Tania i skalowalna interwencja dla rodzin pakistańskich będzie miała zasięg ogólnokrajowy.
Niedawne badanie przeprowadzone przez Centrum ds. Uzależnień i Zdrowia Psychicznego (CAMH) we współpracy z czołowymi badaczami z Pakistanu wykazało skuteczność zintegrowanej interwencji psychospołecznej mającej na celu poprawę umiejętności rodzicielskich i łagodzenie objawów depresji. Terapia okazała się skuteczna w leczeniu męskiej depresji poporodowej (PPD) w grupie pakistańskich ojców, prowadząc do poprawy zarówno zdrowia psychicznego ojców, jak i wyników w zakresie rozwoju dziecka.
„Zdrowie psychiczne mężczyzn, a zwłaszcza depresja poporodowa u ojców, pozostaje obszarem napiętnowanym i niedostatecznie zbadanym” – mówi dr Ishrat Husain, główny badacz badania i starszy naukowiec w CAMH. „Historycznie rzecz biorąc, słusznie skupiano się na zdrowiu matki w czasie ciąży i po porodzie. Jednak uczymy się, że mężczyźni również doświadczają poważnych wyzwań emocjonalnych, gdy dostosowują się do nowych ról rodzicielskich i potrzebują wsparcia”.
Na całym świecie około 10 procent ojców cierpi na PPD, a w społeczeństwach takich jak Pakistan, gdzie dominują bardziej tradycyjne role płciowe, wskaźniki depresji są jeszcze wyższe i potencjalnie sięgają 23,5 procent.
Przegląd i metodologia badania
Opublikowano w Psychiatria JAMAw badaniu wzięło udział 357 ojców z gospodarstw domowych o niskich dochodach w Pakistanie. Ojcowie zostali losowo przydzieleni do standardowej opieki lub do udziału w czteromiesięcznym badaniu Nauka przez zabawę Plus tatusiowie (LTP + tatusiowie) program, inicjatywa dotycząca rodzicielstwa i zdrowia psychicznego na podstawie podobnego programu dla matek pakistańskich.
Ojcowie w LTP + tatusiowie Do programu dołączono kalendarze szczegółowo opisujące etapy rozwoju dziecka i działania zachęcające do zaangażowania rodziców i dzieci. Wzięli także udział w 12 sesjach grupowych prowadzonych przez pracowników służby zdrowia i psychologów. Sesje te łączyły terapię poznawczo-behawioralną, która pomaga radzić sobie z objawami depresji, ze szkoleniem w zakresie umiejętności życiowych obejmującym takie tematy, jak zarządzanie czasem i regulacja emocji. Przez pierwsze dwa miesiące sesje odbywały się co tydzień, a następnie co dwa tygodnie.
Wyniki badania pokazują, że interwencja nie tylko doprowadziła do całkowitej remisji objawów depresji u ponad 70 procent ojców z PPD w ciągu czterech miesięcy, ale także miała pozytywny wpływ na dynamikę gospodarstwa domowego oraz rozwój społeczny i emocjonalny dziecka. Ojcowie, którzy ukończyli program, również zaobserwowali poprawę samopoczucia i lepsze relacje z dziećmi i partnerami. Dzieci w tych gospodarstwach domowych również wykazały poprawę w rozwoju społecznym i emocjonalnym. Odkrycia te odzwierciedlają wcześniejsze badania z matkami, potwierdzając pogląd, że zajęcie się zdrowiem psychicznym obojga rodziców jest kluczem do pozytywnych wyników w rodzinie.
Osobisty wpływ na uczestników
Osobiste historie uczestników podkreślają wpływ programu: „Byłem agresywny w stosunku do mojej rodziny, w tym do dzieci” – opowiada jeden z rodziców, który wziął udział w badaniu. „Moje dziecko nie było mi bliskie; był przywiązany do swojej matki. Teraz rozumiem dlaczego. Kiedyś myślałam, że małe dziecko nie jest w stanie zrozumieć, co się wokół niego dzieje, ale myliłam się. Nie tylko rozumie i czuje, ale to także na niego wpływa.
„Rodzicielstwo odgrywa zasadniczą rolę w kształtowaniu osobowości dziecka i jego zdolności radzenia sobie ze stresem w późniejszym życiu” – dodaje dr Husain. „Zauważyliśmy, że w miarę ustępowania objawów depresyjnych u ojca poprawiało się wsparcie społeczne zarówno dla ojca, jak i rodziny. Sugeruje to, że kiedy ludzie przechodzą szkolenie i edukację na temat swojego zdrowia psychicznego, są w stanie i chętniej szukać wsparcia u przyjaciół, członków rodziny i współpracowników”.
Jednym z najciekawszych odkryć badania było zmniejszenie przemocy ze strony partnera. W badaniu ojcowie objęci interwencją zgłaszali niższe wyniki w zakresie skali przemocy ze strony partnera na koniec okresu leczenia w porównaniu z ojcami otrzymującymi leczenie w zwykły sposób. „Te dane sugerują, że LTP + tatusiowie interwencja może zmniejszyć ryzyko takiej przemocy u pakistańskich ojców doświadczających PPD, co ogólnie doprowadzi do zdrowszego środowiska rodzinnego” – mówi dr Husain.
Dr Husain uważa, że model ten mógłby odnieść podobny sukces w różnych środowiskach, w tym w Kanadzie, gdzie presja kulturowa i społeczna również tworzy bariery w poszukiwaniu wsparcia w zakresie zdrowia psychicznego dla mężczyzn. „Podobne wzorce męskiej PPD prawdopodobnie występują w Kanadzie, która, jak wiemy, jest tyglem różnych kultur” – wyjaśnia. „Napiętnowanie, przekonania kulturowe i duże zapotrzebowanie na usługi w zakresie zdrowia psychicznego często uniemożliwiają ojcom szukanie potrzebnej im pomocy. Programy takie jak LTP + tatusiowie mogłoby mieć pozytywny wpływ na mężczyzn na drodze do rodzicielstwa poprzez wprowadzenie dostępnego wsparcia i usług edukacyjnych zapewniających bezpieczną przestrzeń do przetwarzania emocji”.
Finansowanie tego badania zapewniła firma Grand Challenges Canada i przeprowadzono je w ścisłej współpracy z Pakistańskim Instytutem Życia i Uczenia się (PILL), największą w kraju pozarządową organizacją badającą zdrowie psychiczne. Opierając się na sukcesie wstępnego badania, dr Husain i zespół PILL otrzymali dalsze fundusze w wysokości 2 milionów dolarów na rozszerzenie programu na cały kraj. Obecnie rozszerzają badanie, aby objąć prawie 4000 ojców i ich partnerów. To rozszerzenie oznacza, że wkrótce blisko 8 000 rodziców cierpiących na depresję otrzyma interwencję „Nauka przez zabawę Plus” w całym Pakistanie. Długoterminowym celem zespołu jest uczynienie tego programu rutynową częścią opieki w zakresie zdrowia psychicznego w Pakistanie. Ostatecznym celem jest zastosowanie tej pracy w innych populacjach, aby osiągnąć podobne wyniki dla rodziców i ich dzieci na całym świecie.
Odniesienie: „Grupowa interwencja rodzicielska w przypadku depresji poporodowej u mężczyzn: randomizowane badanie kliniczne klastra” autorstwa M. Ishrat Husain, Tayyeba Kiran, Rabia Sattar, Ameer B. Khoso, Ming Wai Wan, Daisy R. Singla, Madeha Umer, Rabdino Mangrio, Paul Bassett, Imran B. Chaudhry, Shehla N. Zafar, Farhat A. Jafri, Nasim Chaudhry i Nusrat Husain, 2 października 2024 r., Psychiatria JAMA.
DOI: 10.1001/jamapsychiatry.2024.2752
