Gdybyś stanął na brzegach rzeki Cache la Poudre w Kolorado po pożarze Cameron Peak w 2020 r. dudniąca woda mogła wydawać się czarna. Ta zawiesina popiołu i zwęglonej gleby spływała kaskadą w stronę zbiorników dostarczających wodę pitną dla położonego w dole rzeki miasta Fort Collins, w którym mieszka około 170 000 ludzi. Chociaż kilka tygodni później woda znów była czysta, Charles Rhoades, biogeochemik badawczy w Stacji Badawczej Służby Leśnej USA w Górach Skalistych, twierdzi, że w zlewni nadal widzi zanieczyszczenia powstałe w wyniku pożaru.
Ostatnie badania wykazały, że chociaż niektóre zlewiska zacząć wracać do zdrowia w ciągu pięciu lat od pożaru inne mogą zostać zasadniczo zmienione i nigdy nie powrócą w pełni do stanu sprzed pożaru. A ponieważ pożary stają się coraz częstsze, znacznie większe i trwają dłużej w miarę ocieplania się świata, hydrologowie, ekolodzy i urzędnicy zajmujący się gospodarką wodną starają się zrozumieć i złagodzić konsekwencje, jakie woda skażona pożarami może mieć dla ludzi i ekosystemów.
W zdrowym lesie na ziemi znajduje się dużo „śmieci” – igieł sosnowych, martwych liści, gruzu. „Działa jak gąbka” – mówi Rhoades. „Gdy nadchodzi deszcz, powoli przemieszcza się on przez tę warstwę i może przedostać się do gleby”. Kiedy pożary trawią ziemię, spalają roślinność i materię organiczną, pozostawiając po sobie nagi krajobraz, który jest bardzo podatny na erozję. Zamiast filtrować się w ziemi, deszcz będzie zsuwał się z powierzchni, poruszając się szybko, zbierając ziemię i przenosząc ją do strumieni i rzek. Nie tylko powoduje to gromadzenie się osadu, ale może zakłócić skład chemiczny wody. Znaleziono Rhoadesa podwyższony poziom składników odżywczychpodobnie jak azot, w rzekach prawie 15 lat po pożarze o dużej sile. Te składniki odżywcze mogą prowadzić do szkodliwych zakwitów glonów, chociaż nie wpływają bezpośrednio na jakość wody pitnej. Jednak w innych miejscach po poważnym pożarze występuje podwyższony poziom metali ciężkich, takich jak mangan, żelazo, a nawet ołów, co może skomplikować procesy uzdatniania wody.
Inne regiony w zachodnich Stanach Zjednoczonych, np Taos, Nowy MeksykI Santa Cruz w Kaliforniiborykają się z podobnymi problemami, ponieważ częstotliwość i czas trwania pożarów wzrasta ze względu na zmianę klimatu i dziesięciolecia praktyk gaszenia pożarów. Przez większą część XX wieku Służba Leśna Stanów Zjednoczonych i inne agencje zajmujące się gospodarką gruntami starały się zapobiegać pożarom, wierząc, że jest to najlepszy sposób ochrony lasów. Jednak naturalnie występujące pożary o niewielkiej intensywności poprawiają stan lasów, zapobiegając gromadzeniu się gęstego zarośla i martwych drzew, które służą jako paliwo.
„Mamy ogromne nagromadzenie paliwa w krajobrazie w wyniku 140 lat tłumienia pożarów i wiemy, że konsekwencje tego – w połączeniu ze wzrostem trudnych warunków pogodowych – sprawiają, że prawdopodobieństwo wystąpienia naprawdę intensywnego pożaru jest znacznie wyższe niż kiedyś, ” – mówi Alissa Cordner, socjolog środowiska i profesor w Whitman College w stanie Waszyngton oraz ochotnicza straż pożarna. „Coraz więcej ludzi mieszka w pobliżu lasów i migruje do miejsc na styku terenów dzikich i miejskich”. Każda gmina jest narażona na ryzyko skażenia wody, jeśli w jej zlewisku wybuchnie pożar.
„Konsumenci rzadko mają świadomość tego wszystkiego, co dzieje się pod maską” – mówi Rhoades. Po pożarze dostawcy wody niestrudzenie pracują, aby mieszkańcy nie odczuli skutków pożaru w swoich kranach, co wymaga współpracy między agencjami zajmującymi się gruntami, takimi jak Służba Leśna, USGS, i lokalnymi organami zarządzającymi. Wykonują regularne badania wody, instalują struktury kontrolujące osady, a czasami zmieniają protokoły uzdatniania wody, aby poradzić sobie ze zwiększonym ładunkiem zanieczyszczeń.
