Po opuszczeniu przez noc Nowej Zelandii 315-9 i powrocie z drugą nową piłką sprzed 11 dostaw, Anglia mogła w niedzielny poranek odbijać niemal natychmiast.
Zamiast tego okazali Santnerowi zbyt wiele szacunku, pozwalając mu na zorganizowanie strajku. Leworęczny dodał 26 do swoich 50 zdobytych pierwszego dnia. O’Rourke utrzymał swoją serię w pięciu meczach, a nie z 30.
O ile uderzenia Santnera i O’Rourke’a frustrowały Anglię, o tyle gra w kręgle O’Rourke’a w szczególności wyrwała serce gości. Podczas ośmiokrotnego okresu w upale osiągał średnią prędkość ponad 130 km/h, ale co ważniejsze, wykorzystał swój wzrost do wygenerowania jadowitej siły nośnej.
Santner, bohater zwycięstwa Nowej Zelandii w Indiach, rozgrywa swój pierwszy test tej serii. Kiedy wszedł do gry w kręgle, natychmiast wygenerował zwrot, co jeszcze bardziej zaciekawiło ignorowanie przez Anglię Shoaiba Bashira, który nie kręcił poza rotacją, aż do 157. rundy meczu.
Wieczorne odbijanie Nowej Zelandii było jedynie ćwiczeniem na zwiększenie prowadzenia. Young, zawodnik serii z Indii, ponownie pokazał, jak bardzo mu brakowało w pierwszych dwóch testach tej serii, podczas gdy Williamson pomaga sobie na boisku, na którym przed rozpoczęciem meczu miał średnią 94.
Cały dzień O’Rourke’a zakończył drugi raz z kijem, po czym wyłonił się jako nocny stróż po tym, jak Young zaczepił ochroniarza Stokesa o Bethell. Było to nieudane przedsięwzięcie, zakończone przewagą tego samego melonika.
