Badania wskazują, że ponowne zalesianie w krajach o niskich i średnich dochodach jest bardzo skuteczne w sekwestracji dwutlenku węgla, co sugeruje, że podwójne podejście obejmujące naturalny wzrost lasów i sadzenie drzew może zoptymalizować wyniki. Strategie finansowe, obejmujące płatności za emisję dwutlenku węgla i sprzedaż drewna, wspierają opłacalność tych metod. Źródło: SciTechDaily.com
Badanie w Natura Zmiany Klimatu sugeruje, że ponowne zalesianie w krajach rozwijających się może pochłonąć nawet dziesięciokrotnie więcej dwutlenku węgla przy niższych kosztach niż wcześniej szacowano.
W badaniu zaleca się zrównoważone podejście polegające na wykorzystaniu zarówno naturalnego odnowienia, jak i sadzenia drzew w celu optymalizacji wychwytywania dwutlenku węgla. Zachęty ekonomiczne, takie jak płatności za emisję dwutlenku węgla i sprzedaż drewna, mogą jeszcze bardziej zwiększyć opłacalność wysiłków w zakresie ponownego zalesiania.
Globalny wpływ ponownego zalesiania w krajach rozwijających się
Z badania opublikowanego 24 lipca w czasopiśmie „Ponowne zalesianie” w krajach o niskich i średnich dochodach może usunąć z atmosfery nawet 10 razy więcej dwutlenku węgla przy niższych kosztach, co czyni tę opcję potencjalnie ważniejszą opcją w walce ze zmianami klimatycznymi. Natura Zmiany Klimatu.
Ponowne zalesianie powoduje odrodzenie drzew na terenach zdegradowanych, z których działalność człowieka usunęła pierwotne lasy. Większość obecnych programów ponownego zalesiania skupia się wyłącznie na sadzeniu drzew, ale w badaniu szacuje się, że prawie połowa wszystkich odpowiednich lokalizacji do ponownego zalesiania byłaby skuteczniejsza w sekwestracji dwutlenku węgla, gdyby pozwolono lasom odrosnąć w sposób naturalny.
Szkółka drzew w prowincji Madhesh w Nepalu. Źródło: Jeff Vincent
Ekonomiczna opłacalność metod ponownego zalesiania
„Rynki drewna są kluczem do ponownego zalesiania na dużą skalę” – powiedział współautor Jeff Vincent, profesor ekonomii i zarządzania lasami w Nicholas School of the Environment na Duke University. „Na ponad połowie badanych przez nas obszarów plantacje drewna pochłaniają dwutlenek węgla po niższych kosztach niż lasy, które odrastają w sposób naturalny”.
Sekwestracja węgla wychwytuje i magazynuje dwutlenek węgla z atmosfery, co ogranicza emisję gazów cieplarnianych i pomaga przeciwdziałać zmianom klimatycznym. Można to zrobić naturalnie za pomocą roślin lub za pomocą technologii. W krajach, które należą do najbardziej dotkniętych wylesianiem, ale mają najmniej środków na ponowne zalesianie, określenie sposobu przydziału ograniczonych środków na sekwestrację jak największej ilości dwutlenku węgla może stanowić wyzwanie.
Równoważenie podejść do ponownego zalesiania
„Połączenie lasów zasadzonych i naturalnie regenerowanych to często najlepszy sposób na zrównoważenie wielu wymagań społeczeństwa wobec lasów” – powiedział Vincent. „To właśnie odkryliśmy w przypadku węgla”.
„Ta bardziej bioróżnorodna metoda ponownego zalesiania jest w ogromnym stopniu wykorzystywana” – powiedział Jonah Busch, główny autor badania, który przeprowadził badania jako specjalista ds. ekonomii klimatu w Conservation International.
Zachęty finansowe na rzecz sekwestracji dwutlenku węgla
Naukowcy obliczają, że zastosowanie połączenia dwóch metod ponownego zalesiania – ponownego zalesiania w niektórych miejscach i pozostawienia natury w innych – może pochłonąć więcej dwutlenku węgla niż samo sadzenie drzew lub samo odnawianie naturalne.
Płatności za emisję dwutlenku węgla dokonywane przez firmy i inne organizacje chcące zrównoważyć lub zniwelować własne emisje gazów cieplarnianych to jeden ze sposobów zachęcania do ponownego zalesiania.
„Płatności za emisję dwutlenku węgla same w sobie mogą w niektórych miejscach stanowić wystarczającą zachętę do ponownego zalesiania” – powiedział Vincent. „Chociaż koszt netto sekwestracji dwutlenku węgla można zmniejszyć w innych miejscach, uzyskując dochody ze zrównoważonych zbiorów drewna”.
Analiza kosztów ponownego zalesiania
Koszt netto to całkowity wydatek związany z wychwytywaniem i składowaniem dwutlenku węgla z atmosfery, pomniejszony o wszelkie oszczędności i korzyści uzyskane w wyniku tego procesu. Jeśli projekt generuje dochody na przykład ze sprzedaży drewna lub produktów z drewna, obniża to jego koszt netto.
Która metoda jest bardziej opłacalna, naturalny wzrost czy sadzenie drzew, w danej lokalizacji zależy od wielu czynników. Zmienne obejmują tempo wzrostu lasów; bliskość naturalnych źródeł nasion do naturalnego odnowienia oraz młynów do obróbki drewna na plantacje; wartość gruntu w jego obecnym użytkowaniu, zazwyczaj jakaś forma rolnictwa; koszty wdrożenia każdej metody, zazwyczaj znacznie niższe w przypadku odnowienia naturalnego; oraz, w przypadku plantacji, częstotliwość pozyskiwania drewna i czas magazynowania węgla w produktach drzewnych.
Mapowanie strategiczne na rzecz skutecznego ponownego zalesiania
Zespół badawczy modelował te czynniki dla dwóch metod ponownego zalesiania. Rezultatem jest mapa świata pokazująca, która metoda ponownego zalesiania jest bardziej opłacalna w zależności od lokalizacji.
„Mamy nadzieję, że nasza mapa pomoże rządom, firmom i innym organizacjom efektywniej wykorzystywać budżety na odbudowę lasów” – powiedział Vincent.
Więcej informacji na temat tego badania można znaleźć w artykule Najnowocześniejsze metody ponownego zalesiania w celu zwiększenia sekwestracji dwutlenku węgla.
Odniesienie: „Opłacalność naturalnego odtwarzania lasów i plantacji w celu łagodzenia zmian klimatycznych” Jonah Busch, Jacob J. Bukoski, Susan C. Cook-Patton, Bronson Griscom, David Kaczan, Matthew D. Potts, Yuanyuan Yi i Jeffrey R. Vincent , 24 lipca 2024 r., Natura Zmiany Klimatu.
DOI: 10.1038/s41558-024-02068-1
