Brian Rosenberger przez lata pracował w firmie produkującej samoloty, której korzenie wywodzą się od Glenna L. Martina. Podczas długich podróży w 2010 roku ze swojego domu w Teksasie do śnieżnego Kolorado Rosenberger wraz z synem i przyjaciółmi poruszał wiele tematów, ale ten, do którego Rosenberger ciągle wracał, dotyczył zrobienia deski snowboardowej (jego ulubiona deska wówczas) w formie niektórych części samolotu – z jednego kawałka aluminium.
Szczególnie jeden z przyjaciół, Ron Chambers, w końcu znudził się tą całą rozmową i powiedział, że sfinansuje wysiłki, aby wszystko zacząć. W 2013 roku Rosenberger nawiązał współpracę z Leifem Sunde, założycielem Denver Sports Lab, sklepu z tuningiem nart na poziomie olimpijskim, aby rozpocząć testowanie elastyczności różnych kompozytowych desek snowboardowych dostępnych na rynku. Do 2014 roku Rosenberger miał kilka całkowicie aluminiowych prototypów gotowych do testów. Najwyraźniej wyniki na śniegu były bardzo zachęcające.
Z biegiem lat powstało więcej prototypów i zaczęto przestawiać się z desek snowboardowych na narty. W lipcu 2023 r. Metal1 Skis Corporation (Narty M1) utworzono: Rosenberger jako dyrektor generalny, Chambers jako dyrektor operacyjny, Sana Fathima kierująca pozyskiwaniem funduszy i strategią oraz Sunde jako dyrektor produktu.
Dlaczego aluminium?
Pierwszym pytaniem, które wielu przychodzi na myśl, jest to, czy metal kojarzony z puszkami po napojach lub folią kuchenną jest wystarczająco mocny, aby wytrzymać trudy gór – zwłaszcza na krawędziach, tradycyjnie wykonanych ze stali.
„Aluminium jest o rząd wielkości twardsze niż lód, z jakim spotykają się narty” – mówi Rosenberger. W przypadku wielu materiałów, w tym metali, kompromis jest taki, że im są one twardsze, tym bardziej stają się kruche. Według M1 aluminium jest wystarczająco twarde, aby poradzić sobie z lodem, ale jest na tyle plastyczne, że nie pęka ani nie pęka w przypadku zetknięcia się ze skałami, nawet w mroźne zimowe dni. Rzeczywiście, niektórzy producenci nart wybierają bardziej miękką stalową krawędź przy produkcji nart przeznaczonych do parków, ponieważ twardsza stal jest bardziej podatna na odpryski lub pęknięcia w wyniku ślizgania się po szynach w ośrodku narciarskim.
Uderzenia rdzenia — gdy rdzeń narty jest wystawiony na działanie wilgoci, co prowadzi do wypaczenia lub gnicia — nigdy nie nastąpi, ponieważ rdzeń nie istnieje, a aluminiowa podstawa będzie odbijać skały znacznie lepiej niż jakakolwiek podstawa z wytłaczanego polietylenu. I z tego powodu żadna skała nigdy nie wyrwie krawędzi.
