„Po prostu wytrzymaj i rób dalej to, co robisz. Wszystko dzieje się z jakiegoś powodu, więc po prostu dąż do tego”.
Oto rada, którą irlandzki pływak Conor Ferguson miałby przekazać sobie 16-letniemu przed swoim debiutem na Igrzyskach Olimpijskich w Paryżu.
Fergusonowi do kwalifikacji do Igrzysk w Rio zabrakło zaledwie 0,05 sekundy, a to niewielka różnica, która może spełnić lub zniweczyć marzenie.
Po przyznanym sobie przez siebie „plateau”, podczas którego Ferguson przez prawie cztery lata nie ustanowił rekordu życiowego, do awansu na Igrzyska w Tokio zabrakło mu 0,7 sekundy.
Znowu niewielki margines w wielkim planie, ale dalej niż był jako nastolatek.
Teraz, gdy ma 24 lata, to marzenie ma się spełnić w Paryżu, a Ferguson ma poprowadzić Irlandię w sztafecie 4×100 m stylem zmiennym mężczyzn.
Pomimo wątpliwości, jak mówił swojemu młodszemu sobie, Ferguson nadal robił to, co robił, i dalej realizował swoje marzenie.
„Praca nad nim trwała długo, więc nie mogę się doczekać” – Ferguson powiedział BBC Sport NI.
„Kiedy masz 16 lat, igrzyska olimpijskie są marzeniem i celem, ale jest to trochę naciągane.
„To prawie stało się rzeczywistością, kiedy kilka miesięcy wcześniej prawie udało mi się znaleźć czas na próbach. Samo przegapienie było trudne, ale tak naprawdę nie cofnęło mnie zbytnio”.
