Niezależnie od tego, jak to wytniesz, jest to wzór.
Bez wątpienia pojawi się sugestia, że Anglia zadzwoni do tego, co być może jest zrozumiałe w ramach 17. testu wyczerpującego roku. To brzmi jak leniwe oskarżenie i prawie każdy zawodowiec zjeżyłby się na insynuację, że nie dają z siebie wszystkiego za każdym razem, gdy wchodzą na boisko.
Nie można jednak zaprzeczyć, że Nowa Zelandia może zyskać więcej niż Anglia w Hamilton. Zadanie turystów polegające na wygraniu serii zostało wykonane, a Black Caps desperacko chcą uniknąć dopiero trzeciej porażki 3:0 na własnym boisku. Ostatni test Tima Southee daje dodatkową motywację.
Na najwyższym poziomie ten dodatkowy 1% może mieć ogromne znaczenie. Gdyby w grę wchodziła nadal seria, czy Anglia opuściłaby sesję treningową dwa dni przed tym meczem? Prawdopodobnie nie.
Nic z tego nie ma na celu zapewnienia Anglii wymówki. Jeśli na przykład krytykujemy ich za to, że nigdzie nie wystąpili w Mistrzostwach Świata w testach, nie można im dać przepustki za utratę nastroju na koniec serii, niezależnie od tego, czy guma jest martwa, czy nie.
Jak wspomniano na początku tej trasy, etos Anglii może być ich największą siłą i największą słabością. Zrelaksowana atmosfera może wydobyć z graczy to, co najlepsze, a nie zamartwianie się o małe rzeczy może dać swobodę znalezienia maksymalnej wydajności. Ale przeoczanie małych rzeczy może skutkować nieostrożnością – znowu to słowo.
Na dobre i na złe, jest to postawa dominująca w angielskim krykiecie. McCullum ma zamiar przejąć drużynę białych bil. Kultura, którą stworzyli on i Stokes, jest powielana w drużynie Lions i we wszystkich grupach wiekowych.
Poddanie się reprezentacji Anglii w dwóch Pucharach Świata w ciągu ostatniego półtora roku wynikało z braku dbałości o szczegóły. Do niepowodzeń kobiet w Pucharze Świata T20 zaliczały się brak ćwiczeń w polu na stadionie w Dubaju przy wyjątkowym świetle reflektorów oraz dni wolne spędzone na imprezach na łodziach.
Zespół testowy Stokesa będzie miał okazję zbudować w nadchodzącym roku dziedzictwo dzięki przełomowym zwycięstwom nad Indiami i Australią. Żadne z nich nie stanie się bez należytej staranności i uwagi.
To w porządku, jeśli Anglia chce zakazać mówienia o bezwzględności, ale nigdy nie powinna być nieostrożna.
