Dieta śródziemnomorska może przyciągnąć całą uwagę jako propozycja dla osób stosujących elastyczne diety, które chcą schudnąć.
Ale nowa dieta obiecuje pomóc Ci schudnąć, skupiając się tylko na dwóch składnikach odżywczych – błonniku i białku.
Znany jako iDip – lub według mniej wyrazistej nazwy, Indywidualny Program Poprawy Diety – pomógł prawie połowie uczestników nowego badania zrzuciło 13 procent masy ciała, czyli do 26 funtów.
Co więcej, utrzymali tę utratę wagi przez rok po badaniu.
Program indywidualnej poprawy diety (iDip), stworzony przez naukowców z Uniwersytetu Illinois w Urbana-Champaign, kładzie nacisk na to, aby jego użytkownicy
Samo obcięcie kalorii nie przyniesie efektu, powoduje jedynie niedobór kluczowych składników odżywczych i zwiększa ryzyko objadania się i odzyskania wagi – twierdzą autorzy badania.
Ilość białka i błonnika, jaką spożywała każda osoba, zależała od masy ciała i celów, ale ogólnie rzecz biorąc, spożywała więcej świeżych warzyw, owsa i chudego mięsa, takiego jak ryby i indyk.
Białko to makroskładnik, który zapewnia uczucie sytości najdłużej – nawet bardziej niż tłuszcze i węglowodany. Ogólnie rzecz biorąc, im dłużej pozostajesz pełny po posiłku, tym mniej jesz w sumie.
Błonnik to składnik odżywczy, który ma kluczowe znaczenie dla zwiększenia masy ciała bez dodawania nadmiaru kalorii. Można go znaleźć w dużych ilościach w owocach i warzywach, które również dostarczają organizmowi witamin niezbędnych dla zdrowia. Może pomóc Ci czuć się sytym na dłużej, podobnie jak białko.
„Nie wykluczamy grup żywności, jak to ma miejsce w przypadku planów niskowęglowodanowych lub niskotłuszczowych. Podstawowym celem jest umożliwienie osobom na diecie dokonywania świadomych wyborów, aby mogli stworzyć własny, zrównoważony program kontroli wagi” – Mindy H Lee, dyplomowana dietetyczka w Uniwersytet im Illinois powiedział.
Pierwszy test iDip, który odbył się w 2017 roku, pomogło połowie uczestników osiągnąć i utrzymać cele w zakresie utraty wagi.
Drugie badanie iDip, które właśnie zostało opublikowane w czasopiśmie Journal Nauka i praktyka o otyłościobjęło 22 osoby z nadwagą i kazało im wziąć udział w 19 różnych warsztatach, odrabiać zadania domowe, dokonywać cotygodniowych pomiarów ciała i uczestniczyć w indywidualnym doradztwie przez okres jednego roku.
Naukowcy pozostawali w kontakcie z uczestnikami przez rok po wstępnych eksperymentach, aby sprawdzić, czy utrzymali utratę wagi.
Zalecono im spożywanie niskokalorycznych produktów bogatych w błonnik, takich jak owies, jabłka, buraki i brokuły. Zalecono im spożywanie niskokalorycznych, wysokobiałkowych pokarmów, takich jak indyk, kurczak, ryba i fasola.
Dokonali tego, dając uczestnikom coś, co nazwali wykresem białko-włókno, czyli narzędzie, które pozwoliło im wybrać żywność, która spełnia ich cele w zakresie błonnika i białka.
Dzieje się tak, ponieważ twierdzą, że skupianie się wyłącznie na zmniejszeniu spożycia kalorii bez zwiększania ilości białka i błonnika nie spowodowałoby trwałych zmian, główny autor Manabu Nakamury– powiedział profesor żywienia.
Pod koniec badania 41 procent uczestników osiągnęło znaczną utratę wagi, tracąc średnio 12,9 procent początkowej masy ciała.
Na przykład osoba, która ważyła 200 funtów, była w stanie schudnąć 26 funtów i utrzymać tę wagę w ciągu roku po pierwszym eksperymencie.
Jednak program nie był cudem dla wszystkich. Pozostała część grupy, licząca około 13 osób, odnotowała średnią utratę wagi wynoszącą zaledwie 2 procent.
Przykład narzędzia, które naukowcy udostępnili uczestnikom w celu śledzenia gęstości białka i błonnika w ich żywności
Ci, którzy zauważyli rezultaty w ciągu pierwszych trzech miesięcy, byli bardziej skłonni do utrzymania utraty wagi pod koniec badania.
Z badania wynika, że zakres skuteczności odchudzania pokazał, że badacze wciąż muszą wprowadzić pewne zmiany, aby można było zastosować tę metodę u wszystkich.
Ponadto ich badanie było stosunkowo niewielkie i muszą je powtórzyć na większej liczbie osób, aby ustalić, czy zadziała na większą skalę.
iDip ma podobieństwa do innych trendów dietetycznych, takich jak dieta śródziemnomorska, w której użytkownicy jedzą więcej świeżej żywności i chudego mięsa, ale nie zakazuje żadnego konkretnego rodzaju żywności.
Jednakże łączy te elastyczne aspekty z rygorystycznym systemem ważenia i edukacji, dzięki czemu użytkownicy nadal mogą uzyskać namacalny obraz tego, na jakim etapie są w zakresie utraty wagi.
„Problem z obecnie dostępnymi komercyjnymi programami i produktami odchudzającymi polega na tym, że skala utraty wagi u osób stosujących dietę nie jest duża” – stwierdził profesor Nakamura.
„Poważniejszym problemem jest to, że ludzie nie są w stanie go utrzymać”.
Dodał: „Elastyczność i personalizacja są kluczem do tworzenia programów, które optymalizują sukces osób na diecie w utracie wagi i jej utrzymaniu”.
