Ponieważ we wtorek (23 lipca) posłowie do Parlamentu Europejskiego wybrali wiodące role w komisjach politycznych nowego Parlamentu Europejskiego, wpływowe komisje ds. gospodarczych i walutowych (Econ) oraz komisje budżetowe pozostały w rękach urzędujących partii – socjalistów i skrajnie prawicowej ECR, odpowiednio.
Na czele Komisji Gospodarczej zatwierdzono francuską socjalistyczną parlamentarzystkę Aurore Lalucq, przejmując obowiązki od Włoszki Irene Tinagli, a belgijski eurodeputowany Johan Van Overtveldt (ECR) został ponownie wybrany na drugą kadencję na przewodniczącego Komisji Budżetowej.
Lalucq powiedziała, że pozycja Europy w handlu międzynarodowym i jej globalna konkurencyjność znajdą się w centrum uwagi w ciągu najbliższych pięciu lat: „Moim zdaniem mandat ten będzie miał głęboko gospodarczy i przemysłowy charakter” – powiedziała po dzisiejszym głosowaniu.
„Myślę, że dzisiaj zwracamy dużą uwagę na kwestie gospodarcze i przemysłowe oraz miejsce Europy w globalnej konkurencyjności”.
Co Lalucqa i Van Overtveldta oznaczać
Lalucq, gołębica fiskalna i monetarna, jest najbardziej znana ze swojego wokalu wsparcie w sprawie ogólnounijnego podatku od majątku.
W przeszłości ona też to robiła zwany w sprawie Europejskiego Banku Centralnego (EBC) o umorzenie długu publicznego krajów UE, argumentując, że jest to konieczne, aby zmniejszyć ryzyko kryzysu zadłużenia państwowego i dać państwom członkowskim większe „pole manewru” fiskalnego w zakresie dokonywania ekologicznych inwestycji.
Lalucq jest także zdecydowanym zwolennikiem integracji europejskiej polityki klimatycznej ze strategiami przemysłowymi i handlowymi, a szczególnie głośno wypowiada się na temat spadku konkurencyjności Europy w stosunku do Chin i Stanów Zjednoczonych.
„Wyrzeczenie się Zielonego Ładu i brak inwestycji w ekologiczną transformację naszego przemysłu oznaczałoby wykluczenie Unii Europejskiej z gry. Byłoby to wasalizacją nas wobec Chin i Stanów Zjednoczonych” – eurodeputowany powiedział w maju.
Lalucq też obsługuje Komisja Europejska przyjęła w zeszłym miesiącu kontrowersyjną decyzję o nałożeniu wstępnych ceł na pojazdy elektryczne produkowane w Chinach i wyraźnie stwierdziła, że Europa jest obecnie uwikłana w „wojnę handlową” z Pekinem.
Lalucq niedawno pełnił funkcję parlamentu sprawozdawca w zakresie prawodawstwa mającego na celu zapewnienie większej przejrzystości i nadzoru publicznego nad agencjami ratingowymi zajmującymi się środowiskiem, sprawami społecznymi i ładem korporacyjnym (ESG).
Tymczasem po przeciwnej stronie spektrum politycznego decyzje dotyczące budżetu UE nadal będą nadzorowane przez jastrzębia fiskalnego Van Overtveldta.
Van Overtveldt, były belgijski minister finansów z flamandzkiej partii nacjonalistycznej New Flamish Alliance (N-VA), który dołączył do Parlamentu Europejskiego w 2014 r., został w listopadzie ubiegłego roku uznany przez agencję komunikacji BCW za najbardziej wpływowego polityka Parlamentu.
Zajmując jasne stanowisko w toczącej się debacie na temat tego, czy należy zwiększyć finansowanie na szczeblu UE, czy raczej przekierować je na nowe priorytety, takie jak konkurencyjność i obronność, Van Overtveldt stanowczo sprzeciwia się zwiększaniu zwykłego budżetu UE.
Zamiast tego wielokrotnie nawoływał do przeniesienia priorytetów budżetowych bloku z rolnictwa i spójności na cyfryzację, innowacje i badania.
„Gdybyśmy mogli uwolnić 15 miliardów euro ze spójności i tyle samo z polityki rolnej, kierując je na badania i rozwój, konkurencyjność Europy w stosunku do Stanów Zjednoczonych i Chin wyglądałaby zasadniczo inaczej” – stwierdził w marcu.
Van Overtveldt skrytykował także brak kontroli wokół unijnego Instrumentu na rzecz Odbudowy i Zwiększania Odporności (RRF) o wartości 723 miliardów euro, powołując się na opinię Europejskiego Trybunału Obrachunkowego własne raporty w sprawie niewłaściwego wykorzystania funduszy. Jest jednak gorącym zwolennikiem udzielenia Ukrainie wsparcia budżetowego i wojskowego.
Co jest na stole dla Komisji Gospodarczej
Komisja Gospodarcza odpowiada za przedstawianie stanowiska Parlamentu w kluczowych obszarach polityki, takich jak zasady gospodarcze i monetarne bloku, regulacje sektora finansowego – w tym płatności i finanse cyfrowe – konkurencja, w tym zasady dotyczące fuzji i pomocy państwa, a także podatki.
W nadchodzącej kadencji legislacyjnej prace komisji skupią się w głównej mierze na środkach wchodzących w zakres unii rynków kapitałowych (CMU) – 10-letniego planu ożywienia europejskich rynków finansowych, który niedawno został przedstawiony jako główny sposób rozwiązania problemu finansowania bloku wymagania.
Komisja szacuje, że finansowanie transformacji ekologicznej i cyfrowej będzie wymagało dodatkowych 600 miliardów euro rocznie, z czego trzy czwarte można by zmobilizować za pośrednictwem unii rynków kapitałowych. Według Raport McKinseya z 2023 rsame koszty przystosowania się do zmiany klimatu wyniosą 1 350 miliardów euro rocznie.
Organizacja pozarządowa Finance Watch z siedzibą w Brukseli powiedział oznaczałoby to roczny niedobór inwestycji w wysokości 500–1 biliona euro, co odpowiada 3–6% PKB UE.
Zgodnie z najnowszymi dyskusjami na szczeblu Rady oraz priorytetami nakreślonymi przez węgierską prezydencję Rady UE, rozmowy na temat unii rynków kapitałowych będą skupiać się wokół strategii inwestycji detalicznych (RIS), obniżającej wymogi kapitałowe w zakresie sekurytyzacji i aktywów MŚP oraz ustalania transgranicznych produkty inwestycyjne i oszczędnościowe dostępne dla inwestorów nieprofesjonalnych.
Polegałoby to również na obniżeniu wymogów sprawozdawczych i administracyjnych dotyczących inwestycji, co mogłoby prowadzić do zmian w kilku aktach prawnych – na przykład poprzez dyrektywę zbiorczą.
Wśród odpowiednich otwartych akt politycznych Komisja Gospodarki odziedziczy po poprzedniej kadencji. Jednym z nich jest ustawodawstwo dotyczące przyznawania dostępu do danych finansowych klientów stronom trzecim (Fida), w tym firmom technologicznym oferującym usługi finansowe – coś, co może skłonić do delikatnych negocjacji podczas rozmów trójstronnych ze współprawodawcami z Rady.
Komisja opublikowała swoje projekty wniosków w kwietniu tego roku, pod przewodnictwem holenderskiego sprawozdawcy Michiela Hoogeveena (ECR), który nie został wybrany ponownie na nadchodzącą kadencję.
Tymczasem pakiet RIS będzie kolejnym kluczowym dokumentem wymagającym monitorowania, ponieważ wpływa na szereg kluczowych istniejących przepisów – w szczególności na te regulujące płynne fundusze inwestycyjne (UCITS), regulujące zarządzających funduszami w przypadku tak zwanych „alternatywnych” klas aktywów (AIFMD); bardzo rozbudowane ramy bloku dla uczestników rynku finansowego (Mifid); oraz dla sektora ubezpieczeń i reasekuracji, w tym wymogi kapitałowe i zasady marketingowe (odpowiednio Solvency II i IDD).
RIS będą centralnym punktem planów unii rynków kapitałowych, ponieważ decydenci będą dążyć do poszerzenia bazy inwestorów bloku o więcej kategorii osób regularnie oszczędzających, a także posiadaczy rachunków emerytalnych i ubezpieczonych.
Chociaż mogłoby to pomóc w zwiększeniu puli dostępnych środków na inwestycje w całej gospodarce bloku, mogłoby również rodzić pytania o to, czy uzasadnione byłyby silniejsze ramy ostrożnościowe, gdyby blok miał zachęcać podatników do podejmowania ryzyka na rynku prywatnym.
Oczekuje się, że posłowie do Parlamentu Europejskiego rozpoczną negocjacje z Radą w drugiej połowie roku – po osiągnięciu przez Parlament stanowiska w marcu tego roku – pod przewodnictwem liberalnej francuskiej eurodeputowanej Stéphanie Yon-Courtin (Renew), która została zatwierdzona na drugą kadencję.
Jednym z głównych punktów spornych jest zakaz płacenia prowizji od sprzedaży („zachęt”) od producentów produktów dystrybutorom detalicznym, nawet w przypadku sprzedaży nieawizowanej („tylko realizacja”).
Zakaz zaproponowany przez Komisję został usunięty z ostatecznego tekstu kompromisowego Parlamentu, co wywołało krytykę ze strony grup konsumenckich, a także negocjatorów Grupy S&D.
Oczekuje się, że kiedy państwa członkowskie osiągną swoje stanowisko, Komisja Gospodarcza rozpocznie również negocjacje w sprawie zasad aktualizacji obowiązującego w bloku planu restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji banków oraz systemu gwarantowania depozytów (CMDI) – podstawowego dokumentu, który reformuje zaangażowanie środków z krajowych systemów gwarantowania depozytów na wczesnych etapach uchwała banku oraz definicje wokół „interesu publicznego”.
W stanowisku Parlamentu uzgodnionym w kwietniu br. komisja wywarła dodatkowy nacisk na zapewnienie harmonizacji krajowych systemów gwarantowania depozytów, tak aby stanowiły one część wczesnych interwencji pokrywających straty, oraz na utworzenie ogólnounijnego systemu gwarantowania depozytów (EDIS), który miałby służyć jako brakujący trzeci filar wspólnoty Unia Bankowa.
„Ukończenie unii bankowej stanowi integralną część unii gospodarczej i walutowej oraz stabilności finansowej, w szczególności poprzez ograniczenie ryzyka tzw. pętli zagłady, która powstaje w wyniku powiązania bank-państwo” – czytamy w tekście Czytać.
[Edited by Zoran Radosavljevic]
