Naukowcy z Brigham and Women’s Hospital odkryli, że u osób wykazujących szeroki zakres długotrwałych objawów Covid-19 ryzyko wystąpienia tej choroby było dwukrotnie wyższe. SARS-CoV-2 białek we krwi w porównaniu do osób bez takich objawów.
Nowe badanie sugeruje, że u niektórych osób uporczywa infekcja może być przyczyną długotrwałych objawów Covid-19. Badanie przeprowadzone przez Brigham and Women’s Hospital, kluczową instytucję w systemie opieki zdrowotnej Mass General Brigham, wykazało oznaki utrzymującej się infekcji u 43 procent uczestniczek, które zgłosiły objawy krążeniowo-oddechowe, mięśniowo-szkieletowe lub neurologiczne związane z długim okresem zakażenia koronawirusem. Wyniki te zostały opublikowane dzisiaj (9 października) w Mikrobiologia kliniczna i zakażenia.
„Jeśli uda nam się zidentyfikować podgrupę osób, które mają utrzymujące się objawy wirusowe z powodu zbioru wirusów wirus w organizmie, być może będziemy w stanie leczyć je lekami przeciwwirusowymi, aby złagodzić ich objawy” – powiedziała główna autorka dr Zoe Swank, stażystka podoktorska na Wydziale Patologii w Brigham and Women’s Hospital.
Zaawansowane metody wykrywania i wyniki badań
W badaniu przeanalizowano 1569 próbek krwi pobranych od 706 osób, w tym 392 uczestników inicjatywy National Institutes of Health-supported Researching COVID to Enhance Recovery (RECOVER), u których wcześniej uzyskano pozytywny wynik testu na obecność wirusa COVID. Za pomocą opracowanego przez siebie bardzo czułego testu naukowcy poszukiwali całych i częściowych białek wirusa SARS-CoV-2. Przeanalizowali także dane dotyczące długotrwałych objawów COVID u uczestników, korzystając z informacji z elektronicznej karty medycznej lub ankiet zebranych w tym samym czasie, gdy pobierano próbki krwi.
W porównaniu z osobami, które nie zgłaszały długotrwałych objawów COVID, u osób, które zgłaszały utrzymujące się objawy dotyczące serca i płuc, mózgu i układu mięśniowo-szkieletowego, wielu narządów, ryzyko krążenia we krwi białek SARS-CoV-2 było około dwukrotnie wyższe. Zespołowi badawczemu udało się wykryć białko kolczaste i inne składniki wirusa SARS-CoV-2 za pomocą Simoa, ultraczułego testu do wykrywania pojedynczych cząsteczek. Do często zgłaszanych objawów długotrwałego zakażenia koronawirusem zaliczały się zmęczenie, zamglenie mózgu, ból mięśni, ból stawów, ból pleców, ból głowy, zaburzenia snu, utrata węchu lub smaku oraz objawy żołądkowo-jelitowe.
W szczególności u 43% osób z długimi objawami COVID wpływającymi na trzy główne układy w organizmie, w tym układ krążeniowo-oddechowy, układ mięśniowo-szkieletowy i neurologiczny, uzyskano pozytywny wynik testu na obecność białek wirusowych w ciągu 1 do 14 miesięcy od pozytywnego wyniku testu na obecność wirusa COVID. Jednak tylko 21% osób, które nie zgłosiły żadnych długotrwałych objawów Covid, uzyskało w tym samym okresie pozytywny wynik testu na obecność biomarkerów SARS-CoV-2.
Możliwe, że utrzymująca się infekcja wyjaśnia niektóre – ale nie wszystkie – objawy osób cierpiących na Covid-19 od długiego czasu. W takim przypadku badania i leczenie mogą pomóc w identyfikacji pacjentów, którzy mogą odnieść korzyść z terapii, takich jak leki przeciwwirusowe.
Wiele przyczyn długiego Covid-19
Jedno z pytań postawionych w badaniu dotyczy tego, dlaczego u ponad połowy pacjentów z szeroko zakrojonymi, długotrwałymi objawami Covid-19 nie stwierdzono obecności trwałych białek wirusowych.
„To odkrycie sugeruje, że prawdopodobnie istnieje więcej niż jedna przyczyna długiego przebiegu Covid-19” – powiedział dr David Walt, profesor patologii w Brigham and Women’s Hospital i główny badacz badania. „Na przykład inną możliwą przyczyną długotrwałych objawów COVID może być to, że wirus uszkadza układ odpornościowy, powodując utrzymywanie się dysfunkcji układu odpornościowego po wyeliminowaniu wirusa”.
Bieżące badania i przyszłe kierunki
Aby lepiej zrozumieć, czy za długotrwałymi objawami Covid-19 u niektórych osób stoi trwająca infekcja, Swank, Walt i inni badacze prowadzą obecnie badania uzupełniające. Analizują próbki krwi i dane dotyczące objawów na większych grupach pacjentów, w tym na osobach w różnym wieku i z obniżoną odpornością. W ten sposób mogą również sprawdzić, czy u niektórych osób ryzyko wystąpienia trwałego wirusa w organizmie jest większe.
„Nadal wiele nie wiemy na temat wpływu tego wirusa na ludzi” – powiedział dr David C. Goff, starszy dyrektor programu naukowego w Komitecie Sterującym Konsorcjum Obserwacyjnego RECOVER i dyrektor Oddziału nauk o układzie sercowo-naczyniowym w Narodowym Instytucie Serca, Płuc i Krwi (NHLBI), części NIH. „Tego typu badania mają kluczowe znaczenie, aby pomóc badaczom lepiej zrozumieć mechanizmy leżące u podstaw długiego przebiegu Covid-19, co pomoże nam zbliżyć się do określenia właściwych celów leczenia”.
Goff dodał, że wyniki te wspierają również trwające wysiłki zmierzające do zbadania metod leczenia przeciwwirusowego.
Badanie krwi na SARS-CoV-2 opracowane przez badaczy Brigham and Women’s jest obecnie wykorzystywane również w ogólnokrajowym badaniu RECOVER-VITAL, które sprawdza, czy lek przeciwwirusowy pomaga pacjentom wyzdrowieć po długim przebiegu Covid-19. W badaniu RECOVER-VITAL zbadana zostanie krew pacjentów przed i po leczeniu lekiem przeciwwirusowym, aby sprawdzić, czy leczenie eliminuje utrzymujące się we krwi białka wirusowe.
Potencjalna trwałość wirusa w innych chorobach
Pomysł, że wirus może pozostać w organizmie i powodować utrzymujące się objawy kilka miesięcy po zakażeniu, nie jest charakterystyczny tylko dla Covid-19. „Inne wirusy są powiązane z podobnymi zespołami po ostrym przebiegu” – powiedział Swank. Zauważyła, że badania na zwierzętach wykazały, że białka Ebola i Zika występują w tkankach po zakażeniu, a wirusy te powiązano również z występowaniem chorób poinfekcyjnych.
Odniesienie: „Pomiar krążących antygenów wirusowych po zakażeniu SARS-CoV-2 w badaniu wielokohortowym” 9 października 2024 r., Mikrobiologia kliniczna i zakażenia.
DOI: 10.1016/j.cmi.2024.09.001
Oprócz Swanka i Walta do autorów Mass General Brigham należą Ella Borberg, Yulu Chen, Yasmeen Senussi, Sujata Chalise, Zachary Manickas-Hill, Xu G. Yu, Jonathan Z. Li, Galit Alter i Elizabeth W. Karlson.
Dodatkowi badacze to Timothy J. Henrich, J. Daniel Kelly, Rebecca Hoh, Sarah A. Goldberg, Steven G. Deeks, Jeffrey N. Martin, Michael J. Peluso, Aarthi Talla, Xiaojun Li, Peter Skene, Thomas F. Bumol, Troy R. Torgerson, Julie L. Czartoski, M. Juliana McElrath.
Konflikt interesów: Michael J. Peluso zgłosił opłaty za konsultacje od Gilead Sciences i AstraZeneca oraz wsparcie badawcze od Aerium Therapeutics poza przedłożoną pracą. Steven G. Deeks zgłasza konsultacje dla Enanta Pharmaceuticals i Pfizer oraz wsparcie badawcze ze strony Aerium Therapeutics poza nadesłaną pracą. Jonathan Z. Li był konsultantem firmy Abbvie i otrzymał fundusze na badania od firmy Merck. David Walt ma interesy finansowe w Quanterix Corporation – firmie opracowującej ultraczułą cyfrową platformę do testów immunologicznych. Jest wynalazcą technologii Simoa, założycielem firmy, a także zasiada w jej Zarządzie.
Finansowanie: Fundusze na realizację zadania pochodziły ze środków: Narodowe Instytuty Zdrowia (NIH) oraz Barbara i Amos Hostetter.
