Kluczowa warstwa oceanu istotna dla dynamiki oscylacji południowej El Niño (ENSO).
Niedawne badanie opublikowane w czasopiśmie Journal of Geophysical Research: Oceans donosi o wyraźnym przyspieszeniu cyrkulacji w górnych warstwach oceanu na równikowym Pacyfiku w ciągu ostatnich trzech dekad.
Głównym czynnikiem powodującym to przyspieszenie są wzmożone wiatry atmosferyczne, powodujące silniejsze i płytsze prądy oceaniczne. Zmiany te mogą wpływać na regionalne i globalne wzorce klimatyczne, potencjalnie wpływając na częstotliwość i intensywność zjawisk El Niño i La Niña. Badanie oferuje perspektywę przestrzenną tych długoterminowych trendów w oparciu o dane obserwacyjne, poszerzając wiedzę o co najmniej kolejną dekadę poza poprzednie badania.
Zespół badawczy, kierowany przez Franza Philipa Tuchena, naukowca ze stopniem doktora na Uniwersytecie w Miami Rosenstiel School’s NIEAA Spółdzielczy Instytut Studiów Morskich i Atmosferycznych (CIMAS) we współpracy z Atlantyckim Laboratorium Oceanograficznym i Meteorologicznym (AOML) NOAA dokonał syntezy trzydziestoletnich długoterminowych obserwacji oceanów i atmosfery z satelitów, boi cumowniczych i dryfujących powierzchni oceanu.
Integrując ponowną analizę danych dotyczących wiatru i wysokościomierzy satelitarnych w wysokiej rozdzielczości, siatkowe szeregi czasowe przypowierzchniowych prądów oceanicznych, niniejsze badanie przedstawia nowy i kompleksowy dotychczasowy obraz zmian w cyrkulacji w górnej części oceanu Pacyfiku.
Wyniki: Prądy przyspieszone i potencjalne skutki klimatyczne
Wyniki badań wskazują, że silniejsze wiatry na równikowym Pacyfiku spowodowały zauważalne przyspieszenie prądów przypowierzchniowych w kierunku zachodnim o około 20 procent w środkowym Pacyfiku równikowym. Prądy polarne na północ i południe od równika również przyspieszyły, osiągając odpowiednio 60 i 20 procent.
„Termoklina równikowa – kluczowa warstwa oceanu dla dynamiki El Niño – oscylacji południowej (ENSO) – znacznie się wystroiła” – powiedział Tuchen. „Ten gwałtowny trend może zmniejszyć amplitudę ENSO na wschodnim Pacyfiku i sprzyjać częstszym zjawiskom El Niño na środkowym Pacyfiku, potencjalnie zmieniając regionalne i globalne wzorce klimatyczne powiązane z ENSO”.
Naukowcy wskazują, że badanie stanowi punkt odniesienia dla modeli klimatycznych, które z ograniczonym powodzeniem odzwierciedlały trendy w cyrkulacji w Pacyfiku i temperaturze powierzchni morza. Naukowcy sugerują, że odkrycia mogą pomóc w poprawie przewidywalności wydarzeń ENSO i powiązanych wzorców pogodowych, szczególnie w regionach takich jak Stany Zjednoczone, które doświadczają znacznej zmienności klimatu wynikającej ze zmian wywołanych ENSO.
Odniesienie: „Wzmocnienie równikowej cyrkulacji górnego oceanu na Pacyfiku w ciągu ostatnich trzech dekad”, Franz Philip Tuchen, Renellys C. Perez, Gregory R. Foltz, Michael J. McPhaden i Rick Lumpkin, 31 października 2024 r., Journal of Geophysical Research: Oceans.
DOI: 10.1029/2024JC021343
Finansowanie tego badania zostało zapewnione przez programy NOAA Global Ocean Monitoring and Observing (GOMO), w tym Global Tropical Moored Buoy Array (GTMBA), Global Drifter Program (GDP) i program Tropical Atmphere Ocean (TAO).
