Ostrożne postępowanie: zespół stresu pourazowego u koni

Towarzystwo koni opiera się na zaufaniu i trosce. Jednak utrzymanie zaufania konia może być wyzwaniem, zwłaszcza gdy wydarzenie z przeszłości spowodowało, że u zwierzęcia występują zachowania odzwierciedlające objawy diagnozowane u ludzi jako zespół stresu pourazowego (PTSD).

Dr Leslie Easterwood, profesor nadzwyczajny kliniczny w Texas A&M School of Veterinary Medicine and Biomedical Sciences, omawia oznaki i środki, które można podjąć w przypadku konia doświadczającego niepożądanych zachowań po traumatycznym wydarzeniu.

Pamięć poznawcza

U ludzi PTSD jest zaburzeniem, które może rozwinąć się po doświadczeniu szokującego, przerażającego lub niebezpiecznego wydarzenia. Według Narodowego Instytutu Zdrowia po urazie często występują różne reakcje, a ludzie zazwyczaj z czasem wracają do zdrowia po początkowych objawach.

Jeśli jednak ktoś przez dłuższy czas odczuwa objawy związane z traumatycznym wydarzeniem, można u niego zdiagnozować zespół stresu pourazowego (PTSD).

Ponieważ konie mają pamięć poznawczą i przywoływanie wspomnień, w odpowiedzi na powtarzające się traumy mogą u ludzi rozwinąć się zachowania podobne do zespołu stresu pourazowego (PTSD).

„Istnieje wiele scenariuszy, które mogą prowadzić do niepożądanych zachowań u koni podobnych do zespołu stresu pourazowego” – powiedział Easterwood. „Mają długą pamięć i potrafią skojarzyć każde doświadczenie, które powoduje ból fizyczny, strach lub poczucie ograniczenia przez długotrwały stres”.

Konie potrafią także przywoływać ludzi, miejsca i działania, które wcześniej powodowały wzrost strachu.

„Agresywne metody treningu i techniki chwytania to dwa najczęstsze scenariusze, które mogą prowadzić do objawów przypominających zespół stresu pourazowego u koni” – stwierdził Easterwood.

Sprawca traumy

Jako zwierzęta drapieżne konie mają wysoce rozwiniętą reakcję walki lub ucieczki w sytuacjach wysoce stresujących; dlatego ważne jest, aby mieć świadomość, co spowodowało u konia wystąpienie niepożądanych zachowań, ponieważ nieoczekiwane reakcje mogą narazić konia i osoby z nim pracujące na niebezpieczeństwo.

Easterwood opisał kilka bodźców, które mogą być wyzwalaczami u chorych koni.

„Może to obejmować wszystko, co powoduje ból, na przykład określone metody treningu lub zastrzyki, rzeczy, które powodują strach, na przykład głośne dźwięki lub fajerwerki, rzeczy, które poruszają się szybko lub chaotycznie, lub rzeczy, które sprawiają, że czują się uwięzione, w tym przyczepy lub niski sufit stodoły” – powiedział Easterwood.

Easterwood wyjaśnia, że deja vu Efekt sytuacji przypominających przeszłą traumę konia może prowadzić do reakcji fizycznych, takich jak gryzienie, uderzanie, kopanie i próba ucieczki.

Te agresywne zachowania to reakcje, które koń rozwinął w odpowiedzi na stres związany z traumatycznym wydarzeniem, a identyfikacja wywołującej traumę ma kluczowe znaczenie dla rozwiązania tych zachowań.

Cierpliwość jest kluczem

Skuteczne leczenie chorych koni może wymagać zmian w środowisku, ukierunkowanych planów opieki i leczenia oraz właściciela, który jest zaangażowany w zaspokajanie potrzeb swojego konia, koncentrując się na wzmacnianiu pozytywnych zachowań i eliminowaniu czynników stresogennych prowadzących do niepożądanych zachowań.

Według Easterwooda największą pomocą, jaką właściciel może pomóc koniowi, który rozwinął niebezpieczne zachowania, jest jego zrozumienie — prowadź go cierpliwie i poznaj jego przeszłość, aby lepiej się nim opiekować w teraźniejszości.

„To naprawdę zależy od tego, co pobudza danego konia” – powiedział Easterwood. „Czasami można je «przeprogramować» poprzez trening odczulający, ale niektóre konie nigdy nie radzą sobie z traumą z przeszłości”.

Easterwood zaleca, aby właściciele, którzy podejrzewają, że ich koń miał w przeszłości traumatyczne wydarzenie, które doprowadziło do rozwoju niepożądanych zachowań, skonsultowali się z weterynarzem. W przypadku potwierdzenia lekarz weterynarii może zalecić określone interwencje szkoleniowe, a nawet terapię medyczną.

„Naszym typowym zaleceniem medycznym dla właścicieli jest łagodna sedacja w sytuacjach, gdy nie można uniknąć bodźca” – powiedział Easterwood. „Byłoby to ustalane indywidualnie dla każdego przypadku i wymagałoby dobrej komunikacji i współpracy z lekarzem weterynarii”.