Nowe badania pokazują, że kryl antarktyczny magazynuje tyle samo węgla, co kluczowe siedliska przybrzeżne, takie jak namorzyny i trawy morskie, co podkreśla ich rolę w magazynowaniu dwutlenku węgla. Jednak globalne ocieplenie i przełowienie zagrażają populacjom kryla, dlatego badacze wzywają do ich ochrony na wzór innych ekosystemów błękitnego węgla.
Nowe badania sugerują, że małe skorupiaki morskie odgrywają kluczową rolę w składowaniu dwutlenku węgla, porównywalną z ważnymi siedliskami przybrzeżnymi, i powinny podlegać podobnej ochronie. W badaniu podkreślono, że pojedynczy gatunekkryl antarktyczny przechowuje ilości węgla porównywalne z kluczowymi ekosystemami „niebieskiego węgla”, takimi jak namorzyny, słone bagna i trawy morskie.
Jednak globalne ocieplenie i potencjalne przełowienie mają również wpływ na kryl, dlatego należy rozważyć objęcie go ochroną podobną do innych ważnych siedlisk – twierdzą naukowcy.
Kryl jest zjadany przez większe zwierzęta w Oceanie Południowym wokół Antarktydy, takie jak wieloryby, foki i pingwiny, ale poławia się go również w celach spożywczych i jako przynęta dla wędkarzy, a także do stosowania w akwakulturze i suplementach diety.
Główna autorka dr Emma Cavan z Wydziału Nauk Przyrodniczych Uniwersytetu im Imperial College w Londyniepowiedział: „Przez ostatnią dekadę analizowaliśmy rolę kryla w obiegu węgla, co ostatecznie doprowadziło do niesamowitego odkrycia, że kryl i jego odchody magazynują podobne ilości węgla, jak niektóre przybrzeżne rośliny morskie. Mam nadzieję, że oznacza to, że możemy teraz pracować nad ochroną kryla i jego cennego ekosystemu Oceanu Południowego z takim samym zaangażowaniem, jak trawy morskie i namorzyny”.
Opublikowano w Komunikacja przyrodniczabadanie przeprowadzili naukowcy z Imperial College London we współpracy z kolegami z Uniwersytetu w Exeter, Brytyjskiego Centrum Ekologii i Hydrologii, British Antarctic Survey, Plymouth Marine Laboratory i Duńskiego Uniwersytetu Technicznego.
Współautor dr Simeon Hill z British Antarctic Survey dodał: „To badanie pokazuje, w jaki sposób my, ludzie, jesteśmy połączeni z małym stworzeniem w odległym miejscu. Korzystamy z jego działań w zakresie usuwania dwutlenku węgla, ale wpływamy na niego również poprzez nasze własne działania, które napędzają zmiany klimatyczne.
Poważna wartość
Życie morskie odgrywa ważną rolę w zatrzymywaniu węgla z atmosfery w systemach oceanicznych, a termin „niebieski węgiel” ukuto ponad dziesięć lat temu, aby opisać ważną rolę przybrzeżnych roślin morskich w tym procesie.
Jednakże ocean ma inne sposoby magazynowania węgla, z dala od wybrzeży, a jednym z nich są zwierzęta takie jak kryl. Kryl to małe (około 6 cm), ale niezwykle liczne skorupiaki żyjące w morzach Antarktyki.
Żywią się fitoplanktonem – mikroskopijnymi roślinami, które podczas pracy pobierają węgiel z atmosfery fotosynteza. Kiedy kryl robi kupę lub linieje swoje egzoszkielety, pochłonięty przez nie węgiel opada do głębin morskich, gdzie może pozostać przez bardzo długi czas.
Nowe badanie pokazuje, że kryl antarktyczny gromadzi co najmniej 20 milionów ton węgla rocznie w głębinach oceanu, co odpowiada wartości składowania wynoszącej 4–46 miliardów dolarów, w zależności od ceny węgla.
Współautor, profesor Angus Atkinson z Plymouth Marine Laboratory, powiedział: „Kryl antarktyczny jest dobrze znany z tego, że znajduje się w centrum unikalnego ekosystemu Oceanu Południowego i wspiera ważne połowy. Jednak to badanie rysuje inny obraz kryla – jego kluczową rolę w magazynowaniu węgla”.
Moc kryla
Zdolność kryla do magazynowania węgla pochodzi z jego ogromnej populacji, która tworzy roje liczące do 30 bilionów osobników, które wytwarzają deszcze dużych, szybko tonących granulek kału i innych produktów przemiany materii.
Współautorka, dr Anna Belcher z Brytyjskiego Centrum Ekologii i Hydrologii, dodała: „Jedną z niesamowitych cech kryla jest to, że tworzy ogromne roje, które mogą mieć ponad kilometr długości. Powoduje to ogromny „deszcz” odchodów kryla po karmieniu, co sprawia, że kryl jest na całym świecie ważny dla blokowania węgla z dala od atmosfery. Dbajmy więc o te niesamowite skorupiaki!”
Badanie wykazało również, że głębokości, na jakie muszą dotrzeć te odpady, aby mogły być składowane przez co najmniej 100 lat, były zaskakująco małe (średnia głębokość 381 metrów), co jeszcze bardziej zwiększyło ich potencjał. W połączeniu te czynniki sprawiają, że magazynowanie węgla z kryla jest podobne do tego z przybrzeżnych magazynów roślin błękitnego węgla.
Ponieważ kryl antarktyczny odczuwa skutki szybkiej zmiany klimatu polarnego i jest celem ekspansji połowów, zespół twierdzi, że zarówno populacje kryla, jak i ich siedliska wymagają ochrony w celu zachowania tego cennego pochłaniacza dwutlenku węgla.
Docenianie tego ekosystemu pod kątem składowania dwutlenku węgla podkreśla, jak istotne jest osiągnięcie celów klimatycznych i działanie na rzecz uwzględnienia węgla w politykach ochrony środowiska.
Odniesienie: „Kryl antarktyczny pochłania podobne ilości węgla do kluczowych przybrzeżnych siedlisk niebieskiego węgla”, EL Cavan, N. Mackay, SL Hill, A. Atkinson, A. Belcher i A. Visser, 8 września 2024 r., Komunikacja przyrodnicza.
DOI: 10.1038/s41467-024-52135-6
