Odkrycie nowej paua gatunek w Aotearoa ukazuje znaczenie badań nad różnorodnością biologiczną, podkreślając ich rolę w ochronie i innowacjach. Naukowcy mają nadzieję, że zainspiruje to społeczeństwo do zwiększenia świadomości na temat morskiej różnorodności biologicznej.
Odkrycie i nazwanie nowego gatunku pāua podkreśla istotną rolę badań nad różnorodnością biologiczną w Aotearoa.
Gatunek opisany w badaniach przeprowadzonych przez Uniwersytet Otago – Ōtākou Whakaihu Waka i Muzeum Nowej Zelandii Te Papa Tongarewa, Haliotis pirimoanawystępuje tylko na Wyspach Trzech Króli Manawatāwhi, niedaleko północnej Wyspy Północnej.
Główny autor Kerry Walton, kurator ds. bezkręgowców w Te Papa, który robi doktorat na Wydziale Zoologii, twierdzi, że jest to jeden z wielu gatunków występujących wyłącznie na Manawatāwhi.
„Stoimy w obliczu kryzysu różnorodności biologicznej. Gatunki na całym świecie wymierają szybciej, niż jesteśmy w stanie je odkryć i opisać” – mówi.
„Być może Manawatāwhi pāua nie stoi w obliczu żadnych krótkotrwałych zagrożeń dla swojego przetrwania, ale jest to kolejny wskaźnik tego, jak wyjątkowy i ważny jest ten region Aotearoa”.
Haliotis pirimoana przypomina inne małe pāua z Wyspy Północnej, ale muszla ma delikatniejszą rzeźbę na grzbiecie i nieco inny kształt.
Cechy wyróżniające Haliotis Pirimoana
Opublikowano w międzynarodowym czasopiśmie recenzowanym Badania mięczakówbadanie miało na celu zrozumienie, ile gatunków małych pāua występuje w kraju.
W tym celu zespół badawczy, w skład którego wchodzili profesor nadzwyczajny Wydziału Zoologii Otago Nic Rawlence i profesor Hamish Spencer oraz dr Bruce Marshall z Te Papa, zastosowali nowe „starożytne DNA” do muszli ze zbiorów Te Papa i NIWA.
„Te nowe metody umożliwiają ekstrakcję i sekwencjonowanie krótkich i uszkodzonych fragmentów DNA ze znacznie większą wydajnością niż poprzednie metody, odkrywając tajemnice genetyczne uwięzione w tych cennych okazach” – mówi profesor nadzwyczajny Rawlence.
Mówi, że ludzie mogą teraz z większą pewnością omawiać i interpretować relacje między różnymi formami i populacjami małych pāua w Aotearoa.
Profesor Spencer twierdzi, że różnorodność biologiczna ma kluczowe znaczenie, a skuteczne zarządzanie zasobami i ich ochroną zależy od solidnego zrozumienia jej.
„Musimy wiedzieć, jakie gatunki występują wyłącznie w danym regionie i jak mogą zareagować na zmiany. Umożliwia to decydentom identyfikację słabych punktów i najlepsze zarządzanie zasobami” – mówi.
Szersze znaczenie badań nad różnorodnością biologiczną
Walton twierdzi, że choć większość gatunków nie znajdzie zastosowań komercyjnych, np. w kolejnym wielkim leku, ludzie są uzależnieni od różnorodności biologicznej w przypadku nowych materiałów i leków.
„Badania w tych obszarach opierają się na badaniach nad różnorodnością biologiczną i naszym obowiązkiem jest ochrona różnorodności biologicznej dla przyszłych pokoleń”.
Chociaż poziom wiedzy na temat różnorodności biologicznej w Aotearoa jest przyzwoity, wciąż odkrywane są nowe gatunki, a ponad jedna trzecia znanych nam gatunków mięczaków morskich nie została jeszcze nazwana.
„Ponieważ pāua jest ich ikoną kultury, mamy nadzieję, że ta praca wzbudzi zdziwienie i zachęci ludzi do przyjrzenia się uważniej, gdy następnym razem będą na wybrzeżu”.
Odniesienie: „Haliotis virginea Gmelin, 1791 i nowy uchowiec z Aotearoa New Zealand (Mollusca: Gastropoda: Haliotidae)” Kerry Walton, Bruce A. Marshall, Nicolas J. Rawlence i Hamish G. Spencer, 30 sierpnia 2024 r., Badania mięczaków.
DOI: 10.1080/13235818.2024.2390476
