Nowe badania w JACC podkreślają poprawę struktury i funkcji serca u pacjentów po CABG, a także zmiany w biomarkerach ryzyka kardiologicznego powiązane z interwencjami dotyczącymi stylu życia.
Nowe badania opublikowane w JACCflagowe czasopismo American College of Cardiology i prezentowane podczas sesji naukowych American Heart Association w 2024 r., podkreśla, że powszechnie stosowane leki przeciw otyłości zapewniają korzyści sercowo-naczyniowe wykraczające poza utratę wagi.
JACC publikuje dwie wtórne analizy dotyczące wpływu leków GLP-1 na poprawę struktury i funkcji serca u pacjentów z niewydolnością serca oraz wyników sercowo-naczyniowych u osób, które wcześniej przeszły operację bajpasów serca, a także nową analizę badania dotyczącego interwencji w zakresie stylu życia, wykazującą, że biomarkery ryzyka kardiologicznego zmieniają się z utratą wagi.
„Badania te wzmacniają potencjał terapii opartych na GLP-1 nie tylko w zakresie wspomagania utraty wagi, ale także poprawy zdrowia serca, dając nadzieję pacjentom cierpiącym na otyłość i choroba sercowo-naczyniowa”- powiedział Harlan M. Krumholz, MD, SM, redaktor naczelny JACC oraz Harold H. Hines Jr profesor medycyny na Uniwersytecie im Uniwersytet Yale’a Szkoła Medyczna. „Wraz z rozwojem nauki coraz lepiej rozumiemy, w jaki sposób utrata masy ciała i leczenie tymi lekami mogą poprawić wyniki leczenia w różnych populacjach pacjentów z otyłością”.
Tyrzepatid zmniejsza wielkość serca, poprawiając jego strukturę i funkcję
We wtórnej analizie badania SUMMIT badacze przyjrzeli się wpływowi tyrzepatidu, połączonego agonisty receptorów GLP-1 i GIP, na strukturę i czynność serca u pacjentów z niewydolnością serca z zachowaną frakcją wyrzutową (HFpEF) i otyłością.
Tyrzepatid został już zatwierdzony przez FDA do stosowania w celu utraty wagi. Naukowcy przyjrzeli się 106 pacjentom z głównego badania SUMMIT, których poddano obrazowaniu w celu analizy masy lewej komory (LV) i nasierdziowej tkanki tłuszczowej (EAT) na początku badania i po 52 tygodniach. Wyniki wykazały, że tyrzepatid zmniejszał masę LV o 11 g i zmniejszał okołosercową tkankę tłuszczową o 45 ml w grupie leczonej w porównaniu z grupą placebo.
EAT spadło w obu grupach. Według badaczy zmniejszenie rozmiaru serca może przyczyniać się do zmniejszenia liczby przypadków niewydolności serca obserwowanych w głównym badaniu SUMMIT, które zostało również zaprezentowane podczas sesji naukowych AHA 2024.
Semaglutyd poprawił wyniki leczenia serca u pacjentów, którzy przeszli operację bajpasu serca
We wtórnej analizie badania SELECT pacjenci, którzy przeszli już operację bajpasów serca i cierpią na otyłość lub nadwagę, ale nie na cukrzycę, zostali losowo przydzieleni do grupy otrzymującej raz w tygodniu semaglutyd lub placebo w celu sprawdzenia, czy poprawiło to wyniki leczenia kardiologicznego.
Ta populacja pacjentów jest obarczona większym ryzykiem trwałych zdarzeń niedokrwiennych, niewydolności serca i śmierci, ale niewiele jest danych na temat sposobów poprawy wtórnych wyników leczenia u tych pacjentów po operacji serca. W analizie 2057 uczestników miało w przeszłości CABG, a 15 547 nie.
Osoby poddane CABG były starsze (65 lat w porównaniu z 61 lat), 84% stanowili mężczyźni w porównaniu z 70%, 2,1% stanowili ludzie rasy czarnej w porównaniu do 4%, a ich BMI (31,9 kg/m2 w porównaniu do 32,1 kg/m2). Semaglutyd doprowadził do spójnego zmniejszenia częstości występowania poważnych niepożądanych zdarzeń sercowo-naczyniowych w obu grupach, ale bezwzględne zmniejszenie ryzyka podczas stosowania semaglutydu było większe u osób po CABG w wywiadzie (2,3% w porównaniu z 1%). Wykazano także, że semaglutyd zmniejsza częstość występowania cukrzycy w grupie CABG.
Utrata masy ciała poprzez zmianę stylu życia może zmienić biomarkery serca
Wtórna analiza badania LookAHEAD wykazała, że interwencje dotyczące stylu życia ukierunkowane na utratę masy ciała u pacjentów z cukrzycą typu 2 doprowadziły do zmiany biomarkerów związanych z większym ryzykiem chorób układu krążenia i niewydolności serca.
Biomarkery serca mierzy się w celu ustalenia, czy u osób chorych na cukrzycę typu 2 występuje zwiększone ryzyko rozwoju niewydolności serca. Wiadomo, że utrata masy ciała i ćwiczenia fizyczne mogą zmniejszyć ryzyko chorób układu krążenia, ale mniej wiadomo na temat zmian w biomarkerach. Naukowcy odkryli, że interwencje związane ze stylem życia doprowadziły do trwałego zmniejszenia stężenia troponiny sercowej T o wysokiej czułości (hs-cTnT) po roku i czterech latach obserwacji oraz wzrostu N-końcowego peptydu natriuretycznego typu pro-B (NT-proBNP) po roku osłabione po czterech latach.
Zmiany w tych biomarkerach mają znaczenie kliniczne w przypadku pacjentów z cukrzycą typu 2, ponieważ naukowcy odkryli, że pacjenci z podwyższonym poziomem NT-proBNP i hscTnT byli obarczeni większym ryzykiem wystąpienia ASCVD w przyszłości, a pacjenci z podwyższonym poziomem NT-proBNP byli również narażeni na większe ryzyko rozwoju HF.
Literatura: „Semaglutyd poprawia wyniki sercowo-naczyniowe u pacjentów z pomostowaniem aortalno-wieńcowym w wywiadzie i otyłością”: Subodh Verma, FRCSC, FAHA, FCCS, FCAHS, Scott Emerson, Jorge Plutzky, Steven E. Kahn, MB, ChB, Signe Stensen, Peter E. Weeke, Derrick Musinga, mgr, Paul Poirier, MD, FRCPC, FACC, FAHA, FCCS, Ildiko Lingvay, MSCS i A. Michael Lincoff, 18 listopada 2024 r.&;Journal of American College of Cardiology.
DOI: 10.1016/j.jacc.2024.11.008
„Intensywna interwencja w styl życia, biomarkery kardiologiczne i skutki sercowo-naczyniowe w cukrzycy: badanie pomocnicze LookAHEAD dotyczące biomarkerów kardiologicznych” Kershaw V. Patel, Zainali Chunawala, Subodh Verma, Matthew W. Segar, Katelyn R. Garcia, Chiadi E. Ndumele, Thomas J. Wang, James L. Januzzi, Jr., Antoni Bayes-Genis, Javed Butler, Carolyn SP Lam, Christie M. Ballantyne, James A. de Lemos, Alain G. Bertoni, Mark Espeland i Ambarish Pandey, 15 listopada 2024 r., Journal of American College of Cardiology.
DOI: 10.1016/j.jacc.2024.11.004
„Tirzepatid zmniejsza masę lewej komory i przysercową tkankę tłuszczową w niewydolności serca związanej z otyłością: badanie pomocnicze SUMMIT CMR” autorstwa: Christopher M. Kramer, Barry A. Borlaug, Michael R. Zile, Dustin Ruff, Joseph M. DiMaria, BA, Venu Menon, Yang Ou, Angela M. Zarante, Karla C. Hurt, BSN, MBA, Masahiro Murakami, Milton Packer oraz SUMMIT Trial Study Group, 18 listopada 2024 r., Journal of American College of Cardiology.
DOI: 10.1016/j.jacc.2024.11.001
