2 kPa i różnych wartościach PCH4. Typowe widma IR wolnych elektronów (fioletowe), elektronów w stanach płytko uwięzionych (ST) (czerwone) i elektronów w stanach głęboko uwięzionych (DT) (niebieskie) pokazano na dolnym panelu. (b) Natężenia pasm absorpcji odpowiadające elektronom swobodnym (Ifree), elektronom ST (IST) i elektronom DT (IDT) jako funkcja PCH4. Zależność PCH4 od szybkości tworzenia H2 pokazano na prawej osi. (c) Widma zmiany absorbancji Operando IR próbek Pt/Ga2O3 zmierzone pod wpływem rozszczepiania wody w obecności niewielkiej ilości metanu (5 kPa). (d) Natężenia pasm absorpcji odpowiadające elektronom ST (IST) w funkcji PH2O. Zależność PH2O od szybkości tworzenia się H2 i O2 pochodzących z reakcji rozszczepiania wody pokazano na prawej osi. Źródło: Hiromasa Sato, Toshiki Sugimoto

Chociaż od dawna powszechnie uważa się, że obciążone kokatalizatory metalowe działają jako pochłaniacze dla reaktywnych fotogenerowanych elektronów i miejsca aktywne dla reakcji redukcji, odkryli, że wolne elektrony w kokatalizatorach metalicznych nie są bezpośrednio zaangażowane w fotokatalityczną reakcję redukcji. Alternatywnie, elektrony płytko uwięzione w stanach szczelinowych tlenków przyczyniły się do zwiększenia szybkości wydzielania wodoru po załadowaniu kokatalizatora metalicznego.

Obfitość elektronów w stanach szczelinowych, zwłaszcza w stanach powierzchniowych półprzewodników indukowanych metalem, była wyraźnie skorelowana z aktywnością reakcji, co sugeruje, że stany powierzchniowe półprzewodników indukowane metalem utworzone na obrzeżach kokatalizatora metalicznego odgrywają kluczową rolę w fotokatalitycznym wodorze ewolucja.

Elektrony ST biorą udział w fotokatalitycznej reakcji wydzielania wodoru
Schematyczna ilustracja wpływu elektronów ST na fotokatalityczną reakcję wydzielania H2. Reakcja ta jest inicjowana przez redukcję protonów przez elektrony ST na indukowanych metalem stanach powierzchniowych półprzewodników na obrzeżach kokatalizatorów metalicznych. Atomy H powstałe w reakcji redukcji dyfundują na kokatalizatorze metalicznym i łączą się, tworząc cząsteczki H2. Źródło: Hiromasa Sato, Toshiki Sugimoto

Zmiana paradygmatów i przyszły potencjał

Te mikroskopijne spostrzeżenia zmieniają paradygmat tradycyjnie uważanej roli kokatalizatorów metalicznych w fotokatalizie i stanowią podstawową podstawę do racjonalnego projektowania powierzchni międzyfazowych kompleksu metal/tlenek jako obiecujących platform nietermicznej ewolucji wodoru.

Co więcej, nowe podejście do operando Spektroskopia w podczerwieni ma szerokie zastosowanie w innych różnych układach reakcji katalitycznych i materiałach napędzanych za pomocą fotonów i/lub zewnętrznego pola/potencjału elektrycznego. Dlatego nowe podejście miałoby ogromny potencjał w zakresie odkrycia ukrytych kluczowych czynników poprawiających działanie katalizatora w kierunku innowacji w zakresie technologii energetycznej przyjaznej dla środowiska na rzecz zrównoważonego społeczeństwa nowej generacji.

Odniesienie: „Bezpośrednia identyfikacja operandowa reaktywnych gatunków elektronów napędzająca fotokatalityczną ewolucję wodoru na tlenkach metali” autorstwa Hiromasa Sato i Toshiki Sugimoto, 27 sierpnia 2024 r., Dziennik Amerykańskiego Towarzystwa Chemicznego.
DOI: 10.1021/jacs.3c14558



Link źródłowy