Recenzja Sony PlayStation 5 Pro: większa moc, więcej zanurzenia, więcej pieniędzy

Pamiętam pierwszy raz oglądałem tutorial o Blenderze, a Oprogramowanie do grafiki komputerowej 3Dwyjaśniając, jak powierzchnie metalowe mają kolorowe refleksypodczas gdy powierzchnie niemetalowe nie. To była fascynująca lekcja sztuki i myślę, że nigdy bym tego nie zauważyła, gdyby nikt mi o tym nie wspomniał. Byłem podekscytowany, gdy dowiedziałem się o tak fajnym, choć nieistotnym szczególe dotyczącym wyglądu naszego świata. Podczas testowania Sony PlayStation 5Prodoświadczałem tego samego uczucia w kółko.

Ogólnie rzecz biorąc, grafika gier wideo osiągnęła pożądany poziom „wystarczająco dobrej”. Gdy Horyzont Zero Świtu ukazała się w 2017 roku – na wiele lat przed premierą PS5 – nikt nie pomyślał, że brakuje jej oprawy wizualnej. Bynajmniej. Jednak kiedy Sony wypuściło remaster tej niespełna dekady gry, o którą prawdopodobnie nikt nie prosił, było to… właściwie całkiem nieźle.

The porównania wizualne pomiędzy dwiema wersjami gry podkreślają, co oznacza „lepsza grafika” w epoce nowożytnej. Zamiast skupiać się na takich rzeczach, jak dodanie większej liczby pikseli lub wielokątów, obecny flex wynika z dodania większej liczby rzeczy do świata gry lub uzyskać więcej klatek z grafiką, którą posiadasz. PS5 Pro oferuje o wiele więcej miejsca dla obu rozwiązań. To, czy jest to warte ceny wywoławczej wynoszącej 700 dolarów, jest bardziej subiektywne.

Zdjęcie: Eric Ravenscraft

Lepsza grafika

W większości gier na PS5 dostosowanie grafiki sprowadza się do jednej z dwóch prostych opcji: trybu wierności (czasami nazywanego jakością) lub trybu wydajności. Ten pierwszy koncentruje się na uzyskaniu jak najlepszej jakości obrazu, podczas gdy drugi stawia na większą liczbę klatek na sekundę, a tym samym na płynniejszą rozgrywkę. Zaletą najnowszej konsoli Sony jest to, że dzięki większej mocy pod maską i fantazyjnym nowym funkcjom sztucznej inteligencji i śledzenia promieni nie będziesz musiał wybierać między jednym a drugim.

Rzeczywistość jest bardziej skomplikowana. Podobnie jak gazy rozszerzające się, aby wypełnić objętość swoich pojemników, gry wideo mają tendencję do rozszerzania się, aby wypełnić dostępną im moc obliczeniową. Właśnie dlatego, mimo że niektóre gry mogą działać w rozdzielczości 4K przy 60 klatkach na sekundę, przynajmniej tak daleko wstecz, jak PS4 Pronadal nie jest to ustawienie domyślne. Każda konsola da się uruchomić Dolina Stardew w rozdzielczości 4K przy 60 kl./s. Ale znacznie trudniej jest wyrenderować plik A fotorealistyczny, pokryte liśćmi, postapokaliptyczna piaskownica.

Programiści muszą dokonywać wyborów dotyczących tego, co uwzględnić, a co wyciąć podczas projektowania swoich wirtualnych światów. Czy ważne jest, aby było więcej drzew i krzewów? A może powinno chodzić więcej ludzi? Co powinien zobaczyć gracz, jeśli tak spójrz w lustro? Tego typu rzeczy mogą wydawać się nieistotne, dopóki nie wejdziesz do tętniącej życiem kosmicznej metropolii czuje się jak w mieście duchów.

Jeszcze bardziej wciągające

Podczas testowania PS5 Pro wiele gier, w które grałem, wydawało się bardziej żywych i pełnych. Nie dlatego, że koniecznie było więcej pikseli, ale dlatego, że programiści nie planowali tak rygorystycznie budżetu swoich efektów. W Spider-Man 2na przykład przełączenie z trybu Performance na Fidelity na oryginalnej konsoli PS5 spowodowałoby dodanie większej liczby samochodów na drogach, więcej pieszych na chodnikach oraz większej liczby porośniętych drzew i krzewów. Jednak na PS5 Pro było więcej tych wszystkich rzeczy w trybie Performance niż na zwykłym PS5 w trybie Fidelity.