Strona główna nauka/tech Niski poziom testosteronu u mężczyzn powiązany ze zwiększonym ryzykiem śmierci

Niski poziom testosteronu u mężczyzn powiązany ze zwiększonym ryzykiem śmierci

24
0


Koncepcja słabego niskiego poziomu testosteronu
Badania wskazują, że niski poziom testosteronu u starzejących się mężczyzn wiąże się z wyższym ryzykiem śmiertelności i zgonów z przyczyn sercowo-naczyniowych, co wyjaśnia wcześniejsze niespójne ustalenia dotyczące hormonów płciowych i skutków zdrowotnych.

Badania przeprowadzone na ponad 24 000 mężczyzn wykazały, że niski poziom testosteronu znacznie zwiększa ryzyko śmierci ze wszystkich przyczyn i problemów sercowo-naczyniowych, co podkreśla wpływ tego hormonu na zdrowie starzejących się mężczyzn.

Przegląd systematyczny i metaanaliza wykazały, że mężczyźni z niskim wyjściowym poziomem endogennego testosteronu w surowicy są narażeni na większe ryzyko zgonu z jakiejkolwiek przyczyny, natomiast mężczyźni z bardzo niskim wyjściowym poziomem endogennego testosteronu w surowicy są bardziej narażeni na ryzyko zgonu z przyczyn sercowo-naczyniowych.

Według autorów badanie to wyjaśnia wcześniejsze, niespójne ustalenia dotyczące wpływu hormonów płciowych na kluczowe wyniki zdrowotne starzejących się mężczyzn. Wyniki zostały opublikowane w Roczniki chorób wewnętrznych.

Naukowcy z Uniwersytetu Australii Zachodniej we współpracy z badaczami z Australii, Europy i Ameryki Północnej dokonali przeglądu 11 badań obejmujących ponad 24 000 uczestników, aby wyjaśnić związek hormonów płciowych ze śmiertelnością i choroba sercowo-naczyniowa (CVD) ryzyko u starzejących się mężczyzn.

Do badań kwalifikujących się zaliczały się prospektywne badania kohortowe, zidentyfikowane wcześniej w opublikowanym przeglądzie systematycznym, obejmujące mężczyzn zamieszkujących społeczności lokalne, u których całkowite stężenie testosteronu mierzono za pomocą spektrometrii mas i obserwowano przez co najmniej 5 lat. Dane poszczególnych pacjentów (IPD) wykorzystano do podsumowania zależności między wyjściowym stężeniem hormonów (całkowity testosteron, globulina wiążąca hormony płciowe, hormon luteinizujący, dihydrotestosteron i estradiol) a względnym ryzykiem zdarzeń CVD, zgonów z powodu chorób sercowo-naczyniowych i śmiertelności z jakiejkolwiek przyczyny.

Kluczowe ustalenia

Dane wykazały, że tylko mężczyźni z niskim całkowitym stężeniem testosteronu byli narażeni na wyższe ryzyko śmiertelności z jakiejkolwiek przyczyny. Kluczowym odkryciem było to, że u mężczyzn ze stężeniem testosteronu poniżej 7,4 nmol/l (<213 ng/dl) ryzyko zgonu z jakiejkolwiek przyczyny było wyższe, niezależnie od stężenia LH. U mężczyzn ze stężeniem testosteronu poniżej 5,3 nmol/l (<153 mg/dl) ryzyko zgonu z przyczyn sercowo-naczyniowych było zwiększone.

Autor towarzyszącego artykułu redakcyjnego z Uniwersytet Waszyngtoński sugeruje, że ta metaanaliza jest szczególnie cenna ze względu na jej rygorystyczną metodologię. Badanie jest pierwszym tego rodzaju badaniem, w którym przeprowadzono metaanalizę IPD głównych prospektywnych badań kohortowych, w których wykorzystano spektrometrię mas – najdokładniejszą metodę pomiaru testosteronu, którą można również zastosować do dokładnego pomiaru DHT i estradiolu.

Ponadto w celu przeprowadzenia metaanalizy IPD autorzy uzyskali surowe dane z 9 włączonych badań, a następnie ponownie przeanalizowali połączone dane. Metoda ta umożliwiła bardziej wyrafinowaną analizę połączonych danych z wielu badań i zapewniła bardziej niezawodne testy na powiązania.

Odniesienie: „Powiązania testosteronu i pokrewnych hormonów ze śmiertelnością ogólną i sercowo-naczyniową oraz incydentami chorób układu krążenia u mężczyzn: metaanalizy danych poszczególnych uczestników” autorstwa Bu B. Yeap, Ross J. Marriott, Girish Dwivedi, Robert J. Adams, Leen Antonio, Christie M. Ballantyne, Douglas C. Bauer, Shalender Bhasin, Mary L. Biggs, Peggy M. Cawthon, David J. Couper, Adrian S. Dobs, Leon Flicker, David J. Handelsman, Graeme J. Hankey, Anke Hannemann , Robin Haring, Benjumin Hsu, Sean A. Martin, Alvin M. Matsumoto, Dan Mellström, Claes Ohlsson, Terence W. O’Neill, Eric S. Orwoll, Matteo Quartagno, Molly M. Shores, Antje Steveling, Åsa Tivesten, Thomas G. Travison, Dirk Vanderschueren, Gary A. Wittert, Frederick CW Wu i Kevin Murray, 14 maja 2024 r., Roczniki chorób wewnętrznych.
DOI: 10.7326/M23-2781



Link źródłowy