Plany ustabilizowania klimatu Ziemi opierają się na pojawiającej się technologii usuwania dwutlenku węgla. Musimy działać dalej, twierdzą naukowcy

Globalna emisja dwutlenku węgla z paliw kopalnych stale rośnie, a rok 2024 prawdopodobnie będzie taki najcieplejszy rok w historii.

Staje się coraz bardziej oczywiste, że ograniczenie globalnego ocieplenia do 1,5°C będzie wymagało znacznie więcej niż dotychczasowe wysiłki na rzecz ograniczenia emisji i dekarbonizacji przemysłu. Musimy także usunąć z atmosfery ogromne ilości dwutlenku węgla, 7–9 miliardów ton rocznie.

Tak twierdzi Międzyrządowy Zespół ds. Zmian Klimatu (IPCC). wymagana będzie technologia usuwania dwutlenku węgla osiągnięcie globalnych i krajowych celów zerowych netto. Innymi słowy, nie ma zera netto bez usuwania CO₂, ponieważ są to emisje gazów cieplarnianych nie spada wystarczająco szybko.

Będą kompromisy, ponieważ usuwanie CO₂ może być kosztowne i często wyczerpujące energia, woda i ziemia. Ale Ziemia pędzi w stronę katastrofy klimatycznej, a jej przyczyną jest ponad 3°C ocieplenia w ramach obecnej polityki globalnej. Musimy zrobić wszystko, co w naszej mocy, aby zapobiec katastrofie, co oznacza maksymalne ograniczenie emisji i usunięcie tego, co pozostało.

W ciągu międzynarodowa społeczność naukowadebata na temat usuwania dwutlenku węgla przeniosła się z pytania „czy moglibyśmy, czy powinniśmy?” do „musimy” – uznając pilność sytuacji. Warto więc zapoznać się z podstawami technologii usuwania dwutlenku węgla, zarówno starymi, jak i nowymi, a także rolą, jakiej możemy się spodziewać, że odegra ona w przyszłości Australii zerowej emisji netto.

Dlaczego potrzebujemy usuwania dwutlenku węgla?

Usuwanie dwutlenku węgla przyspiesza naturalne procesy, takie jak magazynowanie węgla w drzewach, skałach, glebie i oceanie. Różni się od wychwytywania i składowania dwutlenku węgla, które ma na celu usunięcie dwutlenku węgla, zanim dotrze on do atmosfery.

Jako australijski Urząd ds. Zmian Klimatu stwierdzaosiągnięcie krajowego celu zerowej emisji netto do 2050 r. nie oznacza wyeliminowania wszystkich emisji w całej gospodarce. Niektóre emisje prawdopodobnie pozostaną – około 25% emisji Australii w 2005 r. zgodnie z obecnym planem – i należy się z nimi uporać.

O jakiej więc ilości dwutlenku węgla mówimy? Według władz do połowy stulecia będzie to około 133 miliony ton rocznie. Odpowiada to miliardom ton dodatkowego usuwania dwutlenku węgla w ciągu następnych 25 lat.

Sposoby usuwania i magazynowania dwutlenku węgla z atmosfery należą do pomysłów rządu federalnego krajowe priorytety naukowo-badawcze. Przyjrzyjmy się więc technologiom, z których obecnie korzystamy i czego możemy potrzebować.

Jakich technologii potrzebujemy?

Międzynarodowa społeczność naukowa dzieli technologie usuwania dwutlenku węgla na podejścia „konwencjonalne” (oparte na przyrodzie) i „nowe” (nowe).

Konwencjonalne technologie opierają się na procesach biologicznych, takich jak sadzenie drzew, zwiększanie poziomu węgla w glebie i zwiększanie jego magazynowania w ekosystemach przybrzeżnych, takich jak namorzyny. Węgiel jest zwykle składowany przez krótsze okresy, od dekady do stulecia.

Niestety, wiele z tych naturalnych magazynów węgla lub „tonie” już są staje się nasycony. Będą także coraz bardziej bezbronni w zmieniającym się klimacie. Na przykład, pożary lasów każdego roku uwalniają do atmosfery miliardy ton dwutlenku węgla.

Aby osiągnąć zerową emisję netto, świat będzie musiał znaleźć więcej wytrzymały sposoby usuwania CO₂ na dużą skalę z atmosfery. To tu pojawiają się nowe technologie.

Przykładami mogą być dodawanie pokruszonych skał węglanowych lub krzemianowych do oceanu lub pól uprawnych. Badania sugerują skała odpadowa z wydobycia można było w tym celu wykorzystać.

Co się tyczy, obecnie nowe podejścia obejmują mniej niż 0,1% całkowitego światowego usuwania dwutlenku węgla.

Unikanie potencjalnych pułapek

Podobnie jak wszystkie technologie, wiąże się to z usuwaniem dwutlenku węgla potencjalne ryzyko i kompromisy.

Na rynku wartym tyle, co 1,1 biliona dolarów amerykańskich (1,7 biliona dolarów australijskich) do roku 2050 zawsze istnieje ryzyko zawyżenia korzyści.

Aby temu przeciwdziałać, IPCC jest opracowywanie metod opartych na dowodach aby zapewnić możliwość weryfikacji ilości usuniętego węgla i uwzględnienia ich w rachunkach narodowych. Powinno to promować przejrzystość i zmniejszyć ryzyko greenwashingu Lub składanie mylących twierdzeń.

Usuwanie dwutlenku węgla może również wpływać na środowisko. Na przykład niektóre podejścia, takie jak sadzenie drzew, mogą konkurować z rolnictwem lub ochroną różnorodności biologicznej wód i gruntów. Wyzwanie to potęguje zmiana klimatu.

Inny podchodzi dotakie jak bezpośrednie wychwytywanie i składowanie powietrza, przed którymi obecnie stoją wyzwania techniczne w ekstrakcji CO₂ z powietrza bez zużywania dużych ilości energii.

Należy również wziąć pod uwagę interesy i prawa australijskich społeczności Pierwszych Narodów. A globalne badanie ludności tubylczej w 30 krajach na całym świecie, w tym w Australii, wykazało pozytywne podejście do technologii interwencji klimatycznej. Jest to jednak tylko punkt wyjścia. Konieczne jest większe zaangażowanie na szczeblu krajowym w odniesieniu do konkretnych podejść do usuwania dwutlenku węgla.

Potrzeba więcej pracy, aby zrozumieć te wyzwania, w tym sposoby radzenia sobie z nimi i ich wpływem na australijskie społeczności.

Nowy przemysł dla Australii?

Duża masa lądowa Australii i rozległe oceany oznaczają, że mamy znacznie większe możliwości fizyczne niż inne kraje do magazynowania węgla.

Australia ma również dostęp do energii odnawialnej wykorzystywanej do zasilania tych technologii oraz wykwalifikowaną siłę roboczą do ich opracowywania i obsługi.

Podobnie jak w przypadku energii słonecznej i wiatrowej, rozwiązanie problemu usuwania dwutlenku węgla w Australii na wymaganą skalę będzie wymagało nowego przemysłu z własną infrastrukturą, instytucjami i procesami.

CSIRO i inne organizacje udoskonalają tę technologię, ale potrzeba więcej. Australia potrzebuje dialogu narodowego i jasnej wizji dotyczącej odpowiedzialnego i zrównoważonego usuwania dwutlenku węgla.

Oczywiście lepiej zapobiegać niż leczyć. Zawsze lepiej jest w pierwszej kolejności ograniczyć emisję i zapobiec przedostawaniu się dwutlenku węgla do atmosfery, niż próbować go później usuwać. Czas jednak ucieka, poziom dwutlenku węgla jest już zbyt wysoki i do 2050 r. musimy osiągnąć zero netto.

Usuwanie dwutlenku węgla jest teraz możliwe niezbędnywraz z głęboką i pilną redukcją emisji. Jeśli chcemy zachować planetę dla przyszłych pokoleń, musimy zająć się trwałym usuwaniem dwutlenku węgla.

Ten artykuł został ponownie opublikowany z Rozmowa na licencji Creative Commons. Przeczytaj oryginalny artykuł.