Strona główna nauka/tech Powszechny nawyk wysyłania SMS-ów, który może podważać Twoją szczerość

Powszechny nawyk wysyłania SMS-ów, który może podważać Twoją szczerość

9
0


Wiadomość tekstowa na smartfonie
Nowe badania wskazują, że pisownia słów w wiadomościach tekstowych zwiększa szczerość i współczynnik reakcji.

Badania wykazały, że używanie w tekście pełnych słów zamiast skrótów sprawia, że ​​rozmówcy wydają się bardziej szczerzy i zwiększa prawdopodobieństwo otrzymania odpowiedzi.

W badaniu, w którym wzięło udział ponad 5300 uczestników, podkreślono, że osoby piszące SMS-y, które używają skrótów, są często postrzegane jako osoby, które wymagają mniej wysiłku, co wpływa na to, jak inni postrzegają ich szczerość i chęć angażowania się w znaczące rozmowy.

Wyniki badań dotyczących wysyłania SMS-ów i percepcji

Aby wyglądać bardziej szczerze i uzyskać więcej odpowiedzi na swoje SMS-y, spróbuj przeliterować słowa zamiast je skracać, sugerują nowe badania opublikowane przez Amerykańskie Towarzystwo Psychologiczne.

Naukowcy przeprowadzili osiem eksperymentów z udziałem łącznie ponad 5300 uczestników, stosując różne metody. W badaniach uczestnicy, którzy używali skrótów w tekstach, byli postrzegani jako mniej szczerzy i otrzymywali mniej odpowiedzi, ponieważ postrzegano ich jako osoby, które wkładały mniej wysiłku w rozmowę. Wyniki tych badań opublikowano dzisiaj (14 listopada) w czasopiśmie „ Journal of Experimental Psychology: Ogólne.

„W codziennych kontaktach często spotykamy ludzi, których można uznać za dobrych lub kiepskich piszących SMS-y” – powiedział główny badacz David Fang, doktorant marketingu behawioralnego na Uniwersytecie Stanforda. „Myśleliśmy, że SMS-owcy mogą lubić skróty, ponieważ niosą ze sobą nieformalne poczucie bliskości, więc byliśmy zaskoczeni, że skróty wywołują negatywne postrzeganie osób, które ich używają”.

Ukryte koszty skrótów w SMS-ach

Wysyłanie SMS-ów jest obecnie podstawową formą komunikacji i większość ludzi używa przynajmniej niektórych skrótów, np. „IDK” oznacza „nie wiem” lub „GOAT” oznacza „największy wszechczasów”. Często jednak pomija się koszty tych skrótów. We wstępnej ankiecie 99% respondentów stwierdziło, że używa skrótów, a 84% nie sądziło, że innym będzie to przeszkadzać.

Eksperymenty obejmowały analizę odpowiedzi udzielonych użytkownikom czatów grupowych Discord, scenariuszy randek i historii rozmów użytkowników aplikacji randkowej Tinder z 37 krajów. W innych eksperymentach uczestniczyli uczestnicy, którzy oceniali swoje rozmowy SMS-owe z osobami, które używały skrótów lub nie.

Różnice wiekowe w preferencjach dotyczących SMS-ów

W eksperymentach osoby piszące SMS-y używające skrótów otrzymywały krótsze i mniejszą liczbę odpowiedzi i rzadziej otrzymywały informacje kontaktowe od drugiej osoby piszącej SMS-y. Chociaż młodzi ludzie mają tendencję do używania większej liczby skrótów w SMS-ach, nadal nie są ich fanami, chociaż wyniki niektórych badań były niespójne, powiedział Fang.

„Chociaż nasze ogólne wyniki dotyczące wieku były mieszane, jasne jest, że młodsi ludzie nie przepadają szczególnie za skrótami, choć siła tej niechęci może różnić się w zależności od wieku” – stwierdził Fang.

Społeczne implikacje stylów wysyłania SMS-ów

Skróty w SMS-ach mogą przyczyniać się do samotności, jeśli ludzie odkryją, że więzi społeczne z czasem słabną, ponieważ otrzymują rzadsze lub pozytywne odpowiedzi na swoje SMS-y, powiedział Fang. Nie uważa jednak, że ludzie powinni całkowicie zaprzestać używania skrótów.

„Często dopasowujemy wysiłek, jaki wkładamy w rozmowę, do znaczenia relacji. W niektórych przypadkach sensowne jest włożenie mniejszego wysiłku i zaakceptowanie bycia postrzeganym jako mniej szczery, na przykład szybkie wysłanie SMS-a do kierowcy-dostawcy” – stwierdził Fang. „Jednak nasze ustalenia są szczególnie istotne, gdy chcemy sprawiać wrażenie bardziej szczerych i wzmacniać więzi społeczne, na przykład na początku związku lub gdy chcemy zrobić dobre wrażenie”.

Odniesienie: „Shortcuts to Insincerity: Skróty w SMS-ach wydają się nieszczere i nie warto odpowiadać” autorstwa Davida Fang, BCom i Yiran (Eileen) Zhang, MS, Stanford University i Sam J. Maglio, PhD, University of Toronto, 14 listopada 2024 r., Journal of Experimental Psychology: Ogólne.
DOI: 10.1037/xge0001684



Link źródłowy