Nowe badania wskazują, gdzie są największe zanieczyszczenia tworzywami sztucznymi – Indie zajmują pierwsze miejsce ze względu na wysoki poziom nieodebranych odpadów

Wykorzystaliśmy uczenie maszynowe, aby zidentyfikować największe miejsca zanieczyszczenia tworzywami sztucznymi w ponad 50 000 miast i obszarów wiejskich na całym świecie. Nasz nowy model globalny ujawnia najbardziej szczegółowy obraz zanieczyszczeń tworzywami sztucznymi, jaki kiedykolwiek stworzono, przy najwyższych stężeniach w środowisku w Indiach, głównie dlatego, że duża część odpadów nie jest zbierana.

Plastik znaleziono wszędzie – od głębokie rowy oceaniczne do najwyższe szczyty górale te obserwacje ujawniają jedynie pojedyncze migawki ogólnego obrazu zanieczyszczenia tworzywami sztucznymi. Większym wyzwaniem jest przede wszystkim ustalenie, gdzie i w jaki sposób plastik przedostaje się do środowiska, aby można było zapobiec zanieczyszczeniu u źródła.

To nie jest łatwe zadanie. Pomiary najtrudniejsze do zmierzenia to „emisje” – makroplastik (wszystko o rozmiarze większym niż 5 mm), który ucieka lub jest uwalniany z systemów materialnych i działań. Obejmuje to odpady wyrzucane z pojemników na śmieci lub spadające z ciężarówek oraz śmieci upuszczane przez ludzi, przypadkowo lub celowo.

Ustaliliśmy, że zaśmiecanie jest największym źródłem emisji w krajach rozwiniętych, gdzie systemy gospodarowania odpadami są ściśle kontrolowane. Z drugiej strony w krajach rozwijających się dominującym źródłem są niezebrane odpady.

Wykorzystując sztuczną inteligencję, nasz nowy model komputerowy pokazuje, w jaki sposób plastik przemieszcza się z kontrolowanego systemu do środowiska, w którym jego ponowne przechwycenie i powstrzymanie staje się bardzo trudne. Musieliśmy sprawdzić, w jaki sposób plastik wydostaje się z kontrolowanego systemu i odkryliśmy, że z 52 milionów ton odpadów (co odpowiada masie 8,7 miliona szarych słoni afrykańskich), które każdego roku trafiają do środowiska, największym źródłem są odpady niezebrane. To około 68% wagowych wszystkich zanieczyszczeń, czyli 36 milionów ton rocznie.

Błędem jest zatem przekonanie, że zanieczyszczenie tworzywami sztucznymi jest spowodowane nieodpowiedzialnym zachowaniem ludzi. Głównym powodem jest to, że 1,2 miliarda ludzi w ogóle nie odbiera odpadów stałych. Zamiast tego muszą go spalić, zakopać lub rozrzucić na lądzie lub w wodzie.

Otwarte spalanie odpadów jest bardzo dużo i odpowiada za 57% wagowych wszystkich zanieczyszczeń tworzywami sztucznymi na świecie. Obejmuje to spalanie odpadów w otwartym ogniu bez żadnej kontroli, aby zapobiec przedostawaniu się niebezpiecznych emisji do środowiska lub szkodzić naszemu zdrowiu. Praktyka ta jest popularna, być może dlatego, że sprawia wrażenie, że odpady znikają, zmniejszając obciążenie organów zajmujących się gospodarką odpadami i zmniejszając brzydotę odpadów składowanych na lądzie.

Indie stały się największym trucicielem tworzyw sztucznych, emitując co roku do środowiska 9,3 miliona ton plastiku, co stanowi jedną piątą całkowitej emisji. To 2,7 razy więcej niż w przypadku dwóch kolejnych największych trucicieli, Nigerii i Indonezji.

Indie zajmują pierwsze miejsce, ponieważ zbierane jest jedynie 81% odpadów. Ale generuje również znacznie więcej odpadów, niż zakładano w niektórych poprzednich modelach. Oficjalne źródła rządowe szacują, że jest to 0,12 kg na osobę dziennie, ale szacunki te nie uwzględniają wielu obszarów wiejskich, więc rzeczywista liczba jest bliższa 0,54 kg na osobę dziennie. Połączenie tak dużej ilości odpadów, dużej populacji i niskiego poziomu zbiórki stwarza warunki, w których kwitnie zanieczyszczenie tworzywami sztucznymi.

Ukierunkowane działanie

Wskazanie tych głównych punktów zanieczyszczeń pomaga decydentom w opracowaniu bardziej ukierunkowanych sposobów radzenia sobie z zanieczyszczeniami tworzywami sztucznymi. Kraje o większym zanieczyszczeniu tworzywami sztucznymi mają zwykle mniej zasobów, jeśli chodzi o: pieniądze i infrastrukturę. Są więc zazwyczaj najmniej przygotowani do ograniczenia emisji.

Bardziej szczegółowe zrozumienie sposobu gospodarowania odpadami i ich emisji w każdym zakątku świata umożliwia rządom ukierunkowanie swoich ograniczonych zasobów na obszary, w których zanieczyszczenie tworzywami sztucznymi jest najbardziej dotkliwe. Nasz model pomoże im również opracować plany działania, które w realny sposób pozwolą osiągnąć cele uzgodnione w globalnym traktacie o tworzywach sztucznych – międzynarodowym porozumieniu, które jest obecnie negocjowane, a którego celem jest zmniejszenie zanieczyszczenia tworzywami sztucznymi na całym świecie.

Jednym ze sposobów ograniczenia zanieczyszczenia tworzywami sztucznymi jest ograniczenie zużycia tworzyw sztucznych. Ale plastik nie istnieje w izolacji. Jest częścią złożonej mieszaniny materiałów znajdujących się w odpadach i musimy rozważyć je wszystkie łącznie. Na przykład odpady żywnościowe wraz z innymi materiałami ulegającymi biodegradacji powodują większość emisji klimatycznych z systemu gospodarowania odpadami, gdy są składowane na składowiskach.

Jeśli ograniczymy użycie tworzyw sztucznych, będziemy musieli pomyśleć o sposobach ponownego wykorzystania materiałów lub zastąpienia ich innymi. Ale nasze poprzednie badania pokazało, że możliwości tego są ograniczone i w praktyce plastik będziemy produkować jeszcze długo w przyszłości. W tej chwili musimy skuteczniej gospodarować odpadami z tworzyw sztucznych. Znalezienie sposobów rozszerzenia usług zbiórki odpadów mogłoby radykalnie zmniejszyć zanieczyszczenie tworzywami sztucznymi i przynieść korzyści miliardom ludzi.

Ten artykuł został ponownie opublikowany z Rozmowa na licencji Creative Commons. Przeczytaj oryginalny artykuł.