Strona główna zdrowie Naukowcy odkrywają kluczową przyczynę dysleksji – ujawniają, dlaczego rodzice MOGĄ przekazywać ją...

Naukowcy odkrywają kluczową przyczynę dysleksji – ujawniają, dlaczego rodzice MOGĄ przekazywać ją dzieciom

5
0


Naukowcy odkryli główne przyczyny dysleksji i sposób, w jaki może ona powodować kurczenie się części mózgu.

Wiadomo, że trudności w uczeniu się, które powodują, że osoby cierpiące na tę chorobę często błędnie przeliterują i czytają słowa, występują rodzinnie.

Jednak naukowcy z Holandii wskazali teraz dokładne mutacje DNA, które mogą być przyczyną problemu, a także konkretny wpływ na strukturę mózgu.

Na dysleksję częściowo wpływają geny i można ją odziedziczyć – wyjaśnia autorka badania i badaczka neurogenetyki Sourena Soheili-Nezhad.

„Jednak dysleksja jest cechą złożoną, której nie można wytłumaczyć zmianami w pojedynczym obszarze mózgu lub pojedynczym genie” – dodał.

„Dokładne zbadanie, które geny wpływają na które sieci mózgowe, może pomóc zrozumieć, w jaki sposób funkcje poznawcze rozwijają się inaczej w przypadku tych trudności w uczeniu się”.

w badanieopublikowanego w czasopiśmie Science Advances, badacze wykorzystali dane od ponad miliona osób zebrane przez 23andMe – firmę sprzedającą domowe zestawy do testowania DNA.

Dane te ujawniły warianty genetyczne, które zwiększają ryzyko dysleksji – która dotyka jednego na 10 Brytyjczyków.

Według NHS szacuje się, że nawet jedna na 10 osób w Wielkiej Brytanii cierpi na pewien stopień dysleksji

Według NHS szacuje się, że nawet jedna na 10 osób w Wielkiej Brytanii cierpi na pewien stopień dysleksji

Następnie badacze wykorzystali informacje uzyskane z brytyjskiego Biobanku – zbioru danych o zdrowiu 30 000 osób, w tym obrazowania medycznego i mutacji DNA – aby poszukać podobieństw w skanach mózgu osób z wcześniej zidentyfikowanym wariantem genetycznym.

Naukowcy odkryli, że osoby o charakterystycznych cechach genetycznych miały mniejszą objętość mózgu w obszarach mózgu zaangażowanych w koordynację ruchu i przetwarzanie dźwięków mowy.

Odkryli także ponadprzeciętną objętość mózgu w części mózgu odpowiedzialnej za widzenie.

Z dysleksją powiązano także zmniejszoną ilość istoty białej, czyli głębszej tkanki w mózgu zawierającej włókna nerwowe.

„Chociaż w naszym badaniu wykorzystano dane pochodzące od dorosłych, niektóre zmiany prawdopodobnie mają związek ze zmienionym rozwojem mózgu na wczesnych etapach życia, na przykład u płodu lub w okresie niemowlęcym, który następnie pozostaje stabilny przez całe życie” – stwierdził Clyde Francks, badacz zajmujący się genomiką , który również pracował nad badaniem.

„Inne zmiany mogą odzwierciedlać reakcje mózgu na dziesięciolecia zmienionych zachowań u osób z wyższą genetyczną skłonnością do dysleksji”.

„Na przykład lata unikania czytania w życiu osobistym i zawodowym mogą mieć wpływ na układ wzrokowy mózgu”.

Autorzy badania twierdzą jednak, że przyszłe badania powinny skupiać się na danych pochodzących od dzieci, a nie dorosłych, aby śledzić zmiany w rozwoju mózgu powiązane z powodowaniem dysleksji.

„Zrozumienie podstaw dysleksji w mózgu mogłoby również pomóc w postawieniu wcześniejszej diagnozy i interwencji edukacyjnej w przyszłości, dzięki bardziej ukierunkowanym strategiom dostosowanym do profili poszczególnych dzieci” – dodała Soheili-Nezhad.

Dysleksja nie wpływa na inteligencję, ale osoby z trudnościami w nauce mogą mieć trudności w szkole, jeśli nie otrzymają dodatkowego wsparcia.

Dysleksję trudno jest wcześnie zdiagnozować, ponieważ niektóre objawy, takie jak częste błędy w pisowni lub wymowie, pojawiają się normalnie, gdy dzieci uczą się czytać i pisać.

Większość dzieci z trudnościami w nauce zauważa się dopiero w szkole podstawowej, ale niektóre osoby z tą chorobą są pomijane aż do osiągnięcia dorosłości.

NHS sugeruje, że rodzice zaniepokojeni umiejętnością czytania i pisania ich dziecka powinni najpierw porozmawiać z nauczycielem, a następnie rozważyć zasięgnięcie porady u lekarza pierwszego kontaktu.

Dodaje, że dorośli mogą zorganizować ocenę w Brytyjskim Stowarzyszeniu Dysleksji.



Link źródłowy