Strona główna nauka/tech Naukowcy proponują ratowanie gatunków ziemskich za pomocą biorepozytorium na Księżycu

Naukowcy proponują ratowanie gatunków ziemskich za pomocą biorepozytorium na Księżycu

45
0


Ziemia Słońce Księżyc

Międzynarodowy zespół naukowców zaproponował utworzenie księżycowego biorepozytorium w celu przechowywania zamrożonych próbek najbardziej zagrożonych gatunków na Ziemi, wykorzystując niskie temperatury panujące na Księżycu do długotrwałego przechowywania bez interwencji człowieka. Inicjatywa ta, kierowana przez dr Mary Hagedorn, ma na celu ochronę różnorodności biologicznej przed zagrożeniami ziemskimi i obejmuje współpracę między narodami i dyscyplinami, pomimo stojących przed wyzwaniami, takimi jak promieniowanie i potrzeba solidnego transportu kosmicznego.

Naukowcy proponują utworzenie biorepozytorium na Księżycu w celu ochrony zagrożonych gatunków na Ziemi gatunek wykorzystując niskie temperatury Księżyca do długoterminowego przechowywania próbek biologicznych. Inicjatywa ta ma na celu przezwyciężenie naturalnych i politycznych zagrożeń Ziemi poprzez wspieranie globalnej współpracy i rozwój nowych technologii transportu kosmicznego i konserwacji próbek.

W obliczu zagrożenia wyginięciem wielu gatunków międzynarodowy zespół naukowców zaproponował przełomowe rozwiązanie mające na celu ochronę różnorodności biologicznej planety: księżycowe biorepozytorium. Jak opisano w niedawnym artykule w czasopiśmie Bionaukaplan ten zakłada utworzenie na Księżycu pasywnego, trwałego obiektu do przechowywania kriokonserwowanych próbek najbardziej zagrożonych gatunków zwierząt na Ziemi.

Zespół kierowany przez dr Mary Hagedorn z Narodowego Instytutu Zoologii i Biologii Ochrony Środowiska Smithsonian planuje wykorzystać naturalnie niskie temperatury Księżyca, szczególnie w trwale zacienionych obszarach w pobliżu biegunów, gdzie temperatury utrzymują się stale poniżej –196 stopni Celsjusz. Takie warunki są idealne do długotrwałego przechowywania próbek biologicznych bez konieczności interwencji człowieka lub zasilania, co stanowi dwa czynniki, które mogą zagrozić odporności składowisk na Ziemi. Inne kluczowe zalety obiektu księżycowego obejmują ochronę przed klęskami żywiołowymi na Ziemi, zmianami klimatycznymi i konfliktami geopolitycznymi.

Początkowe kroki i wspólne wysiłki

Początkowy nacisk przy opracowywaniu księżycowego biorepozytorium będzie położony na kriokonserwację próbek skóry zwierząt zawierających komórki fibroblastów. Zespół autorski rozpoczął już opracowywanie protokołów wykorzystujących Starry Goby (Asterropteryks półpunktowy) jako gatunek wzorcowy, a w ślad za nim inne gatunki. Autorzy planują także „wykorzystać pobieranie próbek na skalę kontynentalną, które jest obecnie prowadzone w krajowej sieci 190 Obserwatorium Ekologicznego (NEON) amerykańskiej Narodowej Fundacji Nauki” jako źródło przyszłego rozwoju komórek fibroblastów.

Wyzwania, którym należy sprostać, obejmują opracowanie solidnych opakowań do transportu kosmicznego, łagodzenie skutków promieniowania i ustanowienie złożonych międzynarodowych ram zarządzania repozytorium. Autorzy wzywają do szerokiej współpracy między narodami, agencjami i międzynarodowymi interesariuszami w celu realizacji tego trwającego od kilkudziesięciu lat programu. Kolejne kroki obejmują rozszerzenie partnerstwa, szczególnie z agencjami zajmującymi się badaniami kosmicznymi, oraz przeprowadzenie dalszych testów na Ziemi i na pokładzie Międzynarodowa Stacja Kosmiczna.

Pomimo wyzwań, które należy przezwyciężyć, autorzy podkreślają, że potrzeba działania jest pilna: „Z powodu niezliczonych czynników antropogenicznych duża część gatunków i ekosystemów stoi w obliczu zagrożeń destabilizacją i wyginięciem, które przyspieszają szybciej niż nasza zdolność do ratowania tych gatunków w ich naturalnym środowisku. środowisko naturalne.”

Odniesienie: „Ochrona różnorodności biologicznej Ziemi poprzez utworzenie księżycowego biorepozytorium” autorstwa Mary Hagedorn, Lynne R Parenti, Robert A Craddock, Pierre Comizzoli, Paula Mabee, Bonnie Meinke, Susan M Wolf, John C Bischof, Rebecca D Sandlin, Shannon N Tessier i Mehmet Toner, 31 lipca 2024 r., Bionauka.
DOI: 10.1093/biosci/biae058





Link źródłowy