Obserwatorium Solar Dynamics Observatory NASA wykonało zdjęcie rozbłysku słonecznego – widocznego jako jasny błysk po prawej stronie – 5 sierpnia 2024 r. Zdjęcie przedstawia podzbiór ekstremalnego światła ultrafioletowego, które uwydatnia niezwykle gorącą materię we rozbłyskach i które jest pokolorowane cyraneczka. Źródło: NASA/SDO
W dniu 5 sierpnia 2024 r. NASA’S Obserwatorium Dynamiki Słońca zaobserwował dwa znaczące rozbłyski słoneczne.
5 sierpnia 2024 r. na Słońcu wyemitowano dwa potężne rozbłyski słoneczne. Zdjęcia obu wydarzeń wykonało należące do NASA Obserwatorium Dynamiki Słonecznej, które stale monitoruje Słońce.
Pierwszy został sklasyfikowany jako rozbłysk X1.7 i osiągnął szczyt o godzinie 9:40 czasu wschodniego. Drugi, który został sklasyfikowany jako X1.1, osiągnął szczyt o 11:27
Obserwatorium Solar Dynamics Observatory NASA wykonało zdjęcie rozbłysku słonecznego – widocznego jako jasny błysk w lewym dolnym rogu – 5 sierpnia 2024 r. Zdjęcie przedstawia podzbiór ekstremalnego światła ultrafioletowego, które uwydatnia niezwykle gorącą materię we rozbłyskach i które jest pokolorowane w złocie. Źródło: NASA/SDO
Rozbłyski słoneczne to intensywne rozbłyski promieniowania powstające w wyniku uwolnienia energii magnetycznej związanej z plamami słonecznymi. Są najpotężniejszym rodzajem zjawisk słonecznych i mogą trwać od minut do godzin. Flary są często klasyfikowane według ich siły, od klasy A (najsłabsza) do klasy X (najsilniejsza), przy czym każda klasa ma dokładniejszą skalę od 1 do 9.
Kiedy pojawiają się rozbłyski słoneczne, emitują energię w całym spektrum elektromagnetycznym – od fal radiowych po promienie gamma. Chociaż te wybuchy energii są emitowane głównie w przestrzeń kosmiczną, skierowane w stronę Ziemi mogą mieć głęboki wpływ na górne warstwy atmosfery, powodując zakłócenia w GPS sygnałów, komunikacji radiowej, a nawet powodować uszkodzenia satelitów i obiektów linii przesyłowych, prowadząc do przerw w dostawie prądu.
Artystyczna koncepcja Obserwatorium Dynamiki Słońca (SDO). Źródło: Laboratorium obrazów koncepcyjnych NASA/Goddard Space Flight Center
Wystrzelone w 2010 roku obserwatorium dynamiki słonecznej (SDO) NASA odgrywa kluczową rolę w badaniach pogody kosmicznej, uważnie obserwując aktywność Słońca z jego geosynchronicznej orbity nad Ziemią. Misją SDO jest rozwikłanie tajemnic zmienności Słońca i jej wpływu na naszą planetę.
Uzbrojony w zaawansowane instrumenty, takie jak heliosejsmiczny i magnetyczny obrazownik (HMI) oraz Atmospheric Imaging Assembly (AIA), SDO rejestruje obrazy Słońca w wysokiej rozdzielczości w różnych długościach fal, ujawniając ukrytą mechanikę rozbłysków słonecznych i koronalnych wyrzutów masy. Te spostrzeżenia pomagają prognozować zdarzenia związane z pogodą kosmiczną, które mogą zakłócać działanie satelitów, komunikację i sieci energetyczne na Ziemi, czyniąc SDO niezbędnym narzędziem do zrozumienia i łagodzenia zagrożeń słonecznych.
