Podejmowanie decyzji biznesowych w obliczu niepewności klimatycznej jest zbyt trudne — oto, jak „historie” mogą pomóc

Jak będzie wyglądał nasz klimat w przyszłości? Trudno przecenić nie tylko wagę odpowiedzi na to pytanie, ale także wyzwania, jakie się z tym wiążą.

Wiemy, że klimat zmienia się szybko. Jednak bez informacji o tym, dokąd zmierzamy, planowanie – na poziomie osobistym, organizacyjnym i społecznym – staje się, delikatnie mówiąc, trudne.

Ponieważ ryzyko klimatyczne jest również rozumiane jako ryzyko finansowe, wiele krajów na całym świecie – w tym Australia – zaczyna sporządzać raporty dotyczące ryzyka klimatycznego obowiązkowy. W związku z tym nie można już dłużej ignorować potrzeby posiadania planu.

Jednak sposób, w jaki obecnie komunikujemy ryzyko klimatyczne, ma pewne poważne ograniczenia.

Ostatni badania prowadzony przez Tanyę Fiedler bada te ograniczenia i proponuje, że nowe podejście – wykorzystujące siłę narracji – byłoby bardziej przydatne i praktyczne dla organizacji.

Wszyscy zmagamy się z niepewnością

Dlaczego namalowanie obrazu naszego przyszłego klimatu, który pomoże nam w podejmowaniu decyzji, jest tak trudne? Część odpowiedzi leży w sposobie działania jednostek podejmować decyzje w warunkach niepewności.

Ludziom zwykle trudno jest poradzić sobie z niepewnością i dwuznacznością, często zmagając się z prawdopodobieństwem. Może to mieć wpływ na nasze decyzje, prowadząc do niepożądanych rezultatów.

Badania pokazało również, że trudno jest nam reagować na ostrzeżenia, które wykraczają poza nasze życiowe doświadczenie.

Druga część odpowiedzi leży w nieodłącznej złożoności – i niepewności—zaangażowani w tworzenie użytecznego obrazu przyszłości.

Najczęstszym sposobem badania naszego przyszłego klimatu jest wykorzystanie globalnych lub regionalnych modeli klimatycznych – złożonych symulacji matematycznych naszego systemu klimatycznego. Okazały się one niezwykle przydatne do symulacji zmian naszego klimatu w wyniku wzrostu emisji gazów cieplarnianych.

Mogą prognozować, jak temperatura, opady deszczu, wiatry, ryzyko pożaru, a nawet ryzyko gradu prawdopodobnie zmienią się w przyszłości.

Jednak prognozy są z definicji niepewne, a stosowanie różnych modeli może zapewnić różne wizje przyszłości.

Problem z przybliżeniem

Ta niepewność zwykle wzrasta w miarę przybliżania się do poszczególnych lokalizacji i zainteresowania nimi skrajności.

Na przykład przewidywana zmiana średnich opadów zimowych w południowo-zachodniej Australii może być stosunkowo jasna, ale to, jak zmienią się ekstremalne opady (mogące spowodować poważne powodzie) jest znacznie mniej jasne.

Patrząc na poziom kodu pocztowego lub pojedynczego adresu, możemy nawet nie wiedzieć, czy wystąpią ekstremalne opady deszczu zwiększyć lub zmniejszyć.

Stanowi to problem dla organizacji próbujących opracować sposoby zarządzania takimi zagrożeniami i przygotowania się na nie, często w skali pojedynczego budynku. Modelowanie jest precyzyjne, ale niekoniecznie wystarczająco dokładne dla tego rodzaju zlokalizowanych informacji.

Nie oznacza to, że modele klimatyczne nie są przydatne lub nie dostarczają cennych informacji. Oznacza to po prostu, że organizacje mogą potrzebować zwiększyć wartość tych informacji, łącząc je z innymi dowodami.

Przedstawiamy „historie”

Na szczęście istnieje sposób rozwiązania zarówno kwestii behawioralnych, jak i modelowych, który opiera się na tym, jak najbardziej intuicyjnie rozumiemy świat. Odbywa się to poprzez „historie”.

Fabuła zostały opracowane w naukach o klimacie w celu opisania niepewnej przyszłości klimatu fizycznego. Robią to, kierując się oceną ekspercką, aby nadać priorytet zrozumieniu „sieci przyczynowych”, które napędzają zmiany i skrajności.

Cenne informacje zawarte w prognozach modeli klimatycznych łączy się z innymi rodzajami dowodów istotnych dla danej lokalizacji, aby opracować wiarygodną (i użyteczną) wersję wydarzeń na temat tego, co może wiązać się z przyszłością.

Na przykład ryzyko powodzi zależy od wielu czynników. Mogą one obejmować:

• ilość i intensywność opadów
• czy w niedawnej przeszłości spadł ulewny deszcz
• zmiany w zlewni, takie jak roślinność, gleba i charakter wszelkich inwestycji w górnym biegu rzeki, w tym nowe drogi i budynki.

Przedsiębiorstwo wykorzystujące do oceny ryzyka wyłącznie zmiany opadów zaczerpnięte z modelu klimatycznego lub powodziowego na skalę krajową może „wkuć w pamięć” przyszły scenariusz, który okaże się niewiarygodne na taką skalę, jakiej potrzebują.

W ramach alternatywnego podejścia opartego na „fabułach” najlepszym sposobem działania w celu zrozumienia ryzyka powodziowego byłaby współpraca z ekspertami w celu opracowania narracji opisującej zmiany w opadach deszczu oprócz wszystkich innych czynników istotnych lokalnie.

Tę narrację można następnie przetestować przy użyciu tradycyjnych metod modelowania powodzi, aby zapewnić solidniejszy i użyteczny wgląd w wpływ zmieniających się opadów na lokalną zlewnię.

W dyscyplinach ilościowych, takich jak finanse, ekonomia i rachunkowość, może pojawić się problem z założeniem, że narracja może dostarczyć więcej informacji przydatnych przy podejmowaniu decyzji niż liczby. Już, badania pokazało, że narracje mogą uczynić niepewną przyszłość bardziej namacalną niż liczby, a tym samym lepiej pomóc w planowaniu i podejmowaniu decyzji.

Potrzebujemy nowego zestawu narzędzi

Odpowiadając na pytanie „jak będzie wyglądał nasz przyszły klimat?” rzuca nam wyzwanie, abyśmy myśleli inaczej i szukali rozwiązań poza zestawem ustalonych narzędzi i technik finansowych.

Stanowi dla nas wyzwanie, abyśmy pracowali – poprzez interdyscyplinarny dialog – z ekspertami, dyscyplinami i wiedzą, z którymi moglibyśmy czuć się niekomfortowo.

Historie mogą zmienić sposób, w jaki organizacje rozumieją i zgłaszają swoje narażenie na ryzyko klimatyczne. Jest mało prawdopodobne, aby było to łatwe i zdajemy sobie sprawę, że uzyskanie informacji ilościowych od komercyjnego dostawcy może wydawać się prostsze. Jest to jednak bardziej uczciwy i rygorystyczny sposób planowania przyszłego klimatu.

Ten artykuł został ponownie opublikowany z Rozmowa na licencji Creative Commons. Przeczytaj oryginalny artykuł.