W ciągu ostatnich dwudziestu lat wzrosła dysproporcja w średniej długości życia i jakości zdrowia mężczyzn z miast i wsi zbliżających się do emerytury.
Nowe badania z USC Centrum Polityki i Ekonomii Zdrowotnej Schaeffera pokazuje, że mężczyźni mieszkający na obszarach wiejskich mają krótszą średnią długość życia i mniej lat w zdrowiu w późniejszym życiu w porównaniu z mężczyznami mieszkającymi na obszarach miejskich.
Wyższe wskaźniki palenia, otyłości i chorób sercowo-naczyniowych wśród mężczyzn ze wsi przyczyniają się do pogłębienia podziału na choroby ze wsi do miast, a różnica ta z czasem się pogłębia, wynika z badania opublikowanego w tym tygodniu w czasopiśmie „The Times”. Dziennik zdrowia obszarów wiejskich. Wyniki sugerują, że do czasu osiągnięcia przez mężczyzn wiejskich wieku 60 lat możliwości pełnego wyeliminowania tych dysproporcji są ograniczone i konieczne mogą być wcześniejsze interwencje, aby zapobiec ich dalszemu pogłębianiu się.
Rosnące wyzwania w zakresie opieki zdrowotnej na obszarach wiejskich
Ustalenia wskazują również na rosnące zapotrzebowanie na opiekę na obszarach wiejskich, co będzie szczególnym wyzwaniem dla tych społeczności. Na obszarach wiejskich częściej niż w miastach występuje niedobory świadczeniodawców i starzeją się szybciej w miarę przenoszenia się młodszych mieszkańców do miast, co jeszcze bardziej zmniejsza podaż potencjalnych opiekunów.
„Populacje wiejskie częściej borykają się z chorobami przewlekłymi, co ma poważne konsekwencje dla zdrowego starzenia się” – powiedział główny autor Jack Chapel, doktorant w Schaeffer Center. „Wraz ze starzeniem się społeczeństwa i mniejszą liczbą dostępnych lekarzy obciążenia społeczności wiejskich będą rosnąć, co doprowadzi do poważnych wyzwań w zapewnianiu opieki osobom, które w przyszłości będą borykać się z większymi problemami zdrowotnymi”.
Badanie dotyczące średniej długości życia i jakości zdrowia
Badacze wykorzystali dane z Ankieta dotycząca zdrowia i emerytur oraz mikrosymulację znaną jako Przyszły model osób starszych w celu oszacowania przyszłej średniej długości życia Amerykanów ze wsi i miast po 60. roku życia. Ocenili także ich prawdopodobną jakość zdrowia w tych latach – miarę znaną jako oczekiwana długość życia skorygowana o jakość zdrowia (QALE). Oszacowali trajektorie stanu zdrowia w grupie Amerykanów, którzy ukończyli 60 lat w latach 2014–2020, i porównali je z grupą w podobnym wieku z lat 1994–2000.
Odkryli, że 60-letni mężczyźni ze wsi mogą teraz oczekiwać, że będą żyć o dwa lata krócej niż ich odpowiednicy z miast – różnica ta jest prawie trzykrotnie większa w porównaniu z dwiema dekadami temu. Mężczyźni ze wsi mogą również spodziewać się, że będą żyć o 1,8 lat mniej w zdrowiu dobrej jakości niż mężczyźni z miast, przy czym różnica ta zwiększy się ponad dwukrotnie w tym samym okresie. W przypadku kobiet różnice między obszarami miejskimi i wiejskimi pod względem średniej długości życia i jakości zdrowia są znacznie mniejsze i z biegiem czasu rosną wolniej.
Prawie dziesięć lat po przełomowym badaniu, które wykazało, że osoby z niższym poziomem wykształcenia są bardziej narażone na śmierć z powodu tak zwanej „śmierci z rozpaczy” – takiej jak przedawkowanie narkotyków lub samobójstwo – z nowego badania wynika, że choć wykształcenie było ważnym czynnikiem determinującym jakości zdrowia, nie może w pełni wyjaśnić różnicy między populacjami miejskimi i wiejskimi. Po dostosowaniu poziomu edukacji na obszarach wiejskich do poziomu edukacji na obszarach miejskich różnica w średniej długości życia w zdrowiu zmniejszyła się prawie o połowę. Jednakże rozbieżności istniały nawet w obrębie każdej grupy edukacyjnej, co sugeruje, że do różnic w średniej długości życia w zdrowiu przyczyniają się ważne czynniki geograficzne wykraczające poza edukację.
Znaczenie interwencji zdrowotnych
Naukowcy odkryli, że interwencje mające na celu ograniczenie palenia, walkę z otyłością oraz leczenie i kontrolę powszechnych chorób serca przyniosłyby większe korzyści starszym mieszkańcom obszarów wiejskich niż mieszkańcom miast. Jednak większość badanych przez badaczy interwencji nie była w stanie całkowicie zlikwidować podziału na obszary miejskie i wiejskie pod względem średniej długości życia w zdrowiu.
„Chociaż edukacja ma znaczenie, równie ważne jest palenie, powszechna otyłość, choroby układu krążenia – i samo życie na obszarach wiejskich – co prowadzi nie tylko do większej liczby zgonów, ale także do większej liczby chorób wśród amerykańskich mężczyzn ze wsi” – stwierdziła współautorka Elizabeth Currid-Halkett, James Irvine, kierownik działu planowania miejskiego i regionalnego oraz starszy pracownik naukowy w Instytucie Polityki Publicznej i Służb Rządowych USC Schaeffer.
„Wyeliminowanie różnicy w średniej długości życia osób starszych w zdrowiu między obszarami miejskimi i wiejskimi wymagałoby zachęcania do zmiany zachowań zdrowotnych na wcześniejszym etapie życia oraz wprowadzenia szerszych ulepszeń społecznych i gospodarczych na obszarach wiejskich” – powiedział współautor Bryan Tysinger, dyrektor ds. symulacji polityki zdrowotnej w Centrum Schaeffera.
Odniesienie: „The miejsko-wiejska luka w średniej długości życia starszych Amerykanów”, Jack M. Chapel, Elizabeth Currid-Halkett i Bryan Tysinger, 24 września 2024 r., Dziennik zdrowia wiejskiego.
DOI: 10.1111/jrh.12875
Praca ta została wsparta środkami finansowymi z Narodowego Instytutu ds. Starzenia się Narodowe Instytuty Zdrowia w ramach nagrody P30AG024968.
