Zespół badawczy zagłębia się w historię, badając wydarzenia, które miały miejsce setki milionów lat temu.
Potencjalny krater o szerokości ponad 600 kilometrów w środkowej Australii może zmienić naszą wiedzę o geologicznej przeszłości Ziemi.
Badacz Daniel Connelly i dr Arif Sikder z Virginia Commonwealth University uważają, że znaleźli dowody potwierdzające istnienie MAPCIS – masywnej australijskiej struktury prekambryjsko-kambryjskiej – będącej niekoncentrycznym złożonym kraterem, który może dostarczyć nowych informacji na temat struktury geologicznej i biologiczną ewolucję naszej planety.
„Praca nad projektem MAPCIS była niesamowitą podróżą” – powiedział Sikder, profesor nadzwyczajny w Centrum Studiów Środowiskowych, jednostce VCU Life Sciences. „Zebrane przez nas dane dają unikalny wgląd w siły, które ukształtowały naszą planetę, i jestem podekscytowany przyszłymi badaniami, które zainspiruje to odkrycie”.
We wrześniu Connelly wygłosi prezentację w Anaheim w Kalifornii podczas Connects 2024, corocznego spotkania Amerykańskiego Towarzystwa Geologicznego. W sierpniu wystąpił na 37. Międzynarodowym Kongresie Geologicznym 2024 w Busan w Korei Południowej. Według badaczy uderzenie miało miejsce pod koniec okresu ediakaru, w epoce neoproterozoiku, która trwa od 1 miliarda do 538,8 miliona lat temu.
Geologiczne dowody wpływu
Wśród odkrytych przez nich dowodów geologicznych potwierdzających wiek, rozmiar i lokalizację uderzenia znajdują się masywne złoża brekcji pseudotachylitowej, czyli stopionej skały, w pobliżu centrum krateru. Naukowcy odkryli w osadach minerały szoku, w tym lonsdaleit, czyli diament szoku, wraz z ilościami irydu na poziomie uderzeniowym.
„Odkrycie MAPCIS jest świadectwem siły wspólnych badań” – powiedział Connelly. „Nasze odkrycia nie tylko podkreślają znaczenie tej struktury uderzeniowej, ale także otwierają nowe możliwości zrozumienia geologicznej przeszłości Ziemi”.
Spotkanie: Łączy 2024
