Artystyczna wizja misji Plato (PLAnetary Transits and Oscillations of stars) należącej do ESA, trzeciej misji średniej klasy w programie Cosmic Vision ESA. Platon będzie używał jednocześnie 26 kamer do obserwacji planet ziemskich na orbitach aż do ekosfery jasnych gwiazd podobnych do Słońca i do charakteryzowania tych gwiazd. Źródło: laboratorium multimedialne ESA/ATG
Następna duża europejska misja kosmiczna, PLATO, ma wystartować w grudniu 2026 r.
Teleskop ten został zaprojektowany do poszukiwania skalistych planet podobnych do Ziemi wokół gwiazd podobnych do Słońca, które mogłyby nadawać się do zamieszkania.
Następna wielka misja kosmiczna Europy
Następna duża europejska misja kosmiczna – teleskop, który będzie polował na skaliste planety podobne do Ziemi poza naszym Układem Słonecznym – ma zostać wystrzelona pod koniec 2026 roku.
PLATO, czyli PLAnetary Transits and Oscillations of stars, jest budowany, aby znaleźć pobliskie, potencjalnie nadające się do zamieszkania światy wokół gwiazd podobnych do Słońca, które będziemy mogli szczegółowo zbadać.
Teleskop kosmiczny wyniesie na orbitę nową europejską rakietę Ariane-6, która w zeszłym tygodniu wykonała swój dziewiczy lot po kosztach opracowania, którego koszt wyniósł 4 miliardy euro (4,3 miliarda dolarów).
Misja ESA Plato, PLAnetary Transits and Oscillations of stars wykorzysta 26 kamer do badania ziemskich egzoplanet na orbitach aż do ekosfery gwiazd podobnych do Słońca. Misja odkryje rozmiary egzoplanet oraz egzoksiężyce i pierścienie wokół nich. Platon będzie także charakteryzował swoje gwiazdy macierzyste, badając drobne zmiany światła w świetle gwiazd, które otrzymuje. Źródło: ESA
Cele misji i cele
Doktor David Brown z Uniwersytetu w Warwickniedawno przedstawił aktualne informacje na temat misji podczas Krajowego Spotkania Astronomicznego Królewskiego Towarzystwa Astronomicznego na Uniwersytecie w Hull.
„Celem PLATO jest poszukiwanie egzoplanet wokół gwiazd podobnych do Słońca i w okresach orbitalnych wystarczająco długich, aby znajdowały się w strefie zamieszkiwalnej” – powiedział.
„Jednym z głównych celów misji jest znalezienie innej równoważnej pary Ziemia-Słońce, ale ma ona również na celu dokładne i precyzyjne scharakteryzowanie znalezionych egzoplanet (tj. określenie ich mas, promieni i gęstości objętościowej).”
Gwiezdna Misja Naukowa
PLATO to nie tylko egzoplaneta jednak myśliwy. To także gwiazdorska misja naukowa.
Oprócz poszukiwania egzoplanet będzie badał gwiazdy, korzystając z szeregu technik, w tym asterosejsmologii (pomiar wibracji i oscylacji gwiazd), aby określić ich masy, promienie i wiek.
W przeciwieństwie do większości teleskopów kosmicznych, PLATO ma wiele kamer – w tym brytyjską kamerę o nazwie ArthurEddington, na cześć słynnego astronoma i fizyka, który w 1924 roku zdobył prestiżowy Złoty Medal Królewskiego Towarzystwa Astronomicznego.
Zbudowano i przetestowano dziesięć ostatecznych kamer, a pierwszą z nich zamontowano na stole optycznym – powierzchni, która utrzymuje wszystkie kamery skierowane we właściwym kierunku – na początku tego roku. Źródło: OHB System AG
Zaawansowany system kamer
Posiada 24 kamery „normalne” (N-CAM) i 2 kamery „szybkie” (F-CAM). Kamery N-CAM są podzielone na cztery grupy po sześć kamer, przy czym kamery w każdej grupie są skierowane w tym samym kierunku, ale grupy są nieco przesunięte.
Daje to PLATO bardzo duże pole widzenia, lepsze wyniki naukowe, redundancję w przypadku awarii oraz wbudowaną metodę identyfikacji „fałszywie pozytywnych” sygnałów, które mogą imitować tranzyt egzoplanety, wyjaśnił dr Brown.
„Planowana strategia obserwacji polega na obserwowaniu dwóch płatów nieba, jednego na północy i jednego na południu, przez dwa lata każdy” – dodał.
Postęp produkcji i testowania
„Wybrano południowy skrawek nieba, natomiast północny skrawek nieba nie zostanie potwierdzony przez kilka kolejnych lat”.
Kilka komponentów statku kosmicznego zakończyło programy produkcyjne i jest bliskie zakończenia testów kalibracyjnych. Obejmuje to dostarczaną w Wielkiej Brytanii elektronikę front-end (FEE) dla kamer N-CAM.
Zbudowane przez Mullard Space Science Laboratory na University College London obsługują one kamery, digitalizują obrazy i przesyłają je do pokładowego przetwarzania danych.
Zbudowano i przetestowano dziesięć ostatecznych kamer, a pierwszą z nich zamontowano na stole optycznym — powierzchni, która utrzymuje wszystkie kamery skierowane we właściwym kierunku — na początku tego roku.
Misja ma wystartować w grudniu 2026 r.
