Nowe badania pokazują, że Ozempic i podobne leki zmniejszają ryzyko przedawkowania opioidów o 40% i zatrucia alkoholem o 50% u osób z zaburzeniami związanymi z używaniem substancji psychoaktywnych. Leki te, często przepisywane na cukrzycę i problemy z wagą, mogą pomóc w leczeniu uzależnień, wpływając na ścieżki nagrody w mózgu.
Najnowsze badanie opublikowane w czasopiśmie Uzależnienie odkryli, że u osób cierpiących na zaburzenia związane z używaniem opioidów (OUD) lub zaburzenia związane z używaniem alkoholu (AUD), leczonych lekiem Ozempic lub podobnymi lekami na cukrzycę lub schorzenia związane z wagą, obserwuje się 40% zmniejszenie częstości przedawkowania opioidów i 50% zmniejszenie zatrucia alkoholem w porównaniu dla osób z OUD i AUD, które nie przyjmują tych leków.
Ozempic jest jednym z kilku leków, zwanych agonistami receptora glukagonopodobnego peptydu-1 lub RA GLP-1, przepisywanych w leczeniu cukrzycy, otyłości i innych schorzeń związanych z wagą. Leki oddziałują z obszarem mózgu – układem mezolimbicznym – w celu zmniejszenia apetytu i wywołania satysfakcji po jedzeniu.
Układ mezolimbiczny pokrywa się z procesami mózgowymi, które regulują zachowania uzależniające. To nakładanie się sugeruje, że RA GLP-1 i podobne leki mogą również zmieniać ścieżki reakcji na nagrodę związane z używaniem substancji. „Podobne leki” obejmują zależnych od glukozy agonistów polipeptydu insulinotropowego (GIP), takich jak lek odchudzający Mounjaro.
Wcześniejsze badania i najnowsze ustalenia
Do tej pory większość istniejących badań nad zastosowaniem GLP-1 RA i GIP w leczeniu zaburzeń związanych z używaniem substancji obejmowała badania na zwierzętach i badania kliniczne na małą skalę.
W tym nowym, zakrojonym na szeroką skalę badaniu z udziałem ludzi wzięło udział 503 747 osób z zaburzeniami związanymi z używaniem opioidów (OUD), z czego 8 103 miało przepisaną receptę na GLP-1 RA lub GIP. Badanie wykazało, że u osób cierpiących na OUD, które miały receptę na GLP-1 RA lub GIP, wskaźnik przedawkowania opioidów był o 40% niższy w porównaniu z osobami, które nie miały recepty.
W badaniu wzięło także udział 817 309 osób, u których w przeszłości występowały zaburzenia związane z używaniem alkoholu (AUD), z czego 5621 miało przepisaną receptę na GLP-1 RA lub GIP. Badanie wykazało, że osoby z AUD, które miały receptę GLP-1 RA lub GIP, miały o 50% niższy wskaźnik zatrucia alkoholem w porównaniu z osobami, które nie miały recepty.
Badanie to może wprowadzić obiecujące nowe metody leczenia zaburzeń związanych z używaniem substancji psychoaktywnych.
Odniesienie: „Powiązanie między przepisywaniem zależnych od glukozy polipeptydów insulinotropowych i/lub agonistów receptora glukagonopodobnego 1 a wynikami leczenia u pacjentów z zaburzeniami związanymi z używaniem opioidów i alkoholu: analiza danych ze świata rzeczywistego” autor: Fares Qeadan, Ashlie McCunn i Benjamina Tingeya, 16 października 2024 r., Uzależnienie.
DOI: 10.1111/add.16679
